Teatinanoj
| Teatinanoj | ||
|---|---|---|
| Dinastio | ||
| ||
| Blazono | ||
| Apero | 14-a de septembro 1524 vd | |
| Dinastiaj rilatoj | ||
| Fondinto | Gaetano Thiene vd | |
| Branĉoj | cleric regular theatine vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
La Ordeno de Regulaj Klerikoj (Ordo Clericorum Regularium, C. R.), kies membroj estas ofte konataj kiel Teatinanoj[1] (latine: vulgo Theatinorum) aŭ Kajetananoj estas vira religia ordeno de la Katolika Eklezio, formate de klerikoj kiuj profesias (ĵuras) la votojn de la religia vivo.
La Ordeno estis fondita en Romo en 1524 fare de Gaetano Thiene kaj Gian Pietro Carafa (la posta papo Paŭlo la 4-a) por restarigi inter la ekleziuloj la apostolan vivmanieron kaj promocii la sanktecon de la pastra stato pere de la profesio de la tri religiaj votoj.
Teatinanoj konataj[redakti | redakti fonton]
- Giovanni Marinoni (1490-1562), teologo kaj predikisto
- Paolo Burali d'Arezzo (1511-1578), kardinalo kaj juristo
- Andrea Avellino (1521-1608), sanktulo
- Lorenzo Scupoli (1530-1610), sacerdoto kaj verkisto
- Francesco Grimaldi (1543-1613), itala arĥitekto
- Teramo Castelli, (1597-1659), itala misiisto en Georgio
- Guarino Guarini (1624-1683), matematikisto, filozofo kaj arĥitekto
- Antonio Spinelli (1630-1706), sekreta konsilisto kaj konfesprenanto de la bavaria princelektist-edzino
- Jozefo Maria Tomasi (1649-1713), teologo kaj kardinalo
- Ferdinand Sterzinger (1721-1786), aŭstra teologo, juristo kanona kaj kritikanto de la ĉasado de sorĉistinoj
- Domenico Pignatelli Di Belmonte (1730-1803), itala kardinalo
- Giuseppe Piazzi (1746-1826), astronomo kaj matematikisto
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Andreu, F. (1967). «La spiritualità degli ordini dei Chierici Regolari». Regnum Dei (23): 154-183.
- Andreu, F. (1974). «I teatini e la rivoluzione nel regno di Napoli». Regnum Dei (30): 221-396.
- Chiminelli, P. (1948). San Gaetano Thiene, cuore de la Riforma Cattolica. Vicenza.
- Llompart, G. (1969). Gaetano da Thiene. Estudios sobre un reformador religioso. Roma.
- Mas, Bartolomé (1951). «La spiritualità teatina». Regnum Dei (7): 3, 64, 181.
- Masetti-Zannini (1967). «I teatini, la nuova scienza e la nuova filosofia in Italia». Regnum Dei (23): 3-79; 83-153.
- Paschini, P. (1926). San Gaetano Thiene, Gian Pietro Carafa e le origini dei Chierici Regolari Teatini. Roma.
- Rossell i Clivillers, Cayetano (1981 (pro ms)). El iter redaccional de las "Constitutiones Clericorum Regularium" a la luz de la fuentes manuscritas del Archivo General de los Clérigos Regulares. Romo
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Hejmpaĝo de la Teatinana kirko munkena
- La teatinanoj en Usono Arkivigite je 2021-03-27 per la retarkivo Wayback Machine
- Prie ĉi newadvent.org
Notoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ tiel ĉe Kristana Glosaro