Suda Centro
| Suda Centro | ||
|---|---|---|
| organizaĵo • interregistara organizaĵo • pensfabriko | ||
| Komenco | 31-a de julio 1995 vd | |
| Sidejo | Ĝenevo | |
| Retejo | Oficiala retejo | |
La Suda Centro estas internacia organizaĵo kaj pensfabriko por evoluaj aferoj. La organizaĵo estis establita en 1995. Ĝi okupiĝis pri la pozicio de evolulandoj laŭ internacia komerco kaj Daŭripova disvolviĝo. La Suda Centro esploras kazojn kaj donas konsilojn al membrolandoj, por ke ili staru pli fortaj en internaciaj intertraktadoj [1]. 53 landoj estas membroj en la Suda Centro. La organizaĵo havas ĉefsidejon en Ĝenevo.
La Suda Centro havas konstantan statuson de observanto en la Ĝenerala Asembleo de UN [2].
Agadkampoj[redakti | redakti fonton]
La Suda Centro faras esploradon kaj analizon temigis internaciajn politikojn, kiuj estas fundamentaj por protekti kaj plifortigi la interesojn de evolulandoj.
La Suda Centro helpas landojn de la Sudo evoluigi komunajn opiniojn kaj kunlabori pri gravaj internaciaj evoluaj aferoj.
La Suda Centro laboras en multaj areoj kiel disvolvaj politikoj, daŭripovo, klimata ŝanĝo, tutmonda regado, ekonomia kaj socia evoluo, Sud-suda kunlaboro, kondiĉoj de la tutmonda ekonomio, intelekta proprieto, teknologiotransigo aliro al scio, sano, regiona. kaj plurflanka komerco kaj manĝaĵsekureco.
Celoj[redakti | redakti fonton]
La Suda Centro persekutas plurajn celojn kiuj estas priskribitaj en la Interkonsento establante la Sudan Centron. La Suda Centro dependas de du principoj por plenumi sian mision: la unueco de la Sudo en diverseco kaj la progreso de la Sudo per kunlaboro.
Suda unueco en diverseco[redakti | redakti fonton]
La Suda Centro serĉas reklami la interesojn kunhavitajn de la landoj de la Sudo, rekonante kaj reflektante ilian diversecon. Tiucele la Suda Centro laboras por interkompreniĝo inter landoj kaj inter popoloj de la Sudo.
Ĝi ankaŭ instigas evolulandojn kunordigi sian partoprenon en internaciaj institucioj traktantaj Sud-Sudaj kaj Nord-Sudaj aferoj ligitaj al evoluo.
Suda progreso per kunlaboro[redakti | redakti fonton]
La Suda Centro celas meti la talentojn kaj kapablojn de la Sudo al la servo de progreso kaj evoluo. Interŝanĝoj de spertoj inter evolulandoj kaj Sud-Suda sed ankaŭ Nord-Suda kunlaboro devus baziĝi sur la principoj de egaleco kaj justeco por ĉiuj. Interŝanĝoj de spertoj kaj kunlaboro ankaŭ devus kontribui al la demokratiigo kaj plifortigo de la Unuiĝintaj Nacioj kaj la institucioj al ĝi ligitaj.
Funkciado kaj organizo[redakti | redakti fonton]
La Suda Centro konsistas el tri ĉefaj korpoj:
- La Konsilio de Reprezentantoj, formita de reprezentantoj de membroŝtatoj. La Konsilio estas la plej alta aŭtoritato en la Suda Centro. Ĝi ekzamenas la laborprogramon prezentitan de la plenuma direktoro kaj la buĝetojn kaj kontojn prezentitajn de la Komitato.
- La Komitato, formita de prezidanto kaj naŭ membroj kiuj agas en persona kapablo. La membroj de la Komitato estas nomumitaj de la Konsilio de Reprezentantoj. La prezidanto kaj membroj de la Komitato direktas kaj kontrolas la funkciadon de la Suda Centro.
- La Sekretariejo, estrita de plenuma direktoro kaj respondeca por plenumi la misiojn de la Suda Centro.
Nuntempe, Benjamin Mkapa, eksprezidanto de Tanzanio (1995-2005), prezidas la Sudan Centran Komitaton.
