Charles Albert Gobat
| Charles Albert Gobat | |||||
|---|---|---|---|---|---|
Nobel-premiito 
| |||||
| |||||
| Persona informo | |||||
| Charles Albert Gobat | |||||
| Naskiĝo | 21-an de majo 1843 en Tramelan | ||||
| Morto | 16-an de marto 1914 (70-jaraĝa) en Berno,  Svislando
| ||||
| Tombo | Bremgarten cemetery vd | ||||
| Lingvoj | franca vd | ||||
| Ŝtataneco | Svislando vd | ||||
| Alma mater | Universitato de Bazelo • Universitato de Hajdelbergo vd | ||||
| Partio | Libera Demokratia Partio de Svislando vd | ||||
| Familio | |||||
| Infanoj | Marguerite Gobat vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | politikisto • advokato vd | ||||
| Aktiva en | Berno vd | ||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Charles Albert GOBAT (La 21-an de majo 1843 - la 16-an de marto 1914) estis advokato kaj ŝtatisto svisa, gajninto de la Nobel-premio pri paco en 1902, kune kun la svisa Élie Ducommun.
Vivo[redakti | redakti fonton]
Gobat naskiĝis en la urbo Tramelan, Svislando, filo de protestanta pastro kaj nevo de Samuel Gobat, misiisto, kiu servis kiel episkopo de Jerusalemo. En sia junaĝo Gobat ricevis ampleksan edukadon kaj studis interalie en la universitatoj Bazelo, Parizo kaj Berno. Post doktoriĝo pri juro en la universitato de Hajdelbergo en 1867, Gobat praktikis juron en Berno kaj ankaŭ funkciis kiel jurpreleganto.
La oficejo de Gobat baldaŭ fariĝis unu el la ĉefaj en la lando kaj la rekono, kiun ĝi akiris, kondukis lin disvolvi politikan karieron. En 1882 li estis nomumita inspektoro pri edukado en la kantono Berno kaj tiurilate li efektivigis kelkajn gravajn reformojn. En 1890 li estis elektita membro de la Svisa Nacia Konsilio kaj komencis okupiĝi pri internaciaj organizaĵoj por antaŭenigo de paco.
En 1891 Gobat estis nomumita ĝenerala sekretario de la Internacia Oficejo de la Paco (france Bureau international de la paix) kaj en 1902 li ricevis la pacpremion kune kun la direktoro de la organizo, Élie Ducommun. Post lia morto en 1906, Gobat transprenis la administradon de la buroo, kiu gajnis la Nobel-pacpremion en 1910.
