France Gall
| France Gall | |
|---|---|
| |
| Bazaj informoj | |
| Naskonomo | Isabelle Geneviève Marie Anne Gall |
| Alie nomata | France Gall |
| Naskiĝo | 9-an de oktobro 1947 en 12-a arondismento de Parizo,  Francio
|
| Morto | 7-an de januaro 2018 (70-jaraĝa) en Neuilly-sur-Seine,  Francio
|
| Edz(in)o | Michel Berger |
| Ĝenroj | yé-yé • pop-muziko |
| Profesio | kantistino |
| Aktivaj jaroj | 1963-1995 |
| Parencaj temoj |
Michel Berger, Serge Gainsbourg, Julien Clerc, Véronique Sanson |
.jpg)
| |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Isabelle Geneviève Marie Anne Gall |
| Aliaj nomoj | France Gall |
| Mortokialo | kancero |
| Tombo | Tombejo de Montmartre |
| Lingvoj | germana • franca |
| Loĝloko | Ngor • Quiberon • Parizo |
| Ŝtataneco | Francio |
| Alma mater | Lycée Paul-Valéry |
| Familio | |
| Patro | Robert Gall |
| Patrino | Cecile Berthier |
| Edz(in)o | Michel Berger |
| Amkunulo | Claude François • Julien Clerc • Bruck Dawit |
| Infanoj | Raphaël Hamburger • Pauline Hamburger |
| Parencoj | François Brochet Vincent Berthier de Lioncourt Denys Lable |
| Okupo | |
| Okupo | kantisto |
France Gall, veranome: Isabelle Gall (naskiĝis la 9-an de oktobro 1947 en Parizo, mortis la 7-an de januaro 2018 en Neuilly-sur-Seine) estis franca kantistino.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Ŝi devenis el muzikula familio. Ŝia avo partoprenis la fondadon de la "Petits Chanteurs à la Croix de Bois" (Junaj Kantistoj kun Ligna Kruco). Ŝia patro verkis kanzontekstojn por Charles Aznavour kaj Édith Piaf.
Ŝi komencis sian karieron en 1963, kunhelpe de sia patro, kun leĝeraj kanzonoj, kiuj en la tiama modo, miksis francajn parolojn kaj angl-usonajn ritmojn. Dum tiuj jaroj ŝi renkontis la jam faman Serge Gainsbourg, kiu verkis por ŝi petolemajn tekstojn. En jaro 1965 ŝi gajnis la Eŭrovido-Kantokonkurson, kio akirigis al ŝi veran furoron. Tiam ŝi aperis, kiel en la kanzono Poupée de cire, poupée de son kiel nura pupo, diska pupo el sonoj.
Sian veran plenecon ŝi atingis nur post kiam ŝi renkontis, en jaro 1974, la kanzoniston Michel Berger (ankaŭ kantisto mem). Por ŝi tio estis samtempe amafero (ili geedziĝis en 1976, en 1978 naskiĝis filino Pauline, kaj en 1981 filo‚ Raphaël) kaj artista plenumiĝo, ĉar la sentema, poeta, talenta kanzonverkisto scipovis elfari por ŝi plej belajn kanzonojn trafe kongruaj al ŝi kaj ŝia aparta, unika, infaneca sed intensa voĉo kaj mikso de "freŝeco" kaj intima profundeco. La unua inter tiuj majstroverkoj estis en 1974 Ma Déclaration (mia amdeklaro).
Krom tiu ŝiaj plej famaj kanzonoj estis:
- Comment lui dire? (Kiel diri al li ?) - 1974
- Viens je t’enmène (venu! Mi kunirigas cin kun mi!) - 1978
- Musique! (muzik’!) - 1977
- Si, maman, si (se, panjo, se) - 1977
- Il jouait du piano debout (li ludis pianon starante)
- Bébé comme la vie (bebo kiel vivo)
- Résiste! (Vi Rezistu !) - 1981
- Tout pour la musique (ĉio por muziko)
- Un peu de silence du coté du cœur (ia silento en regiono de l’koro)
- Amor tambien (amo ankaŭ) – 1981
- Papillon de nuit (noktopapilio) – 1987
- Evidemment (kompreneble) – 1987
La kanzonoj:
- Comment lui dire? (Kiel diri al li?) -1975 kaj
- Musique! (muzik’!) - 1977 estas esperantigitaj de Roland Platteau.
Pasinte la unuan periodon de senpezaj leĝeraj tekstoj por gufuja konsumo, ŝiaj kanzonoj unue plenaj de emocio, homa sento sed ankaŭ de feliĉo kaj amo, fariĝis iom post iom pli malserenaj.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Originaj francaj tekstoj de ŝiaj kanzonoj
- A Tribute to Gainsbourg, France Gall interprète Arkivigite je 2004-11-05 per la retarkivo Wayback Machine
Rete legeblaj en Esperanto[redakti | redakti fonton]
- Kiel diri al li?[rompita ligilo]
- Muzik’!
| Gajninto de Eŭrovido-Kantokonkurso | ||
| Antaŭulo: | 1965 | Sekvanto: |
| Gigliola Cinquetti | France Gall | Udo Jürgens |