Ibn Haŭkal
| Ibn Haŭkal | ||
|---|---|---|
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | ĉ. 943 en Nusaybin | |
| Morto | ĉ. 988 | |
| Religio | islamo vd | |
| Lingvoj | araba vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | komercisto • geografo • verkisto vd | |
| Verkado | ||
| Verkoj | Kitāb al-Masālik wa-'l-mamālik vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Ibn Haŭkal, Muḥammad Abū'l-Qāsim Ibn Ḥawqal (en la araba محمد بو القاسم بن حوقل) (Nisibis1, 943-988) estis islamano de la 10a jarcento, geografo, verkisto kaj kronikisto. En la jaro 977 li verkis la verkon pro kiu li estas fama, nomita Ṣūrat al-'Arḍ (en la araba صورة الارض; "La vizaĝo de la tero").
La malmulto, kiun oni scias pri lia vivo, estas informo de lia libro, kiu estis revizio kaj plilongigo de la verko Masālik ul-Mamālik de Istakhri (951). Kiu siavice estis reviziita eldono de Ṣuwar al-aqālīm fare de Ahmed ibn Sahl al-Balkhi, kiu verkis ĝin en 921.
Ibn Haŭkal estis evidente pli ol redaktisto; Li estis vojaĝanto, kiu pasigis sian tempon skribante pri la regionoj kaj aferoj, kiujn li vidis. Li pasigis la lastajn 30 jarojn de sia vivo vojaĝante al malproksimaj lokoj en Azio kaj Afriko. Unu el liaj vojaĝoj portis lin 20 ° sude de la ekvatoro laŭ la orient-afrika marbordo. Unu el la aferoj, kiujn li rimarkis, estis, ke multaj homoj vivas en areoj, kiujn la grekoj, bazitaj sur logiko anstataŭ sperto, diris, estus neloĝeblaj (pro la kredo, ke la tero estis plata).
Liaj priskriboj estis precizaj kaj tre helpaj al vojaĝantoj. Ṣūrat al-'Arḍ inkludis detalan priskribon de islama Hispanio, de Italio kaj precipe de Sicilio, lando de kiu li kritikas multajn aspektojn, kiel ekzemple la mankon de inteligenteco de ĝiaj loĝantoj kaj nescio pri islama leĝo. Ibn Haŭkal menciis la regionon Fraxinet (La Garde-Freinet) estis kultivita abunde fare de la islamaj loĝantoj, kaj ili estas merititaj kun kelkaj terkulturaj kaj fiŝkaptantaj novigoj por la regiono.
Li ankaŭ mencias la "Teritoriojn de la Romianoj", termino uzita de la islama mondo por priskribi la Bizancan Imperion. En ĝi, kune kun aliaj aferoj, li priskribas sian unuan manieron observi, ke 360 lingvoj estas parolataj en Kaŭkazo, ĉar la azera kaj persa lingvoj estis uzataj kiel lingvafrankao en la tuta Kaŭkazio.