Aleksandr Solĵenicin

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Jump to navigation Jump to search
Aleksandr Solĵenicin
Aleksandr Solzhenitsyn 1974crop.jpg
Personaj informoj
Naskiĝo 11-an de decembro 1918 (1918-12-11)
en Kislovodsk, Flag of the Russian Soviet Federative Socialist Republic (1918–1937).svg Russian Soviet Federative Socialist Republic
Morto 3-an de aŭgusto 2008 (2008-08-03) (89-jara)
en Moskvo, Flag of Russia.svg Rusio
Kaŭzo de morto kora malsufiĉo
Tombo Donskoe Cemetery
Ŝtataneco Russian Soviet Federative Socialist Republic, Sovetunio, Rusio
Alma mater Southern Federal University • Rostov State University
Profesio verkisto, historiisto, romanisto, scenaristo, dramisto, poeto, public figure, prozisto, publikigisto, instruisto
Oficiala retejo http://www.solzhenitsyn.ru/
Lingvoj rusa lingvo
Verkaro Unu Tago de Ivano Denisoviĉ
The First Circle
Cancer Ward
La Gulaga Arkipelago
Two Hundred Years Together
Familianoj
Edz(in)o Natalia Solzhenitsyna, Q4394116
Infano Ignat Solzhenitsyn
v • d • r
 Information icon.svg

Aleksandr Isajeviĉ SOLĴENICIN (ruse Александр Исаевич Солженицын) (Kislovodsk, 11-a de decembro 1918 — Moskvo, 3-a de aŭgusto 2008[1]) estis rusia verkisto kaj historiisto. Li estis konata malliberulo de la Gulago, kiu post sia kaptiteco konsideris kiel sian taskon konservi la memorojn al la viktimoj de la komunismo. Lia plej konata verko estas la trilogio La Gulaga Arkipelago, kiu en lia propra lando kompreneble ne eldoniĝis, sed aperis en 1973 en la okcidento.

Kiam Solĵenicin verkis sian "Gulagan Arkipelagon", li skribis pri geografia ĉeno da prizonaj insuloj en la nordaj rusiaj maroj kaj en Siberio. La celo de la priskribo estas metafora. La arkipelago kiel grupo da prizonoj ĉirkaŭita de maro de la normala socio. Solĵenicin supozis ke iu donis al Stalin la planojn pri Gulago.

En 1970 Solĵenicin ricevis la Nobelpremion pri literaturo pro sia monumenta verko La Gulaga arkipelago (eldoniĝis en Parizo inter 1973 kaj 1975). Post la publikigado de la unuaj volumoj la verkisto estis arestita kaj en 1974 elpelita. Tra Kolonjo kaj Zuriko Solĵenicin en 1976 finfine alvenis en la usona ŝtato Vermonto.

Sub partigvidanto Miĥail Gorbaĉov la situacio en la Sovetio malstreĉiĝis: ekde 1989 la verkoj de Solĵenicin rajtis reaperi kaj la verkisto en 1990 rericevis sian civitanecon. Kvar jarojn pliposte, post la disfalo de Sovetio, li revenis en Rusion.

Gravaj verkoj[redakti | redakti fonton]

Solĵenicin, 1994
  • Unu tago el la vivo de Ivan Denisoviĉ (Один день Ивана Денисовича, 1962)
  • Kancerpavilono (Раковый корпус, 1968)
  • En la unua cirklo (В круге первом, 1968)
  • La Gulaga arkipelago (Архипелаг ГУЛаг, 1973-1975)
  • Aŭgusto de 1914 (Август 1914, 1971)

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. ↑ Aleksandro Solĵenicin mortis (ruse)
v • d • r
Portantoj de Nobel-premio por literaturo 1951-1975

Pär Lagerkvist (1951) • François Mauriac (1952) • Winston Churchill (1953) • Ernest Hemingway (1954) • Halldór Laxness (1955) • Juan Ramón Jiménez (1956) • Albert Camus (1957) • Boris Leonidoviĉ Pasternak (1958) • Salvatore Quasimodo (1959) • Saint-John Perse (1960) • Ivo Andrić (1961) • John Steinbeck (1962) • Jorgos Seferis (1963) • Jean-Paul Sartre (aprezo rifuzita) (1964) • Miĥail Aleksandroviĉ Ŝoloĥov (1965) • Ŝmuel Josef Agnon / Nelly Sachs (1966) • Miguel Ángel Asturias (1967) • Jasunari Kawabata (1968) • Samuel Beckett (1969) • Aleksandr Solĵenicin (1970) • Pablo Neruda (1971) • Heinrich Böll (1972) • Patrick White (1973) • Eyvind Johnson / Harry Martinson (1974) • Eugenio Montale (1975)

1901–1925 • 1926–1950 • 1951–1975 • 1976–2000 • 2001–nuntempo


Bibliotekoj
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksandr_Solĵenicin&oldid=6453701"