Senoksigenaj akvoj
Senoksigenaj akvoj (aŭ anoksiaj) estas areoj de mara akvo, nesala akvo aŭ grundakvo kiuj estas elĉerpita je solvita oksigeno kaj estas je plej ekstrema kondiĉo de ipoksio.Pli precize la usona Geological Survey (geologia esplorservo) difinas kiel anoksiaj akvoj tiujn kun solvita oksigena koncentro de malpli ol .5 miligramoj por litro.[1] Tiu kondiĉo troviĝas ĝenerale en areoj kiuj havas limigitan aliron al akvoŝanĝo.
Plej ofte, oni evitas ke oksigeno atingu la plej profundajn nivelojn per fizika bariero kia koto aŭ ŝlimo.[2] same kiel per forta densotavoligo, en kiu, ekzemple, pli hipersalaj akvoj restas funde de baseno. Anoksaj kondiĉoj okazas se la indico de oksidigo de organika materialo fare de bakterioj estas pli granda ol la havigo de solvita oksigeno.
Anoksia akvo estas natura fenomeno,[3] kaj ekzistis tra la tuta geologia historio. Fakte, kelkaj proponas ke la Amasa Formortiĝo de Permio–Triaso, nome amasa formortiĝo de specioj el la maroj de la mondo, rezultis el disvastigataj anoksiaj kondiĉoj. Nuntempe ekzistas anoksiaj basenoj, por ekzemplo, en la Balta Maro,[4] kaj aliloke (vidu sube). Ĵuse, estis kelkaj indikoj ke plantoziĝo pliigis la etendon de la anoksiaj akvoj en areoj kiaj la Balta Maro, la Golfo de Meksiko[5] kaj la Kanalo Hood en Vaŝingtonio.[6]
Anoksiaj basenoj[redakti | redakti fonton]
- Baseno de Nigra Maro, ĉe orienta Eŭropo, sub 50 metroj;
- Baseno de Kaspia Maro, sub 100 metroj;
- Baseno de Cariaco, ĉe nordcentra Venezuelo;
- Baseno de Gotland, ĉe la Balta Maro ĉe Svedio;
- Baseno de L'Atalante, en orienta Mediteranea Maro
- Fjordo Mariager, ĉe Danio;
- Baseno de Orca, en nordorienta Golfo de Meksiko;
- Saanich, ĉe Vankuvera Insulo, Kanado;
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Volatile Organic Compounds in the Nation's Ground Water and Drinking-Water Supply Wells: Supporting Information: Glossary. US Geological Survey. Alirita 3a de Decembro 2013.
- ↑ Bjork, Mats ; Short, Fred; McLeod, Elizabeth and Beer, Sven. (2008) Managing Sea-grasses for Resilience to Climate Change, Volume 3 of IUCN Resilience Science Group Working Papers. Gland, Switzerland: International Union for Conservation of Nature (IUCN).
- ↑ Richards, 1965; Sarmiento 1988-B
- ↑ Jerbo, 1972; Hallberg, 1974
- ↑ Streamflow and Nutrient Delivery to the Gulf of Mexico for October 2009 to May 2010 (Preliminary). Arkivita el la originalo je 2012-11-29. Alirita 2011-02-09.
- ↑ Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2011-09-27. Alirita 2015-06-28.
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Castro, Peter kaj Huber, Michael E. (2005) Marine Biology 5th ed. McGraw Hill. ISBN 0-07-250934-1
- COI:10.1016/0025-326X(94)90126-0
This citation will be automatically completed in the next few minutes. You can jump the queue or expand by hand - Hallberg, R.O. (1974) “Paleoredox conditions in the Eastern Gotland Basin during the recent centuries”. Merentutkimuslait. Julk./Havsforskningsinstitutets Skrift, 238: 3-16.
- Jerbo, A. (1972) “Är Östersjöbottnens syreunderskott en modern företeelse?” Vatten, 28: 404-408.
- Fenchel, Tom & Finlay, Bland J. (1995) Ecology and Evolution in Anoxic Worlds (Oxford Series in Ecology and Evolution) Oxford University Press. ISBN 0-19-854838-9
- Richards, F.A. (1965) “Anoxic basins and fjords”, in Riley, J.P., and Skirrow, G. (eds) Chemical Oceanography, London, Academic Press, 611-643.
- COI:10.1029/GB002i002p00115
This citation will be automatically completed in the next few minutes. You can jump the queue or expand by hand - Sarmiento, J.A. et al. (1988-B) “Ocean Carbon-Cycle Dynamics and Atmospheric pCO2”. Philosophical Transactions of the Royal Society of London, Series A, Mathematical and Physical Sciences, Vol. 325, No. 1583, Tracers in the Ocean (May 25, 1988), pp. 3–21.