Frits Zernike: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio]

Enhavo forigita Enhavo aldonita

Enteksta

Kiel registrite je 08:46, 26 sep. 2006

Frederik ('Frits') Zernike (naskiĝis en Amsterdamo la 16-an de julio 1888; mortis la 10-an de marto 1966) estis fizikisto nederlanda, premiito de la Premio Nobel de fiziko en 1953 pro sia invento de la fazokontrastmikroskopo, ilo kiu ebligas esploron de la interna strukturo de la ĉeloj sen neceso kolorigi kaj do mortigi la ĉelojn.

Inter aliaj kontribuoj, li laboris pri la polinomoj de Zernike, matematika tekniko uzita nun en optikaj sistemoj por neniigi la aberacion.

Vivo

Frits Zernike estis la duo el ses gefiloj de Carl Frederick August Zernike kaj de Antje Dieperink, ambaŭ instruitstoj pri matematiko; Frits havis la saman pasion pri fiziko kiel sia patro. Li studis kemion (kiel ĉeffakon), matematikon kaj fizikon en la universitato de Amsterdamo. En 1912, li ricevis premion pro siaj laboroj pri opalescenco de gazoj. En 1913 li iĝis helpanto de Jacobus Kapteyn en la astronomilaboratorio de la universitato de la Regna Universitato de Groningen. En 1914, li kontribuis kun Örnstein al estigo de la rilato de Örnstein-Zernike en la teorio de la kritika punkto. En 1915, li eklaboras pri teoria fiziko en la sama universitato kaj en 1920 li estis nomumita profesoro pri teoria fiziko. En 1930, esplorante la spektrajn liniojn li malkovris ke la fantomaj linioj, kiuj troviĝas je ĉiu flanko de la unua linio de la spektroj kreitaj per difraktokrado, havas fazon ortan (je 90 gradoj) kompare al la primaraj linioj.

Dum la kongreso pri fiziko kaj medicino de Wageningen en 1933 Frits Zernike priskribis unuafojon sian fazokontrastteknikon pri mikroskopo. Li plivastigis sian metodon por testi la kvaliton de konkavaj speguloj. Lia malkovro estis la bazo por la unua fazokontrastmikroskopo, konstruita dum la Dua mondmilito.

Eksteraj ligiloj

H. Brinkman, Zernike, Frits (1888-1966), en Biografisch Woordenboek van Nederland
Foto de Frits (Frederik) Zernike
Biografio Nobel de Frits (Frederik) Zernike

@@ Linio 6: / Linio 6: @@
 Frits Zernike estis la duo el ses gefiloj de Carl Frederick August Zernike kaj de Antje Dieperink, ambaŭ instruitstoj pri [[matematiko]]; Frits havis la saman pasion pri [[fiziko]] kiel sia patro. Li studis [[kemio]]n (kiel ĉeffakon), [[matematiko]]n kaj [[fiziko]]n en la [[universitato]] de [[Amsterdamo]]. En [[1912]], li ricevis premion pro siaj laboroj pri [[opalescenco]] de [[gazo]]j. En [[1913]] li iĝis helpanto de [[Jacobus Kapteyn]] en la [[astronomio|astronomilaboratorio]] de la universitato de la [[Regna Universitato de Groningen]]. En [[1914]], li kontribuis kun Örnstein al estigo de la rilato de Örnstein-Zernike en la [[teorio]] de la [[kritika punkto (termodinamiko)|kritika punkto]]. En [[1915]], li eklaboras pri [[teoria fiziko]] en la sama universitato kaj en [[1920]] li estis nomumita ''profesoro pri teoria fiziko''. En [[1930]], esplorante la spektrajn liniojn li malkovris ke la ''fantomaj linioj'', kiuj troviĝas je ĉiu flanko de la unua linio de la spektroj kreitaj per difraktokrado, havas fazon ortan (je 90 gradoj) kompare al la primaraj linioj.
-<!-- Ce fut au congrès de physique et de médecine de Wageningen en [[1933]] que Zernike décrivit pour la première fois sa technique de contraste de phase en microscopie. Il étendit sa méthode pour tester la qualité des mirroirs concaves. Sa découverte est à la base du premier microscope à contraste de phase, construit durant la [[deŭième guerre mondiale]].
+Dum la kongreso pri fiziko kaj medicino de [[Wageningen]] en [[1933]] Frits Zernike priskribis unuafojon sian fazokontrastteknikon pri mikroskopo. Li plivastigis sian metodon por testi la kvaliton de konkavaj [[spegulo]]j. Lia malkovro estis la bazo por la unua fazokontrastmikroskopo, konstruita dum la [[Dua mondmilito]].
+<!--
 Le complexe universitaire situé au nord de la ville de [[Groningue]] porte son nom (parc Zernike), tout comme le [[Zernike (cratère)|cratère Zernike]] sur la [[Lune]]. L'[[astéroïde]] [[(11779) Zernike]] a été nommé en son honneur.
 -->