Soledad Bengoechea de Cármena
| Soledad Bengoechea de Cármena | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Soledad Bengoechea de Cármena |
| Naskiĝo | 21-an de marto 1849 en Madrido |
| Morto | 30-an de novembro 1892 (43-jaraĝa) en Madrido |
| Lingvoj | hispana |
| Ŝtataneco | Hispanio |
| Okupo | |
| Okupo | komponisto • muzikinstruisto • pianisto |
Soledad BENGOECHEA de CÁRMENA (la 21-an de marto 1849, en Madrido - la 30-an de novembro 1893, samloke) estis hispana muzikisto, pianisto kaj komponisto. Ŝi studis muzikon kun Juan Ambrosio Arriola, Jesuo de Monasterio kaj Nicolás Rodríguez Ledesma [1][2].
Vivo[redakti | redakti fonton]
Ŝi naskiĝis en Madrido al la familio Bengoechea kiu havis grandan elekton de muzikaj instrumentoj en Madrido, kaj kie Soledad respondecas pri kaj komponisto kaj interpretisto.
Kiam ŝi estis 7-jaraĝa, oni trovis ŝin ludante en la piano pecon antaŭe aŭdita de ŝi. La eksterordinara fakto estis ke la knabino, kiu eĉ apenaŭ atingis la klavaron, ankoraŭ ne komencis studi muzikon. Ŝia Patro, Alejandro Bengoechea, komprenante la frumaturan muzikan talenton de sia filino, konfidis ŝian instruon kaj trejnadon al majstro Ambrosio Arriola; post la morto de Arriola, la grandviolonisto de Jesús de Monasterio zorgis pri ŝia daŭra studo.
Soledad preskaŭ sekrete verkis Meson por kvar voĉoj kaj orkestro en Si bemolo maĵora. La Meso estis konata de la artisto Victoriano Daroca kaj diskonigita al aliaj. Ĉi tiu estas la ĉefministro de Carmen Calzado, en Madrido (1867). La komponistino estis dek-ok jara kaj la artaj revuoj laŭdegis ŝin. Ĉi tiu estas gratulita de la hispana pastro, komponisto kaj muzikisto Hilarión Eslava. Ŝi ludis pianon en la salono de sia familio kaj estis regule invitita kiel pianisto al aliaj madridaj salonoj; En ĉi tiu kazo, la unua afero, kiun vi povas vidi, estas la verkoj. En Bilbao la komponisto Nicolás Rodríguez Ledesma donis al ŝi konsilojn, pli ol instruojn, pri instrumentado.
Soledad Bengoechea, sen havi grandan nombron da verkoj, manifestiĝis en sursceneja kaj en orkestra muziko, laika kaj religia, en kantoj por voĉo kaj piano, kaj en muzikverkoj por piano, “kie komencas malfrue romantikismo, iom mendelssohniana kaj kun neeviteblaj sekvoj de italia opero. ”, kiel diras Fernando Rodríguez de la Torre ĉe la paĝo de la Reĝa Akademio de Historio.
Soledad edziniĝis al Carlos Cármena kaj ŝi adoptis lian familian nomon por subskribi siajn verkojn: Soledad Bengoechea de Cármena. Tamen, edziniĝinta ŝi nur komponis unu verkon, kiel ofte ripetiĝas ĉe la historio de la virinoj muzikistoj…
El verkoj por kantado elstaraj la romanco “Les Larmes” por soprano piano, premierita de la fama kantistino María Sass, kadro de koncerto en la Madrida Muzika Konservatorio (1873).
Ĉi tiu simfonia katalogo inkluzivas " Triumphal March " de la orkestro kaj " Sybille " luditan en Re-minoro, ĉefranga de la elstara violonisto Jesuo de Monastery kiel direktisto.
El diversaj lirikaj verkoj oni povas mencii tri zarzuelojn, “Perforte pendigita”,(1876) “La granda tago” (1894) kaj “Floro de la Ĉielo” (1894) ĉiuj premieritaj ĉe la teatro Jovellanos.
Inter verkoj por piano estas “ Capricho-Scherzo ” en La maĵora, “ Triumfa marŝo ” en La bemolo maĵora kaj pianfantazioj. “Salve” en Mi-bemolo por tipleo kaj koruso kun akompano de piano, harpo kaj harmoniumo (1883).
Laborante en ĉiuj muzikĝenroj, Soledad Bengoechea estis vere la unua hispana virina kompromiso de la 19-a jarcento, superante la rolo de virinoj kiel amatora pian-prezentanto en muzikvesperoj. Tiel asertas Fernando Rodríguez de la Torre ĉe la paĝo de la Reĝa Akademio de Historio: “ En la 20-a jarcento oni atentis pli postajn komponistinojn kaj forgesis pri tiu ĉi pioniro, kiu aperas en la Internacia Enciklopedio de Virinaj komponaĵoj (1981), Vi ankaŭ povas legi la modernan version de The New Grove Dictionary (2001-2002)."
Fonto de tiu teksto estas artikolo numero 189 en la artikolserio Virinoj en muziko en la Esperanta Retradio, verkita de Sonia Risso el Urugvajo.
Verkaro[redakti | redakti fonton]
Elektitaj verkoj estas jenaj:
- Flor de los cielos, zarzuelo (1894)
- El gran día, zarzuelo (1894)
- A la fuerza ahorcan, zarzuelo (1876)
- Sybille, uverturo (1873)
- Amasa (1867)
- Marcha triunfal
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Sanchez, Ramon Sobrino Bengoechea de Cármena, Soledad. Alirita 5 January 2011. [rompita ligilo]
- ↑ Sadie, Stanley. (2001) The new Grove dictionary of music and musicians: Volume 29.