Acetilkolino: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
RG72 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 63: | Linio 63: | ||
Unue [[Adolf von Baeyer]] sintezis ĝin en [[1867]]. En la naturo unue [[Henry Dale]] en [[1913]] trovis ĝin en [[skleroto]] de [[ergotfungo]]<ref>[http://www.erowid.org/references/refs_view.php?A=ShowDocPartFrame&C=ref&ID=7461&DocPartID=6607 Henry Dale et la découverte de l’acétylcholine E.M. Tansey, C. R. Biologies 329 (2006) Académie des sciences]</ref>. |
Unue [[Adolf von Baeyer]] sintezis ĝin en [[1867]]. En la naturo unue [[Henry Dale]] en [[1913]] trovis ĝin en [[skleroto]] de [[ergotfungo]]<ref>[http://www.erowid.org/references/refs_view.php?A=ShowDocPartFrame&C=ref&ID=7461&DocPartID=6607 Henry Dale et la découverte de l’acétylcholine E.M. Tansey, C. R. Biologies 329 (2006) Académie des sciences]</ref>. |
||
== Referencoj == |
|||
==Notoj kaj referencoj== |
|||
{{Referencoj}} |
{{Referencoj}} |
||
{{projektoj}} |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[Kategorio:Acetataj esteroj]] |
Kiel registrite je 05:42, 2 sep. 2020
Acetil-kolino | ||
Plata kemia strukturo de la Acetil-kolino | ||
Tridimensia strukturo de la Acetil-kolino | ||
Alternativa(j) nomo(j) | ||
| ||
Kemia formulo | ||
CAS-numero-kodo | 51-84-3 | |
ChemSpider kodo | 8883 | |
PubChem-kodo | 187 | |
Merck Index | 15,2212 | |
Fizikaj proprecoj | ||
Aspekto | blankaj, kristalecaj aŭ senkoloraj kristaloj, tre higroskopa | |
Molmaso | 146.12 g·mol-1 | |
Solvebleco | Akvo:Tute solvebla | |
Mortiga dozo (LD50) | 170 mg/kg (buŝe) | |
Sekurecaj Indikoj | ||
Risko | R36/37/38 | |
Sekureco | S36/37/39 | |
Pridanĝeraj indikoj | ||
Danĝero
| ||
GHS etikedigo de kemiaĵoj | ||
GHS Damaĝo-piktogramo | ||
GHS Signalvorto | Averto | |
GHS Deklaroj pri damaĝoj | H315, H319, H335 | |
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P261, P302+352, P304+340, P305+351+338 | |
(25 °C kaj 100 kPa) |
Acetilkolino estas acetata estero de kolino, kiu rolas kiel nervotransigilo inter nervoĉeloj kaj de nervoĉelo al muskolĉelo.
Unue Adolf von Baeyer sintezis ĝin en 1867. En la naturo unue Henry Dale en 1913 trovis ĝin en skleroto de ergotfungo[1].