Miĥail Gorbaĉov

Miĥail Sergejeviĉ Gorbaĉov
*Михаил Сергеевич Горбачёв*
	Miĥail Sergejeviĉ Gorbaĉov; Михаил Сергеевич Горбачёв
	;
	1-a kaj sola prezidento de Sovetunio
	En funkcio:; 15-a de marto 1990 – 25-a de decembro 1991
Prezidanto de registaro	Nikolaj Ryĵkov; Valentin Pavlov; Ivan Silajev
Vicprezidanto de registaro	Gennadij Ivanoviĉ Janajev
Antaŭulo	La pozicio kreita; de; Lia prezidanto de la Superaj Sovetoj
Sekvanto	La pozicio nuligita; de; Boris Jelcin kiel Prezidento de Rusia Federacio - la internacia sekvanto de Sovetunio
	7-a Ĝenerala Sekretario de Komunista Partio de Sovetunio
	En funkcio:; 11-a de marto 1985 – 24-a de aŭgusto 1991
Antaŭulo	Konstantin Ĉernenko
Sekvanto	Vladimir Ivaŝko (Aktiva)
	12-a Prezidanto de Prezidio de La plej supera Soveto de Sovetunio
	En funkcio:; 1-a de oktobro 1988 – 25-a de majo 1990
Antaŭulo	Andrej Gromyko
	Membro de Politburoo
	En funkcio:; 1980 – 1991
Naskiĝo	2-a de marto 1931; en Stavropol, RSFSR, Sovetunio
Nacieco	ruso
Politika partio	Komunista Partio de Sovetunio (1950–1991); Social-Demokrata Partio de Rusio (2001–2004); Unio de Socialaj Demokratoj (2007-nuntempo)
Edzo/ino	Raisa Gorbaĉova (mortis en 1999)
Infanoj	Irina Miĥajlovna Virganskaja
Religio	Ateisto (kiel proklamita) aŭ Rusa ortodoksa (baptita)
TTT	mikhail-gorbachev.net
v • d • r

Miĥail Sergejeviĉ GORBAĈOV (ruslingve: Михаи́л Серге́евич Горбачёв [mʲɪxɐˈil sʲɪrˈɡʲejəvʲɪtɕ ɡərbɐˈtɕof] foje erare nomata Gorbaĉev en la okcidentaj amas-komunikiloj) (ruse Михаил Сергеевич Горбачёв; naskiĝis je la 2-a de marto 1931) estis sovetia politikisto kaj partia gvidanto. Li okupis diversajn partiajn postenojn dum 1966–1978 en la KPSU en la Stavropola regiono de Rusio. En la jaro 1978 Gorbaĉov fariĝis unu el la gvidantoj de la KPSU; komence ties sekretario kaj de marto 1985 ĝis aŭgusto de 1991 ties ĝenerala sekretario. En 1989 li estis elektita prezidanto de la Prezidio de la Supera Soveto de USSR kaj en 1990 la unua kaj sola Prezidento de USSR, ĝis 1991, kiam puĉantoj rabis lin kaj lian familion dum feriado en Krimeo. La kontraŭpuĉa enpotencigo de Jelcin signifis la finon de la Unio.

Gorbaĉov estas la iniciatinto de la perestrojko (laŭvorte – transformado de la socio) kaj glasnost ("voĉebleco"), kies logika postsekvo estis la disfalo de la komunisma sistemo kaj de USSR. Do estas ĉefe danke al li, ke rusianoj hodiaŭ rajtas havi pasportojn kaj vojaĝi al eksterlando. Ankaŭ dank al li, la Malvarma milito finiĝis komence de la 90-aj jaroj. Pro sia agado por la gardado de la paco, Gorbaĉov dum la jaro 1990 ricevis la Nobel-Premion pri Paco. Post la divido de USSR, ĝia eks-prezidento fondis Internacian Fonduson pri la socia, ekonomika kaj politika esploroj, la t.n. "Gorbaĉov-Fonduson", kies gvidanto estas li mem.

Oni forte kritikis, ke sub lia regado la Ruĝa Armeo dum januaro 1991 mortigis civilulojn, kiuj manifestaciis por la sendependeco de Litovio. Lia rolo kaj liaj povoj en tiu afero ne estas klaraj.