Valentin Rasputin
|
Ne konfuzu ĉi tiun artikolon kun Grigorij Rasputin. |
| Valentin Grigorjeviĉ Rasputin | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Валентин Распутин | |||||
| Naskiĝo | la 15-an de marto 1937 en vilaĝo Ust-Uda, Irkutska provinco, RSFSR, Sovetunio | ||||
| Morto | la 14-an de marto 2015 en Moskvo, Rusio | ||||
| Etno | ruso | ||||
| Lingvoj | rusa vd | ||||
| Ŝtataneco | Sovetunio, Rusio | ||||
| Alma mater | Irkutska ŝtata universitato | ||||
| Familio | |||||
| Edz(in)o | Svetlana Rasputina | ||||
| Infanoj | Maria Rasputina | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | verkisto, publicisto, aktivulo | ||||
| Laborkampo | kreiva kaj profesia verkado • ĵurnalismo • opinia ĵurnalismo • politiko vd | ||||
| Aktiva dum | 1966—2013 | ||||
| Verkado | |||||
| Ĝenroj | vilaĝa prozo | ||||
| Verkoj | Adiaŭo al Matjora, Mono por Maria, Flugo al la arbaroj, Adiaŭo al Matjora, La lasta termino, La fajro | ||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Valentin Grigorjeviĉ Rasputin (rusa: Валентин Григорьевич Распутин) (la 15-an de marto 1937, vilaĝo Ust-Uda, Irkutska provinco, Sovetunio — la 14-an de marto 2015, Moskvo, Rusio) estis rusa verkisto kaj medioaktivisto.
Li estas konsiderata unu el la plej gravaj rusaj (siberiaj) verkistoj de la 1970-aj jaroj kaj ekde la sama tempo ankaŭ ekologiisto[1] kiu engaĝiĝis en la protekton de la lago Bajkalo [2].
En la 1990-aj jaroj li subtenis la opozicion kontraŭ la reformoj de Boris Jelcin, subskribante interalie la manifeston "Vorto al la popolo", kritikanta la perestrojkon kaj postajn reformojn.
En 1993, la asteroido 4537 Valgrirasp estis nomita honore al li [3].
Verkaro (selekto)[redakti | redakti fonton]
Rasputin estas verkisto kiu montras la rusan (siberian) kamparanon preskaŭ netuŝitan de la moderna civilizacio, kun lia konscio pri tradicio kaj proksimaj ligoj al la naturo. Tipa por Rasputin estas lia romano Adiaŭo de Matjora (1976), pri vilaĝo kiu devas malaperi por la konstruo de akvobaraĵo, per kiu Rasputin volas pruvi ke la materiisma mondkoncepto malsukcesis.
Mono por Maria, romano, 1967
Flugo al la arbaroj, romano, 1974
Adiaŭo al Matjora, romano, 1976
La lasta termino, romano, 1984
La fajro, rakonto, 1989
Vasili kaj Vasilisa, rakonto, 1991
La juna virino kaj la rivero de la granda arbaro, infanlibro, 2000
Premioj[redakti | redakti fonton]
En 1988 li ricevis la Global 500 Award de la Medioprogramo de la Unuiĝintaj Nacioj (UNEP)
Menciindas ankaŭ jenaj premioj:
- Premio Dostojevski
- Premio Aleksandr Solĵenicin (2000)
- Premio Konstantin Aksakov (2005)
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Избранные произведения в 2-х томах. — М.: Молодая гвардия, 1984. — 150 000 экз.
- Избранные произведения в 2-х томах. — М.: Художественная литература, 1990. — 100 000 экз.
- Собрание сочинений в 3-х томах. — М.: Молодая гвардия — Вече-АСТ, 1994. — 50 000 экз.
- Избранные произведения в 2-х томах. — М.: Современник, Братск: ОАО «Братсккомплексхолдинг»., 1997.
- Собрание сочинений в 2-х томах (Подарочное издание). — Калининград.: Янтарный сказ, 2001. (Русский путь)
- Собрание сочинений в 4 томах (комплект). — Издатель Сапронов, 2007. — 6000 экз.
- Малое собрание сочинений. — М.: Азбука-Аттикус, Азбука, 2015. — 3000 экз. (Малое собрание сочинений)
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ (germana) Intervjuo kun Klaus Bednarz / WDR la 15-an junio 2004. Konsultita la 6-an de decembro 2007. Kiel unu el la plej grandaj rusaj verkistoj Valentin Rasputin opiniis ke ekzistis evidentaj politikaj kaj ekonomiaj fortoj, kiuj estis pli povaj ol la ekologia movado.
- ↑ (germana) Klaus Bednarz, Ballade vom Baikalsee. Begegnungen mit Menschen und Landschaften (Balado de la Bajkallago. Renkontiĝoj kun homoj kaj pejzaĝoj), Eld. Bastei Lübbe Tb, 1998, ISBN 3-404-60485-7
- ↑ (angla) M.P.C. 22433
- Tiu ĉi artikolo baziĝas sur la nederlanda, germana kaj rusa (por la bibliografio) versio de vikipedio je la 18-a julio 2017.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- (rusa) Biografío de Valentín Rasputin
- (rusa) Liaj plej konataj verkoj