Olof Palme
Olof Palme | |||||
---|---|---|---|---|---|
ĉefministro de Svedio | |||||
![]() | |||||
Persona informo | |||||
Olof Palme | |||||
Naskonomo | Sven Olof Joachim Palme | ||||
Naskiĝo | 30-an de januaro 1927 en Svea artilleriregementes församling | ||||
Morto | 28-an de februaro 1986 (59-jara) en Sveavägen | ||||
Mortis pro | hommortigo [#] | ||||
Mortis per | pafvundo [#] | ||||
Mortigita de | nekonata valoro [#] | ||||
Tombo | Adolf Fredrik Church cemetery [#] | ||||
Lingvoj | sveda [#] | ||||
Ŝtataneco | Svedio [#] | ||||
Alma mater | Universitato de Stokholmo • Kenyon College • Beskowska skolan • Sigtunaskolan Humanistiska Läroverket [#] | ||||
Partio | Sveda socialdemokratia partio [#] | ||||
Subskribo ![]() | |||||
Familio | |||||
Patro | Gunnar Palme [#] | ||||
Patrino | Elisabeth Sophia von Knieriem [#] | ||||
Gefratoj | Claës Palme [#] | ||||
Edz(in)o | Lisbet Palme • Jelena Rennerová [#] | ||||
Infanoj | Joakim Palme • Mårten Palme • Mattias Järvinen Palme [#] | ||||
Profesio | |||||
Okupo | politikisto [#] | ||||
Aktiva en | Stokholmo [#] | ||||
| |||||
| |||||
En TTT | Oficiala retejo [#] | ||||
Ĉefministro de Svedio ![]() | |||||
Dum | 1969-1976 | ||||
Antaŭulo | Tage Erlander | ||||
Sekvanto | Thorbjörn Fälldin | ||||
2-a periodo | |||||
Dum | 1982-1986 | ||||
Antaŭulo | Thorbjörn Fälldin | ||||
Sekvanto | Ingvar Carlsson | ||||
[#] | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Olof PALME (naskiĝis la 30-an de januaro 1927, mortis la 28-an de februaro 1986) estis sveda socialdemokratia politikisto. Li estis ĉefministro de Svedio inter la jaroj 1969 kaj 1976 kaj duafoje inter 1982 kaj 1986, estis gvidanto de la sveda socialdemokratia partio de 1969 ĝis 1986 kaj krome estis pacbatalanto. La 28-an de februaro 1986 li estis murdita en la sveda ĉefurbo Stokholmo. La postenon de ĉefministro de Svedio de li transprenis Ingvar Carlsson.
Kiel politikisto, Palme ofte kritikis politikojn de superpotencaj ŝtatoj kiel Usono kaj Sovetunio. Li kritikis imperialismajn kaj diktaturajn estrojn kiel Leonid Breĵnev (Sovetunio), Francisco Franco (Hispanio), António de Oliveira Salazar (Portugalio), Gustáv Husák (Ĉeĥoslovakio) kaj Pieter Willem Botha (Sudafriko). Li estis unua ŝtatestro en la okcidenta ŝtataro, kiu vizitis Kubon post la revolucio en 1975.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
|