Tzvetan Todorov

Tzvetan Todorov
Persona informo
Tzvetan Todorov Цветан Тодоров
Naskiĝo	1-an de marto 1939 (1939-03-01) en Sofio,  Reĝlando Bulgario
Morto	7-an de februaro 2017 (2017-02-07) (77-jaraĝa) en 13-a arondismento de Parizo
Mortis pro	naturaj kialoj vd
Mortis per	neŭrologia malsano vd
Lingvoj	bulgara • franca vd
Ŝtataneco	Francio • Bulgario vd
Alma mater	Sofia Universitato • Lernejo por Altaj Studoj en Sciencoj Sociaj vd
Subskribo
Familio
Patro	Todor Borov vd
Gefratoj	Ivan Todorov vd
Edz(in)o	Nancy Huston vd
Infanoj	Léa Todorov vd
Profesio
Okupo	verkisto de nefikcio • historiisto • semiologiisto • literaturkritikisto • sociologo • geologo • literaturteoriisto • eseisto • kritikisto • filozofo vd
Laborkampo	lingvoscienco • literaturo vd
Doktoreca konsilisto	Roland Barthes vd
Verkado
Verkoj	Introduction à la littérature fantastique ❦ The Conquest of America: The Question of the Other vd
Postenoj Postenoj direktoro vd
Honorigoj Honorigoj Kavaliro de Honora Legio • Princess of Asturias Award for Social Sciences • Eŭropa Premio por Eseo Charles Veillon • Oficiro de la Artoj kaj de la Leteroj • Prix La Bruyère • Honorary doctor of the University of Liège • honorary doctorate of the National University of San Marcos • Prix de la critique • Jean-Michel Gaillard Prize • Maujean prize vd
Membrecoj Membrecoj Royal Academy of Science, Letters and Fine Arts of Belgium • Usona Akademio de Artoj kaj Sciencoj vd
Filozofo
vd	Fonto: Vikidatumoj

Tzvetan TODOROV (en bulgara, Цветан Тодоров; Sofio, 1a de marto 1939-Parizo, 7a de februaro 2017) estis bulgar-franca lingvisto, filozofo, historiisto, kritikisto, literatura kritikisto kaj literaturteoriulo.

Biografio kaj verko

Li estis filo de bibliotekistoj de Sofio, kaj edukiĝis en la komunisma Bulgario. Ekde 1963 li loĝis en Francio, kien li iris studi dekomence por unu jaro, sed li restis definitive tie, apogita poste de Roland Barthes.

Todorov estis profesoro kaj direktoro de la Centro de Esploroj pri Artoj kaj Lingvo, en la Nacia centro pri scienca esplorado (CNRS), en Parizo. Li profesoris ankaŭ en Yale, Harvard kaj Berkeley.

Post unua verko pri literatura kritiko dediĉita al la poetiko de la rusaj formalistoj, lia intereso etendiĝis al la filozofio de lingvo, fako kiun li perceptid kiel parto de la semiotiko aŭ scienco de la signo ĝenerale. El lia teoria veerkaro elstaras la disvastigo de la pensaro de la rusaj formalistoj. Poste, li radikale ŝanĝis sian esploron, kaj en liaj novaj historiografiaj tekstoj hegemonias la studo de la konkero de Ameriko kaj de la koncentrejoj ĝenerale, sed ankaŭ la studo de kelkaj formoj de pentrarto. Tamen, elstaras konstante ĉefe liaj trairoj al la pensaro de la Klerismo, al ties originoj kaj eĥoj ajntipaj.

