Nikolao la 5-a: Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [kontrolita revizio] |
Addbot (diskuto | kontribuoj) e Roboto: Forigo de 54 interlingvaj ligiloj, kiuj nun disponeblas per Vikidatumoj (d:q134588) |
+ 2 bildoj |
||
Linio 24: | Linio 24: | ||
En lastaj jaroj de vivo la papo, kiu suferis pro [[podagro]], okupiĝis pri beligo de [[Romo]] per [[Belartoj|belartaĵoj]]. Li volis rekonstrui Vatikanan katedralon, sed ne havis sufiĉe fortojn kaj rimedojn. Iu Stefano Porcaro organizis konstante komplotojn kontraŭ la papo. Li estis prenita kelkfoje de la papa gardantaro, sed ricevis pardonon. La papo eĉ gratifis lin per oro kaj nomumis provincestro de [[Kampanio]]. Tamen poste Porcaro revenis en Romon por nova komploto, kaj Nikolao la 5-a kondamnis lin al morto. La [[Humanismo|humanistoj]] en Romo nomis ĉi tiun decidon kontraŭdira al idealoj de la antikva [[filozofio]]. |
En lastaj jaroj de vivo la papo, kiu suferis pro [[podagro]], okupiĝis pri beligo de [[Romo]] per [[Belartoj|belartaĵoj]]. Li volis rekonstrui Vatikanan katedralon, sed ne havis sufiĉe fortojn kaj rimedojn. Iu Stefano Porcaro organizis konstante komplotojn kontraŭ la papo. Li estis prenita kelkfoje de la papa gardantaro, sed ricevis pardonon. La papo eĉ gratifis lin per oro kaj nomumis provincestro de [[Kampanio]]. Tamen poste Porcaro revenis en Romon por nova komploto, kaj Nikolao la 5-a kondamnis lin al morto. La [[Humanismo|humanistoj]] en Romo nomis ĉi tiun decidon kontraŭdira al idealoj de la antikva [[filozofio]]. |
||
[[dosiero:C o a Niccolo V.svg|eta|maldekstra|<center>persona papa blazono de li]] |
|||
{{ĝermo}} |
|||
[[dosiero:Nuremberg chronicles f 246v 1 (Nicolaus V).jpg|eta|center|300px|<center>portreto de li el la [[Nurenberga Kroniko]]]] |
|||
[[Kategorio:Papoj]] |
[[Kategorio:Papoj]] |
Kiel registrite je 15:11, 4 maj. 2013
Nikolao la 5-a | ||
---|---|---|
208-a papo de la katolika eklezio | ||
Naskonomo | Tommaso Parentucelli | |
Pontifiko | de 6-a de marto 1447 | |
ĝis 24-an de marto 1455 | ||
Antaŭulo | Eŭgeno la 4-a | |
Sekvanto | Kaliksto la 3-a | |
Persona informo | ||
Naskiĝo | 15-an de novembro 1397 en Sarzana, Ĝenova Respubliko | |
Morto | 24-an de marto 1455 en Romo, Italio | |
Mortokialo | cirozo [#] | |
Tombo | Baziliko de Sankta Petro en Romo [#] | |
Alma mater | Universitato de Bolonjo [#] | |
[#] | Fonto: Vikidatumoj | |
Nikolao la 5-a (Tommaso Parentucelli), naskiĝis en Sarzana la 15-an de novembro 1397, papo je la 6-an de marto 1447 ĝis la 24-an de marto 1455.
Biografio
Tommaso Parentucelli naskiĝis en Sarzana (Ligurujo) en familio de kuracisto. Kiam li estis juna pastro, li servis al la kardinalo Niccolò Albergati, unu el aŭtoroj de la Florenca unio. Poste oni nomumis lin episkopo de Bolonjo, kaj li estis papa legato en Germanio kaj Napolo. Li akcelis multe kontraktadon de Viena konkordato, kiu reguligis rilatojn inter papo kaj germanaj princlandoj (1448). Li ne havis grandajn ambiciojn, admiris tradiciojn de la antikvo. Li kreis ankaŭ Vatikanan Bibliotekon, kiu estas ĝis nune valorega aro da manuskriptoj.
Nikolao la 5-a aspiris pacon inter kristanoj. En 1452 li ellasis buleon Romanus Pontifex, kiu deklaris militon kontraŭ ĉiuj ne-kristanoj. La buleo permesis al portugaloj pretendi terojn en Okcidentafriko kaj konkeri ilin. La 23-an de majo 1453 turkoj prenis Konstantinopolon post 53 tagoj de sieĝo. La kristana Bizanca imperio ĉesis ekzisti. Ĉi tiu novaĵo ŝokis Eŭropon, sed la provoj de Nikolao la 5-a rekomenci krucmilitojn kontraŭ Otomana imperio ne trovis subtenon.
En lastaj jaroj de vivo la papo, kiu suferis pro podagro, okupiĝis pri beligo de Romo per belartaĵoj. Li volis rekonstrui Vatikanan katedralon, sed ne havis sufiĉe fortojn kaj rimedojn. Iu Stefano Porcaro organizis konstante komplotojn kontraŭ la papo. Li estis prenita kelkfoje de la papa gardantaro, sed ricevis pardonon. La papo eĉ gratifis lin per oro kaj nomumis provincestro de Kampanio. Tamen poste Porcaro revenis en Romon por nova komploto, kaj Nikolao la 5-a kondamnis lin al morto. La humanistoj en Romo nomis ĉi tiun decidon kontraŭdira al idealoj de la antikva filozofio.