Skandalo (1950)
| Skandalo | |
|---|---|
| |
| filmo | |
| Originala titolo | 醜聞 |
| Originala lingvo | japana lingvo |
| Kina aperdato | 1950, 26 apr. 1950, 17 jul. 1964 |
| Ĝenro | filma dramo |
| Reĝisoro(j) | Kurosawa Akira |
| Scenaro | Kurosawa Akira |
| Muziko de | Fumio Hayasaka |
| Rolantoj | Mifune Toshiro • Shimura Takashi • Yoshiko Yamaguchi • Bokuzen Hidari • Kokuten Kōdō • Masao Shimizu • Noriko Sengoku • Eitarō Ozawa • Shinichi Himori |
| Produktinta firmao | Shochiku |
| IMDb | |
Skandalo aŭ Scandal (
Intrigo[redakti | redakti fonton]
Artisto Ichiro Aoye (Toshirō Mifune), ekkonas faman kantistinon, Miyako Saijo (Yoshiko Yamaguchi) kiam pentras montare. Li portas ŝin motorcikle kaj survoje ili estas kaptitaj de paparacoj de populisma gazeto Amour. Kiam Saijo malakceptas doni al la fotistoj intervjuon, ili publikigas foton de la paro kun la titolo "Amhistorio de Miyako Saijo".
Aoye koleras pro tiu falsema skandalo kaj planas pledi la gazeton. Dum gazetara skandalo, al Aoye venas malriĉa advokato, Hiruta (Takashi Shimura), kiu ŝajnigas estis same kolera kontraŭ la gazetaro. Aoye dungas lin kiel sia advokato, sed Hiruta, malespera akiri monon por kuraci sian filinon el mortigonta tuberkulozo, Masako (Yôko Katsuragi), akceptas subaĉeton de la gazeto por perdi la proceson, kiu iras malbone por la plendantoj. Kortuŝita pro la afableco de Aoye kaj Saijo al sia Masako, kaj la propra malplaĉo de Masako pri lia maniero procesi, Hiruta sentas fortan kulpon. Je la procesfino, Masako mortas, konvinkita, ke Aoye kaj Saijo venkos. En la fina procestago Hiruta, konfesas la tuton kaj Amour perdas la kazon.[4]
Historio[redakti | redakti fonton]
Skandalo, publikigita de kompanio Ŝoĉiku en Aprilo 1950, estis inspirita de la personaj spertoj de la reĝisoro kun, kaj de la kolero al, la japana skandalema populisma ĵurnalismo. La filmo estas ambicia mikso de tribunala dramo kaj socia problemo pri la parol-libero kaj la persona respondeco, sed eĉ Kurosawa rigardis la finan produkton kiel drame malĝusta kaj nekontentiga, kaj preskaŭ ĉiuj kritikistoj konsentas.[5] Tamen, estos la dua filmo de Kurosawa de 1950, nome Raŝomon, kio finfine havigis al li, kaj al la japana kinarto, tutan novan internacian publikon.
Notoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ La japanlingva titolo "醜聞" estas kanji vorto kiu estas prononcita "Shūbun" en normiga japana. Tamen la furigana "スキャンダル sukyandaru" estas oficiale aldonita al la japana titolo. Shochiku, oficiala retejo
- ↑ "醜聞". Kinema Junpo. Alirita la 14an de Marto 2021.
- ↑ "醜聞". kotobank. Alirita la 14an de Marto 2021.
- ↑ "醜聞". Agentejo por Kulturaj Aferoj 映画情報システム. Alirita la 2an de Novembro 2019.
- ↑ Kurosawa 1983, paĝoj 177–180; Richie 1999, paĝoj 65–69; Galbraith, paĝoj 118–126; Yoshimoto, paĝoj 180–181
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Galbraith, Stuart, IV (2002). The Emperor and the Wolf: The Lives and Films of Akira Kurosawa and Toshiro Mifune. Faber and Faber, Inc. ISBN 978-0-571-19982-2.
- Kurosawa, Akira (1983). Something Like an Autobiography. Tradukita de Audie E. Bock. Vintage Books. ISBN 978-0-394-71439-4.
- Richie, Donald (2001). A Hundred Years of Japanese Film. Kodansha International. ISBN 978-4-7700-2682-8.
- Yoshimoto, Mitsuhiro (2000). Kurosawa: Film Studies and Japanese Cinema. Duke University Press. ISBN 978-0-8223-2519-2.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Scandal en Interreta filma datumbazo (angle)
- Scandal en Rotten Tomatoes
- Skandalo en Japanese Movie Database