Verkoj

• Théorie de la littérature, textes des formalistes russes, Paris, Le Seuil, 1965.
• Littérature et Signification, Paris, Larousse, 1967.
• Grammaire du "Décaméron", Paris, Mouton, 1969.
• Introduction à la littérature fantastique, Paris, Le Seuil, 1970.
• Poétique de la prose, Paris, Le Seuil, 1971.
• Qu’est-ce que le structuralisme? Poétique, Paris, Le Seuil, 1977.
• Théories du symbole, Paris, Le Seuil, 1977.
• Symbolisme et Interprétation, Paris, Le Seuil, 1978.
• Les Genres du discours, Paris, Le Seuil, 1978.
• Dictionnaire encyclopédique des sciences du langage, kun Oswald Ducrot, Paris, Le Seuil, 1979.
• Mikhaïl Bakhtine, le principe dialogique, Paris, Le Seuil, 1981.
• La Conquête de l'Amérique: la question de l'autre, Paris, Le Seuil, 1982.
• Récits aztèques de la conquête, kun Georges Baudot, Paris, Le Seuil, 1983.
• Critique de la critique, Paris, Le Seuil, 1984.
• Frêle Bonheur: essai sur Rousseau, Paris, Hachette, 1985.
• La Notion de littérature et autres essais, Paris, Le Seuil, 1987.
• Nous et les autres, Paris, Le Seuil, 1989.
• Face à l’extrême, Paris, Le Seuil, 1991.
• Les Morales de l’histoire, Paris, Grasset, 1991.
• Éloge du quotidien: essai sur la peinture hollandaise du XVIIe siècle, Paris, Adam Biro, 1993.
• Une tragédie française, été 1944: scènes de guerre civile, Paris Le Seuil, 1994 (ISBN 2-02-067920-5).
• La Vie commune: essai d'anthropologie générale, Paris, Le Seuil, 1995.
• L’Homme dépaysé, Paris, Le Seuil, 1996.
• Benjamin Constant: la passion démocratique, Paris, Hachette littératures, 1997.
• Le Jardin imparfait: la pensée humaniste en France, Paris, Grasset, 1998.
• La Fragilité du bien: le sauvetage des juifs bulgares, Paris, Le Grand Livre du mois, 1999.
• Textes réunis et commentés par Tzvetan Todorov; traduction du bulgare par Marie Vrinat et Irène Kristeva.
• Éloge de l’individu: essai sur la peinture flamande de la Renaissance, Paris, Adam Biro, 2000.
• Mémoire du mal, tentation du bien, Paris, Robert Laffont, 2000.
• Devoirs et Délices: une vie de passeur (intervjuoj kun Catherine Portevin), Paris, Le Seuil, 2002.
• Le Nouveau Désordre mondial: réflexions d’un Européen, Paris, Robert Laffont, 2003.
• Les Abus de la mémoire, Paris, Arléa, 2004.
• Les Aventuriers de l'absolu, Paris, Robert Laffont, 2006.
• L'Esprit des Lumières, Paris, Robert Laffont, 2006.
• La Littérature en péril, Paris, Flammarion, 2007.
• L'Art ou la Vie!: le cas Rembrandt, Paris, Biro, 2008.
• Un humanismo bien temperado (konversacio kun Ger Groot) en Adelante, ¡contradígame!, Madrid, Ediciones Sequitur, 2008.
• La Peur des barbares: au-delà du choc des civilisations, Paris, Robert Laffont, 2008.
• La Signature humaine: essais 1983-2008, Paris, Le Seuil, 2009.
• L'Expérience totalitaire: la signature humaine, Paris, Le Seuil, 2010.
• Georges Jeanclos, Galerie Capazza kaj Biro & Cohen, 2011.
• Goya à l'ombre des Lumières, Paris, Flammarion, 2011.
• Les Ennemis intimes de la démocratie, Paris, Robert Laffont - Versilio, 2012.
• Insoumis, Paris, Robert Laffont - Versilio, 201511.
• Le Triomphe de l'artiste. La révolution et les artistes. Russie: 1917-1941, Paris, Flammarion, 2017.
• La tentation du Bien est beaucoup plus dangereuse que celle du Mal, kun Boris Cyrulnik, éditions de l'Aube, 2017.