Lingvafrankao

Lingvafrankao (Lingua franca [lingŭa franka], "lingvo franka, t.e., de latinkristanoj"; Sabir, "scio") estis piĝino parolata ĉirkaŭ la Mediteraneo de la 13-a ĝis la 19-a jarcento. Ĝi baziĝis sur la itala, la hispana, la kataluna, la araba kaj aliaj lingvoj.

Ekzemplo

Se ti sabir
ti respondir,
Se non sabir,
tazir, tazir.
Mi star Mufti:
ti qui star ti?
Non intendir,
tazir, tazir.
(Se vi scias, vi respondu, se vi ne scias, silentu, silentu. Mi estas la muftio: Vi, kiu estas vi? Se vi ne komprenas, estu silenta, estu silenta. El Molière, Le bourgeois gentilhomme (1670), La Nobela Burĝo)

Figursenca uzo de la vorto

En multaj lingvoj la esprimo "lingua franca" estas nun uzata ankaŭ kiel termino por iu ajn natura lingvo aŭ piĝino, kiu uziĝas kiel interlingvo. En Esperanto oni tamen uzas tiusence ĉefe "interlingvo".

Listo de kelkaj lingvoj, kiuj fariĝis "lingva-frankaoj"

• Akada lingvo
• Angla lingvo
• Aramea lingvo
• Eklezia Latino
• Greka lingvo
• Hindustana lingvo
• Maorea lingvo
• Sanskrito
• Svahila lingvo
• kelkaj eŭropaj koloniaj lingvoj

Vidu ankaŭ

• Nova Lingvafrankao
• Internacia planlingvo
• Piĝino
• Kreolo
• Funkcia lingvo

Eksteraj ligiloj

• A Glossary of Lingua Franca, TTT-ejo pri la Lingva frankao angle kun disertacioj en la angla, franca kaj itala lingvoj
• LA LINGUA FRANCA: une langue méditerranéenne à travers les siècles, de Roberto Rossetti (france)
• Disertacio pri Lingva Frankao de Dr. Renata Zago (itale)