Giorgio de Chirico

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Giorgio de Chirico
greka pentristo (fotografita de Carl Van Vechten)
greka pentristo
(fotografita de Carl Van Vechten)
Persona informo
Naskiĝo 10-a de julio, 1888
en Volo, Grekio
Morto 20-a de novembro, 1978
en Romo, Italio
Lingvoj francaitalamoderna grekagermana
Ŝtataneco GrekioItalio
Alma mater Akademio de Belartoj Munkeno • Athens School of Fine Arts
Subskribo Giorgio de Chirico
Familio
Patro Evaristo de Chirico
Frat(in)o Alberto Savinio
Edz(in)o Raissa Calza
Okupo
Okupo artisto • pentristo • skulptistoverkisto • scenografo • ilustristo • dizajnisto de juveloj • desegnisto • gravuristo
Verkoj The Song of Love
The Uncertainty of the Poet
Mystery and Melancholy of a Street
TTT
Retejo http://www.fondazionedechirico.org/?lang=it
vdr

Giorgio de Chirico [Τζόρτζιο ντε Κίρικο] naskiĝis en la 10-a de julio 1888 en Volo, Tesalio, Grekio kaj mortis en la 20-a de novembro 1978 en Romo Italio. Li estis superrealisma pentristo, grava reprezentanto de ĝenro Pittura metafisica.

Lia patro estis diletanto kiu amis antikvan Grekion. Li studis arton en Akademio de Munkeno kie lernis filozofion de Nietzsche kaj Schopenhauer kaj konis laboron de Arnold Böcklin. En 1910 li renkontis kaj iĝis amiko de la familio de eldonistoj Emilio Bestetti, kaj ĝi komencis labori kiel ilustrante la eldonejo Bestetti Arto Eldonoj en Romo kaj en Milano. En 1924 kaj 1932 partoprenis en Venecia Bienalo kaj 1935 al Quadrennial de Romo. De Chirico estas pli ŝatata per liaj pentraĵoj faritaj de 1909 ĝis 1917, lia metafizika periodo, kiu estas memorinda por la spirita, humorplenaj imagoj. En debuto, lia subjektoj estis ankoraŭ urbaj pejzaĝoj kun la brila lumo de Mediteraneo sed progresive li ŝanĝas sian atencon al studoj de ombraj deponejoj, kelkajn fojojn lonĝantaj de manekenoj.

De Chirico eldonis ankaŭ en 1925 Hebdomeros, le Metaphysicien. Giorgio De Chirico havis nur unu lernanto la pentristo Luca Bestetti, kiu faris privatajn lecionojn ĉe sia hejmo, estante ilustrador dependa de la eldonejo de sia patro Carlo Bestetti.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

(IT) BALDACCI Paolo, FAGIOLO DELL’ARCO Maurizio (1982), Giorgio de Chirico Parigi 1924-1930, Galleria Philippe Daverio, Milano 1982, pp. 22.

(IT) BRANDANI Edoarto (a cura di), DI GENOVA Giorgio, BONFIGLIOLI Patrizia (1999), Giorgio de Chirico, catalogo dell'opera grafica 1969-1977, Edizioni Bora, Bologna 1990 (1999), pp. 247.

(IT) CAVALESI Maurizio, MORI Gioia (2007), De Chirico, Giunti Editore, Firenze 1988 (2007), pp. 50.

(IT) FAGIOLO DELL'ARCO Maurizio (1999), L'opera completa di de Chirico 1908-1924, Rizzoli, Milano 1984 (1999), pp. 121.

(IT) FAGIOLO DELL'ARCO Maurizio (1991), Giorgio de Chirico carte, Extra Moenia Arte Moderna, Todi 1991, pp. 64.

(IT) FAGIOLO DELL'ARCO Maurizio,CAVALLO luigi (1985), De Chirico. Disegni inediti (1929), Edizioni grafiche Tega, Milano 1985, pp. 140.

(IT) GIMFERRER Pere (1988), De Chirico, 1888-1978, opere scelte, Rizzoli, Milano 1988, pp. 128.

(IT) HOLZHEY Magdalena (2006), De Chirico, Taschen, Kölon (D) 2006, pp. 96.

(IT) MORI Gioia (2007), De Chirico metafisico, Giunti, Firenze 2007, pp. 50.

(IT) PONTIGGIA Elena, GAZZANEO Giovanni (2012), Giorgio de Chirico. L’Apocalisse e la luce, Silvana Editoriale, Cinisellobalsamo 2012, pp. 119.