Hjalmar Branting

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Hjalmar Branting
Nobel-premiito
Hjalmar Branting en 1917
Hjalmar Branting en 1917
Persona informo
Karl Hjalmar Branting
Naskiĝo la 23-a de novembro 1860
en Svedio, Klara-paroĥo, Stokholmo, Stockholms län
Morto la 24-an de februaro 1925 (64‑jara)
en Svedio, Adolf Fredrik–paroĥo, Stokholmo, Stockholms län
Tombo Adolf Fredrik Church cemetery vd
Religio Eklezio de Svedio vd
Lingvoj sveda vd
Loĝloko Adlern Mindre 1 (Branting-domo) vd
Ŝtataneco Svedio vd
Alma mater Universitato de Upsalo vd
Partio Sveda socialdemokratia partio
Subskribo Hjalmar Branting
Familio
Patro Lars Gabriel Branting vd
Patrino Emerentia Maria Charlotta af Georgii vd
Edz(in)o Anna Branting
Infanoj Georg Branting • Sonja Branting-Westerståhl vd
Profesio
Okupo politikistodiplomatoĵurnalistoredaktoro vd
Aktiva en Stokholmo vd
Sveda ĉefministro
Dum 10-a de marto 192027-a de oktobro 1920
Antaŭulo Nils Edén
Sekvanto Gerhard Louis De Geer
Dum 13-a de oktobro 192119-a de aprilo 1923
Antaŭulo Oscar von Sydow
Sekvanto Ernst Trygger
Dum 18-a de oktobro 192424-a de januaro 1925
Antaŭulo Ernst Trygger
Sekvanto Rickard Sandler
Sveda ministro pri eksteraj aferoj
Dum 13-a de oktobro 192119-a de aprilo 1923
Antaŭulo Herman Wrangel
Sekvanto Carl Hederstierna
Sveda ministro pri financoj
Dum 19-a de oktobro 19175-a de januaro 1918
Antaŭulo Conrad Carleson
Sekvanto Fredrik Vilhelm Thorsson
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Karl Hjalmar BRANTING Pri tiu ĉi sono (sveda prononco), naskiĝis la 23-an de novembro 1860 en la paroĥo de Klara[1] nuntempe en Stokholmo, forpasis la 24-an de februaro 1925 en la paroĥo de Adolf Fredrik[1] ankaŭ en Stokholmo, estis sveda ĵurnalismo kaj socialdemokrata politikisto, kiu estris la socialdemokratian partion ekde 1907 ĝis sia morto. Li servis en tri oficperiodoj kiel ĉefministro de Svedio, kiu estis kaj historie unua socialdemokrata kaj la unua demokratie elektita sub universala voĉdonrajto en 1921. Tiel li iĝis la unua demokrata socialisma registarestro en okcidenta eŭropo.

Kariero[redakti | redakti fonton]

La pli gravaj taskoj de Branting inkluzivis parlamentanon en la antaŭa dua ĉambro, 1897–1925; Socialdemokratojn partiestron, 1907–1925; Ministro pri Financoj, 1917–1918; kaj ĉefministron 1920, 1921–1923 (kiam li ankaŭ estis Ministro pri Eksteraj Aferoj) kaj 1924–1925. Hjalmar Branting ricevis la Nobel-premion pri paco en 1921 kune kun Christian Lange pro siaj grandaj klopodoj en la Ligo de Nacioj.

Branting edziĝis al la ĵurnalisto Anna Jäderin en 1884. Kune ili havis du filojn: Georg (1887-1965),[2] advokato, parlamentano kaj publicisto, kaj Sonja (1890-1981),[2] advokato, feministo, parlamentano kaj edzino de advokato Olof Westerståhl (1884-1948) kaj patrino de politika sciencisto Jörgen Westerståhl. Hjalmar Branting estis ankaŭ la duonpatro de Vera von Kræmer (1878–1940) kaj Henry von Kræmer (1880–1957), infanoj de Anna Branting dum sia geedzeco kun leŭtenanto Gustav von Kræmer.

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. 1,0 1,1 Svenska antavlor (svedaj genealogioj), III:10, N-ro 202, Hjalmar Brantings antavla av Elisabeth Thorsell (Genealogio de Hjalmar Branting el Elisabeth Thorsell), red. Torsten Berglund, Sveriges släktforskarförbund, Stockholm 1994 ISSN 0349-1714, s. 433
  2. 2,0 2,1 Sveriges dödbok 1901–2009 (Sveda indekso de mortoj, 1901–2009), Versio 5.0 (2010), Sveriges släktforskarförbund, Solna. ISBN 978-91-87676-59-8.