Carlo Carrà: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Linio 13: Linio 13:
* Stanislao G. Pugliese, Italian Fascism and Anti-Fascism: A Critical Anthology, Manchester, Manchester University Press, 2001 ISBN 0-7190-5639-X
* Stanislao G. Pugliese, Italian Fascism and Anti-Fascism: A Critical Anthology, Manchester, Manchester University Press, 2001 ISBN 0-7190-5639-X


{{projektoj}}
{{Bibliotekoj}}
{{Bibliotekoj}}
{{DEFAŬLTORDIGO:Carrà, Carlo}}

[[Kategorio:Italaj pentristoj]]
[[Kategorio:Italaj pentristoj]]
[[Kategorio:Italaj anarkiistoj]]
[[Kategorio:Italaj anarkiistoj]]
[[Kategorio:Italaj faŝistoj]]

Kiel registrite je 16:24, 26 feb. 2019

Carlo Carrà
Persona informo
Naskonomo Carlo Dalmazzo Carrà
Aliaj nomoj Carra, Carlo
Naskiĝo 11-an de februaro 1881 (1881-02-11)
en Quargnento,  Reĝlando Italio
Morto 13-an de aprilo 1966 (1966-04-13) (85-jaraĝa)
en Milano
Lingvoj itala
Ŝtataneco ItalioReĝlando ItalioItalio
Alma mater Belarta Akademio de Brera
Familio
Infano Massimo Carrà
Okupo
Okupo pentristo • verkisto • desegnisto • poeto
Verkoj The Funeral of the Anarchist Galli
The Engineer's Lover
vdr

Carlo Carrà [ˈkarlo karˈra] Quargnento, 11-a de februaro 1881 - Milano, 13-a de aprilo 1966) estis itala pentristo, unu el la estroj de la futurisma movado kun Marinetti, kiu floris en Italio komence de la 20-a jarcento]. Krom siaj nombraj pentraĵoj, li verkis diversajn librojn rilatajn kun arto.

Dekdujaraĝa li elhejmiĝis por labori kiel murpentristo. En 1899, Carrà estis en Parizo dekorante diversajn pavilionojn por la Universala Ekspozicio. Poste li pasigis kelkajn jarojn en Londono kie li estis en kontakto kun italaj ekzilitoj anarkiistaj. Li revenis al Milano en 1901. En 1906 li eniris en la Accademia di Brera, kie li studis kun Cesare Tallone. En 1910 li komencis pentrartan epokon konsiderita kiel la plej populara de la artisto.

La futurisma epoko finis koincide kun la starto de la Unua Mondmilito. Lia verkaro iĝis pli klara en siaj formoj kaj stilo. En la 20-aj kaj 30-aj jaroj li komencis periodon pli ombran. Ekzemplo de tiu epoko estas lia pentraĵo Marmateno (1928).

Lia plej fama verko estas Funebro por la anarkiisto Galli de 1911. La propra Carrà estis anarkiisto dum sia junaĝo sed li poste iĝis en ultranaciisto.

Bibliografio

  • Elizabeth Cowling kajJennifer Mundy, On Classic Ground: Picasso, Léger, de Chirico and the New Classicism 1910-1930, London:, Tate Gallery, 1990 ISBN 1-854-37043-X
  • Karen Pinkus, Bodily Regimes: Advertising under Italian Fascism, Minneapolis-Saint Paul, University of Minnesota Press, 1995 ISBN 0-8166-2563-8
  • Stanislao G. Pugliese, Italian Fascism and Anti-Fascism: A Critical Anthology, Manchester, Manchester University Press, 2001 ISBN 0-7190-5639-X