Nicolas Guibert
| Nicholaus Guibertus (1547-1620) | ||
|---|---|---|
 "De interitu alchymiae metallorum transmutatoriae tractatus aliquot …", libro publikigita en 1614
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 1547 en Saint-Nicolas-de-Port,  Francio
| |
| Morto | 1620 en Vaucouleurs (Meuse), Francio
| |
| Lingvoj | latina vd | |
| Alma mater | Universitato de Peruĝo | |
| Profesio | ||
| Okupo | natursciencisto vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Nicolas Guibert (esperante Nikolao Giberto) (1547-1620) estis franca kuracisto, alkemiisto kaj naturalisto. Li studis medicinon en la Universitato de Peruĝo kaj vojaĝis tra Italio, Hispanio, Francio kaj Germanio ne nur kiel kuracisto, sed ankaŭ serĉe de la filozofa ŝtono. Dum tiu periodo li konatiĝis kun Francisko dei Mediĉi, la kardinalo de Granvelle, la vic-reĝo de Napolo, la ĉefepiskopo de Florenco kaj la kardinalo d'Este, krom aliaj altrangaj personoj.[1]
Vivo[redakti | redakti fonton]
Dum kelka tempo li establiĝis en eta urbo itala, Casteldurante, kie li oficis kiel kuracisto. Dank'al tiu posteno li fariĝis konata kaj estas invitita veni al Romo kie li okupas la oficon kiel provinca kuracisto de la eklezia ŝtato, inter 1578 kaj 1579. Li forlasas tiun lokon pro persekuto-kaŭzoj rilate al alkemio kaj por tio li petas la helpon de la kardinalo de Aŭgsburgo, Othon de Truchsés, kiu kunlaboras kun li en ia projekto.
Verkaro[redakti | redakti fonton]
- Questio sup[er] Regula[m] sancti Fra[n]cisci ad littera[m]: celeberrimi atq[ue] religiosi viri Gilberti nicolai sacre pagine doctoris, 1592
- Assertio de murrhinis, sive, De iis quae murrhino nomine exprimuntur, adversus quosdam, de iis minus rectè differentes : opusculum ad multiplicem rerum cognitionem profuturum, in quo multa noua memorabilia cognitu iucunda, simul & cuiusuis facultatis studiosis vtilia, de myrrha, potionibus, vnguentis & vasis murrhinis, potione vini myrrhati, nec non & aceti Christo Saluatori nostro porrecta, ac aliis paucis reconditis adferuntur, plurium errores deteguntur, multa scriptorum loca, vel corrupta restituuntur, vel obscura declarantur 1597
- Alchymia ratione et experientia ita demvm viriliter impvgnata & expugnata, vna cum suis fallacijs et deliramentis, quibus homines imbobinarat : ut nunquam in posterum se erigere valeat, Strasburgo, 1603. "En tiu libro li faras multajn kritikojn rilate al alkemio. Laŭ li, la teorio ne povas esti vera se ĝi ne povas konfirmiĝi per la eksperimentoj. Ĉar li povis nenian trovi evidentecon rilate al la transmutacio de la metaloj, la alkemio estis tute senbaza por li."
- D.O.M.A. Defensio et declaratio perspicva alchymiæ transmvtatoriæ, opposita Nicolai Gviperti Lotharingi Ph. Med. expugnationi virili: et Gastionis Clavei luris consulti nivernatis apologiæ, contra Erastum malè sartæ & prauæ : ita concinnata vt facile pateat etiam vulgaribus physicis alchymiam ex veræ sapientiæ, atque adeo etiam Aristotelici peripati principiis & fundamentis extructam esse, & sibi perpetuo constare, naturæ & artis experimentis quorum secretiora non nulla in aperta luce ponuntur : cum indice copioso by Andreas Libavius, 1604
- De interitv alchymiæ metallorvm transmvtatoriæ tractatvs aliqvot, multiplici eruditione referti, 1614
- De Balsamo, ejusque lacrymae quod opobalsamum dicitur, natura, viribus et facultatibus admirandis, Strasburgo, 1603
- Grammaire guibertine dédicé à Nicolas-François de Lorraine, évêque de Toul, Toul, 1618
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Bibliothèque Nationale de France
- The Secret History of Hermes Trismegistus: Hermeticism from Ancient to ..., Florian Ebeling
- The Online Books Page
- Alchimie et Paracelsisme en France à la fin de la Renaissance (1567-1625), Didier Kahn
- The Aspiring Adept: Robert Boyle and His Alchemical Quest, Lawrence M. Principe
- Sciences de la Renaissance, August Buck, Centre d'études supérieures de la Renaissance
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Andreo Vesalio (1514-1564)
- Felikso Platero la 1-a (1536-1614)
- Andreo Libavo (1555-1616)
- Van Helmont (1580-1644)
- Joachim Jungius (1587-1657)
- Robert Boyle (1627-1691)
