Zakir Husain
| Zakir Husain | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| ذاکِر حسین | |||||
| Naskiĝo | 8-an de februaro 1897 en Hedrabado | ||||
| Morto | 3-an de majo 1969 (72-jaraĝa) en Nov-Delhio | ||||
| Tombo | Barato vd | ||||
| Religio | islamo vd | ||||
| Lingvoj | angla • hindia vd | ||||
| Ŝtataneco | Barato • Brita Hindio • Dominio de Barato vd | ||||
| Alma mater | Universitato de Aligarh • Humboldt-Universitato en Berlino • Universitato de Allahabad vd | ||||
| Partio | sen valoro vd | ||||
| Familio | |||||
| Infanoj | Saeeda Khurshid vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | politikisto vd | ||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Zakir Husain Khan (la 8an de februaro 1897 – la 3an de majo 1969) estis barata edukisto kaj politikisto kiu servis kiel la tria prezidanto de Barato de la 13an de majo 1967 ĝis sia morto la 3an de majo 1969. Husain estis la unua islamana prezidanto de la lando, kaj la unua mortanta en posteno.
Pli frue li funkciis kiel Guberniestro de Biharo de 1957 ĝis 1962 kaj kiel Vicprezidanto de Barato de 1962 ĝis 1967. Li ankaŭ estis kunfondinto de Jamia Millia Islamia (Centra Islama Universitato de Barato), de 1928. En 1963 al Husain estis premiita la premio Brat Ratna, la plej alta civila premio de Barato.
Vivo[redakti | redakti fonton]
Husain estis naskita en Hajderabado en Telangano, al familio de paŝtuna origino. Post lia naskiĝo, lia familio migris de Hajderabado al Kaimganj en Farrukhabad-distrikto kie li kreskis. Li estis la dua el sep filoj: lia plej aĝa frato estis la eduka esploristo Yosef Hossein. La familio de Husain restos aktiva en la publika vivo: lia nepo Salman Khurshid estas membro de la Barata Nacia Kongreso partio, kiu funkciis kiel ministro pri eksteraj aferoj de Barato, kaj lia nevo estis la esploristo Masood Husain. Lia frato Mahmud Husain eniris la Pakistanan Movadon kaj funkciis kiel Edukministro, dum lia nevo Anwar Husain estis la direktoro de Pakistan Television.
La patro de Husain, Fida Husain Khan, mortis kiam Husain estis dek jarojn maljuna. Lia patrino mortis en 1911 kiam li estis dek kvar jarojn maljuna. La frua bazinstruado de Husain estis kompletigita en Hajderabado. [1] Li faris siajn mezlernejajn studojn en islama mezlernejo en la urbo de Ettawa, kaj tiam li estis edukita ĉe la Anglo-Oriental Muhammadan College, nuntempe Universitato de Aligarh, kie li estis eminenta studentgvidanto. Li ricevis sian doktorecon en ekonomiko de la Humboldt-Universitato en Berlino en 1926 [2]. En 1915, en la aĝo de 18, li geedziĝis kun ŝaho Jahan Begum kaj ili havis du filinojn, Syeda Khan kaj Safia Rahman.
Publika agado[redakti | redakti fonton]
En la aĝo de 23, Husain, kune kun grupo de studentoj kaj instruistoj, fondis la National Muslim University (NMU), kiu unue estis establita en Aligarh, vendrede, la 29-an de oktobro 1920. La universitato tiam translokiĝis al Karol Bagh, New. Delhio, en 1925, kaj tiam translokiĝis denove (1935) al ĝia loko La nuna estas en Jamia Nagar, Nov-Delhio, kaj estas nomita "Jamia Millia Islamia" (Centra Universitato). Husain tiam iris al Germanio por doktoriĝi de la Universitato Friedrich Wilhelm en Berlino pri ekonomiko. Kaj dum lia studado tie li estis grava helpo en la produktado de la antologio Mirza Asadullah Khan de la plej granda poeto en la urdua lingvo (1797-1868).
En 1928, Husain revenis al Barato por gvidi la universitaton kiun li fondis, kiu alfrontis finon. Li daŭre tenis tiun postenon dum la venontaj dudek unu jaroj, disponigante akademian kaj administran gvidadon al institucio kiu estis profunde implikita en la barata lukto por libereco de Brita Hindio laŭ la linioj de gvidantoj Mahatma Gandhi kaj Hakim Ajmal Khan. Dum tiu periodo li estis tre implikita en diversaj movadoj kiuj postulis instruajn reformojn en Barato, kaj iĝis konata kiel unu el la plej eminentaj instruaj pensuloj de moderna Barato. Lia persona ofero kaj senlacaj klopodoj en ĉi tiuj aferoj estis aprezitaj eĉ de liaj politikaj kontraŭuloj kiel Muhammad Ali Jinnah.
Baldaŭ post kiam Barato akiris sian sendependecon, Husain jesis iĝi la vicprezidanto de la Aligarh University (kie li studis), kiu alfrontis provperiodon pro la aktiva implikiĝo de kelkaj el siaj prelegantoj kaj studentoj en la movado por krei Pakistanon. Li deĵoris en tiu posteno de 1948 ĝis 1956.
Politika kariero[redakti | redakti fonton]
En 1956, baldaŭ post finado de sia periodo en la universitato, li estis nomumita kiel membro de la supera ĉambro de la Parlamento de Barato (la Nacia Asembleo de Barato, Rajya Sabha - la Konsilio de Ŝtatoj), posteno li vakigis en 1957 en favoro de la posteno de guberniestro. de la stato de Biharo, kiun li tenis ĝis 1962.
En 1962, Husain estis nomumita al la posteno de la dua Vicprezidanto de Barato, kaj la 13-an de majo 1967, Husain estis elektita Prezidanto de Barato. En lia malferma parolado li diris ke ĉio el Barato estas lia hejmo kaj ĉiuj ĝiaj homoj estas membroj de lia familio. En ĝiaj lastaj tagoj, la debato ĉirkaŭ la ŝtatigo de bankoj en Barato estis en plena svingo. La fakturo, finfine, ricevis la aprobon de la Prezidanto de la kasacia kortumo, Muhammad Hidayatullah, la 9-an de aŭgusto 1969.
Dum sia prezidanteco, Zakir Husain prezidis kvar prezidentajn vizitojn al la landoj de Hungario, Jugoslavio, Sovetunio kaj Nepalo.
Husain mortis la 3-an de majo 1969, kaj estis la unua barata prezidanto mortanta en oficejo. Li estis entombigita kun lia edzino (kiu kelkajn jarojn poste mortis) sur la kampuso de Jamia Millia Islamia University en Nov-Delhio. La Kolegio de Inĝenieristiko de Universitato de Aligarh estas nomita laŭ li [3]; kaj ankaŭ la Kolegio Zakir Husain de la Universitato de Delhio.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Former president Hussain was alumni of 150 year old school in Hyderabad
- ↑ Zakir Hussain, NDDB
- ↑ ZAKIR HUSAIN COLLEGE OF ENGINEERING AND TECHNOLOGY, Aligarh Muslim University