Tutmonda Misia Konferenco
La Komisiono de Misio kaj de Evangelizado (KME) estas unu el la konsultaj organoj de la konsilio ekumena de la eklezioj. Konstituita de proksimume 25 eklezioj kaj misiaj organizoj, la Komisiono permesas la dividon de spertoj kaj de interkonsiliĝoj, same kiel la eblo organizi la komunajn agojn. La ĉefaj temoj estas la rilatoj inter la misio kaj la unueco de la kristanoj, la teologio de la evangelizado, la spiriteco de la misio.
La Komisiono de Misio kaj de Evangelizado estas deveninta de la Tutmondaj Konferencoj de la Misioj organizitaj ekde 1921 per la Internacia Konsilio de la Misioj. En 1961 la aktivecoj de la CIM estas konfiditaj al la EKE.
Nuna funkciado[redakti | redakti fonton]
Ene de la EKE, tri entoj okupiĝas ekde 1961 pri la misio: la Monda Konferenco pri Misio kaj Evangelizado (Conference on World Mision and Evangelism) kiu kunvenadas ordinare inter ĉiu ĝenerala Asembleo de la EKE, la Komisiono de misio kaj de evangelizado (Komisiono on World Mision and Evangelism – CWME) kiu kunvenadas ĉiujn 18a monato, kaj grupo de la personaro de la EKE "Misio kaj Unueco".
La komisionanoj estas devenintaj de la ekleziaj membroj de la EKE, de la misiaj organizoj anigitaj al la Konferenco kaj de aliaj organizoj. Kelkaj komisionanoj estas romkatolikoj, evangeliistoj aŭ pentekostistoj (do ne membroj de la EKE), kaj tio enigas en la EKEn iun "ekumenismon etenditan".
Historio[redakti | redakti fonton]
Tutmondaj konferencoj 1910-1958[redakti | redakti fonton]
En Edinburgo en 1910 grava "Tutmonda Konferenco de la Misioj" metis la bazojn de la instituciigo de la kunlaboro inter la misiaj organizoj. La revuo International Review of Mission kaj komitato de sekvado estis kreitaj je tiu momento. Pli ol 1 200 partoprenantoj estis kunigitaj, sed temis nur pri protestantoj, el kiuj la dika plimulto estis anglosaksaj, kun nur dek sep delegitoj de la suda duonglobo[1]. La tono estis pli ĝuste al la disvastigo de la okcidenta civilizo kaj la evangelizado de la "paganoj". La romkatolikaj kaj ortodoksaj eklezioj ne estis invititaj.[2]
La dua Konferenco okazis en Jerusalemo en 1928. La delegitoj ne trovis tiam komunan pozicion pri "la rilatoj inter la kristana mesaĝo kaj la aliaj religioj" kaj pri "la teologia interpreto de la politika kaj socia varbiĝo de la kristanoj".[3]
La tria Konferenco okazis en 1938 apud Madras (Hindio). La nocio de "fina vero" de la kristana mesaĝo tiam estis relativigita de alvoko "al la misiistoj ekzerci la aŭskultadon kaj la dialogon".[3]
Post la Dua mondmilito, la Konferenco okazis en 1947 en Whitby (Kanado). La delegitoj enkondukas la formulon de "kunlaboro en la obeado" kaj rezignas la distingon faritan ĝis tiam inter landoj "kristanaj" kaj "nekristanaj".
En 1952, la Konferenco okazis en Willingen (Germanio). Poste en 1958 apud Akrao (Ganao) la delegitoj akceptis kun larĝa plimulto la unuiĝon kun la EKE, konita sub la esprimo "integriĝo de la eklezio kaj de la misio".
Mondaj konferencoj ekde 1961[redakti | redakti fonton]
La unuiĝo de la IMK (Internacia Misia Konsilio) kun la EKE konkretiĝis dum la tria ĝenerala Asembleo de la EKE en 1961 en Nov-Delhio. Ekde tiu momento, la mondaj misiaj konferencoj estas nomitaj "ekumenaj", ĉar novaj eklezioj partoprenas, interalie la ortodoksaj eklezioj kaj, post la Koncilio Vatikano 2a, katolikaj observantoj.
En 1963, la Komisiono de Misio kaj de Evangelizado (KME) kunvenis por la unua fojo, kadre de monda Konferenco, en Meksik-urbo ĉirkaŭ la temo "la misio sur la ses kontinentoj", tio kio integras por la unua fojo la disvolviĝintajn landojn en la problemo misia.
En 1972, en Bankoko, la Konferenco enkondukis la dimension socipolitikan, la kondiĉojn de la teologia praktiko, la rekonon de la kultura identeco. Tiel la maljustoj kaj la situacioj de ekspluatado estas priparolitaj, inkluzive ene de la eklezioj.
