Parmenaso

Sankta
Parmenaso
Persona informo
Naskiĝo	1-a jarcento
Morto	1-a jarcento en Filipio
Lingvoj	antikva greka vd
Profesio
Okupo	diakono vd
Postenoj Postenoj apostolo vd
Sanktulo
Honorata en	katolika eklezio, ortodoksa eklezio
Festotago	23-a de januaro
vd	Fonto: Vikidatumoj

Sankta Parmenaso [foje ankaŭ esperantigata simple Parmeno] estis unu el la unuaj sep diakonoj de la kristanismo, tutekzakte de la historie unua kristana komunumo, kunvenanta en Jerusalemo.

Parmenaso estis sendita kristanisme misii en Makedonio, kaj laŭdire pro sia kristaneco en la urbo Filipio en orienta Makedonio mortis kiel martiro, en la jaro 98 kadre de kontraŭkristanaj persekutoj sub la romia imperiestro Trajano. Lia memortago en la katolika eklezio kaj en la ortodoksismaj eklezioj estas la 23-a de januaro.

Fono

La sesa ĉapitro de la Agoj de la Apostoloj (vidu sube) rakontas pri malkonsento, kiu ekestis en la eklezio de Jerusalemo ĉirkaŭ du jarojn post la Ĉieleniro de Kristo. La "helenistoj", do judaj kristanoj influitaj de la greka kulturo, de la komunumo estis riproĉintaj la "hebreojn", do judajn kristanojn, kiuj uzis la hebrean biblion, ke iliaj vidvinoj estas ne sufiĉe atentataj en la ĉiutaga komunuma servado. Tio instigis la apostolojn, enoficigi por tiu tasko sep virojn, kiujn la kunveno elektis. Ili estis: Stefano, Filipo, Proĥoro, Nikanoro, Timono, Parmenaso [foje ankaŭ esperantigata simple Parmeno] kaj Nikolao (Ago 6,1-6). Tiujn virojn kaj iliajn posteulojn la komunumo nomis "diakonoj", post kiam la sankta Paŭlo en siaj leteroj por ili uzis tiun nomon.

Citaĵo: Agoj de la Apostoloj 6 1-6

„ 1Kaj en tiuj tagoj, kiam la nombro de la disĉiploj multiĝis, fariĝis murmurado de la grekaj judoj kontraŭ la hebreaj pro tio, ke iliaj vidvinoj estas preterlasataj en la ĉiutaga servado. 2Kaj la dek du, alvokinte la amason de la disĉiploj, diri: Ne estas dezirinde, ke ni forlasu la vorton de Dio, por servi ĉe tabloj. 3Tial elserĉu, fratoj, el inter vi sep homojn, kiujn ni difinos por tiu afero. 4Sed ni persistos en preĝado kaj la servado de la Vorto. 5Kaj tiu diro plaĉis al la tuta amaso; kaj ili selektis Stefanon, viron plenan je fido kaj de la sankta spirito, kaj Filipon kaj Proĥoron kaj Nikanoron kaj Timonon kaj Parmenason, kaj Nikolaon, prozeliton el Antioĥio.6Tiujn ili starigis antaŭ la apostoloj; kaj tiuj, preĝinte, metis sur ilin la manojn. ”