Statuso de observanto kun aliaj internaciaj organizaĵoj[redakti | redakti fonton]
La Suda Centro havas observanstatuson kun pluraj internaciaj organizaĵoj:
- Ĝenerala Asembleo de Unuiĝintaj Nacioj
- Ekonomia kaj Socia Konsilio de Unuiĝintaj Nacioj (ECOSOC)
- Konferenco de la Unuiĝintaj Nacioj pri Komerco kaj Disvolvado (UNCTAD)
- Kadra Konvencio de Unuiĝintaj Nacioj pri Klimata Ŝanĝo (UNFCCC)
- Konvencio pri Biologia Diverseco (CBD)
- Internacia Puna Kortumo (ICC) [3]
- Monda organizaĵo pri Komerco (MKO) [4]
- Interregistara Panelo pri Klimata Ŝanĝo (IPCC)
- Monda Organizaĵo de Intelekta Propraĵo (WIPO)
- Monda Organizaĵo pri Sano (OMS)
- en:Verda Klimata Fonduso [5]
- Grupo de Dudek Kvar (G24)
- Bazela Konvencio pri Kontrolo de Translimaj Movadoj de Danĝeraj Ruboj kaj Ilia Forigo
- Stokholma Konvencio pri Konstantaj Organikaj Malpurigaĵoj
Membroŝtatoj[redakti | redakti fonton]
La Suda Centro havas 51 evolulandajn Membrojn reprezentantajn la tri evoluajn regionojn de Afriko, Azio kaj Latinameriko kaj Karibio. Membroj inkludas landojn kiuj estas inter la plej grandaj evolulandoj, mezenspezaj evolulandoj, malplej evoluintaj landoj kaj malgrandaj insulaj evolulandoj.
Ĉiuj Sudcentraj Membrolandoj estas reprezentitaj fare de altnivela reprezentanto en la Konsilio de Reprezentantoj.
La Sudcentraj membroŝtatoj (en 2013) estas:
- Sudafriko
- Alĝerio
- Angolo
- Barbado
- Benignaj
- Bolivio
- Brazilo
- Burundo
- Kamboĝo
- Verda ĉapo
- Ĉinio
- Norda Koreio
- Ebura Bordo
- Kubo
- Egiptujo
- Ekvadoro
- Gabono
- Ganao
- Gujano
- Honduro
- Barato
- Indonezio
- Irano
- Irako
- Jamajko
- Jordanio
- Liberio
- Libio
- Malajzio
- Malavio
- Malio
- Maroko
- Maŭricio
- Federaciaj Ŝtatoj de Mikronezio
- Mozambiko
- Namibio
- Niĝerio
- Ugando
- Pakistano
- Panamo
- Filipinoj
- Dominika Respubliko
- Sejŝeloj
- Siera-Leono
- Sudano
- Srilanko
- Surinamo
- Tanzanio
- Venezuelo
- Vjetnamio
- Zimbabvo
Publikaĵoj kaj esplorlaboroj[redakti | redakti fonton]
La ĉefa publikigo de South Central estas la Suda Bulteno. La Suda Bulteno kovras debatojn ĉirkaŭ tutmondaj strategiaj aferoj de speciala intereso por evolulandoj. Ĝi disponigas koncizajn analizojn kaj vidojn pri ŝlosilaj evoluaj aferoj. La Suda Bulteno estas distribuata en la angla, franca kaj hispana.
La Suda Centro ankaŭ publikigas diversajn seriojn de raportoj kaj analizoj (en la angla, franca kaj hispana) kiuj estas elŝuteblaj de sia retejo.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ «The South Centre, Switzerland» Arkivigite je 2016-08-18 per la retarkivo Wayback Machine (el Retarkivo 20160818213530), United Nations Environment Programme, Division of Technology, Industry, and Economics, Economics and Trade Branch.
- ↑ «Intergovernmental Organizations», De forente nasjoner. Lest 10. juli 2016.
- ↑ Résolution ICC-ASP/7/Res.3, en vertu de la règle 92, paragraphes 1 et 2 du Règlement intérieur de l’Assemblée des États Parties
- ↑ http://www.wto.org/french/theWTO_f/igo_obs_f.htm
- ↑ Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2014-02-12. Alirita 2023-12-13.