La Konferenco de Melburno en 1980 ligis sin pli aparte al la rolo de la malriĉuloj. La radikaleco de la kristana mesaĝo estas metita en evidenteco fare de la delegitoj, influitaj de la teologio de la liberiĝo. Sekve de tiu renkonto, la EKE adoptis en 1982 la dokumenton "La misio kaj la evangelizado - ekumena aserto". En tiu epoko, la pontifika konsilio por la promocio de la unueco de la kristanoj nomas konsiliston ĉe la EKE.
En 1989, la Konferenco de San Antonio estas speciala pro "ia interkonsento pri deklaro sur la rilato inter la kristanismo kaj la aliaj religioj", rekonante la nesolveblan tension inter la aserto ke ne estas alia vojo de salvo ol Jesuo Kristo kaj la rekono ke la salutiga potenco de Dio estas sen limoj.[3]
La Konferenco de Salvadoro de Bahia en Brazilo en 1996 aliris la riĉon de la kultura diverseco kaj la evangelia bezono de la malfermo al la aliaj identecoj. Ŝi konfirmis la opozicion al la prozelitismo.
La unua Konferenco por disvolviĝi en mezo al ortodoksa plimulto efektiviĝis apud Ateno en 2005. La delegitoj invitis al alproksimiĝo « humila » de la misio kaj asertis specifan alvokiĝon de la eklezioj : «esti la ambasadoroj de la reamikiĝo».
En 2010, la « Konferenco de la centjareco » ĉe Edimburgo kunigis proksimume 400 delegitojn. Ili asertis la bezonon de iu « spiriteco de la dialogo » kun la personoj de aliaj religioj. Aliflanke la misio, la evangelizado, ne plu estas kontraŭitaj ĉe la socia ago kaj la devontigo por la justeco kaj la paco. La nova ĝenerala sekretario Olav Fykse Tveit esprimis sin tiel : « En Kristo kaj en la Evangelio, ne estas divido inter la unueco, la misio, la justeco, la paco kaj la zorgo de la kreo ».[4]
Listo de la Tutmondaj Konferencoj[redakti | redakti fonton]
Organizantoj de la Konferencoj : la internacia konsilio de la misioj (IKM), poste la Komisiono de Misio kaj de Evangelizado de la COE (KME).
| 1910 | Edinburgo, Britio | ||
| 1928 | Jerusalemo, Israelo | IKM | |
| 1938 | Tambaram, apud Madras (Ĉenajo), Barato | IKM | |
| 1947 | Whitby, Kanado | IKM | |
| 1952 | Willingen, Germanio | IKM | |
| 1958 | Achimota apud Akrao, Ganao | IKM | |
| 1963 | Meksik-urbo, Meksiko | La misio en la ses kontinentoj | KME |
| 1972 | Bankoko, Tajlando | La salvo hodiaŭ | KME |
| 1980 | Melburno, Aŭstralio | Ke via reĝado venas | KME |
| 1989 | San Antonio, Teksaso, Usono | Ke via volo estas farita – La misio je la maniero de Kristo | KME |
| 1996 | Salvadoro de Bahia, Brazilo | Nomitaj al sola espero – La Evangelio en la malsamaj kulturoj[5] | KME |
| 2005 | Ateno, Grekio | Venu, Sankta Spirito, kuracu kaj repacigu – Nomitaj en Kristo por esti komunumoj de reamikiĝo kaj de kuracado | KME |
| 2010 | Edinburgo, Britio | Raporti Kriston hodiaŭ – Konferenco de la centjariĝo | KME |
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- (En) Jaroj J. Ventolilo der Bent, Dietrich Werner, « Ecumenical Conferences », in Dictionary of the Ecumenical Movement, 2a éd., WCC Eldonoj, Ĝenevo, 2002, paĝoj 359-373
- (En) Philip A. Potter, Jacques Mathieu, « Misio », in Dictionary of the Ecumenical Movement, 2a éd., WCC Eldonoj, Ĝenevo, 2002, paĝoj 783-790
Notoj kaj fontoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Potter kaj Mathieu, 2002, p. 793.
- ↑ Van der Bent kaj Werner, 2002, p. 359.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 « Historique de Mission et évangélisation », ĉe la retejo de COE.
- ↑ « Une mission multidirectionnelle.[rompita ligilo]
- ↑ « Conférence Mondiale sur la Mission et l'Évangélisation, Salvador, Bahia, Brésil, 24 novembre-3 décembre 1996 : Message de la Conférence » Arkivigite je 2012-03-25 per la retarkivo Wayback Machine, site protestants.org.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Kristanigo
- Ekumenismo
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- « Komisiono de misio kaj de evangelizado »
- Konferenco de 2005 en Ateno Arkivigite je 2011-01-23 per la retarkivo Wayback Machine
- Konferenco de 2010 en Edinburgo
Arkivigite je 2016-03-19 per la retarkivo Wayback Machine