Saltu al enhavo

Mehmed la 5-a

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Mehmed la 5-a
Persona informo
Naskiĝo 2-an de novembro 1844 (1844-11-02)
en Çırağan Palace, Istanbulo,  Otomana Imperio
Morto 3-an de julio 1918 (1918-07-03) (73-jaraĝa)
en Istanbulo
Tombo Tomb of Mehmed V (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Loĝloko Palaco Dolmabahçe
Ŝtataneco Otomana Imperio Redakti la valoron en Wikidata
Subskribo Mehmed la 5-a
Familio
Patro Abd-ul-Meĝid Redakti la valoron en Wikidata
Patrino Gülcemal Kadin (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Frat(in)oj Abd-ul-Hamid la 2-a, Mehmed la 6-a, Şehzade Ahmed Kemaleddin (en) Traduki, Murad la 5-a, Şehzade Mehmed Burhaneddin (en) Traduki, Refia Sultan (en) Traduki kaj Fatma Sultan (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Edz(in)o Kamures Kadın (en) Traduki
Dürriaden Kadın (en) Traduki
Dilfirib Kadın (en) Traduki
Mihrengiz Kadın (en) Traduki
Nazperver Kadın (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Infanoj Şehzade Ömer Hilmi (en) Traduki
 ( Mihrengiz Kadın (en) Traduki)
Şehzade Mehmed Ziyaeddin (en) Traduki
 ( Kamures Kadın (en) Traduki)
Şehzade Mahmud Necmeddin (en) Traduki
 ( Dürriaden Kadın (en) Traduki) Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo reganto
verkisto Redakti la valoron en Wikidata
vdr

Mehmed la 5-a Reşâd (en Otomana turka: محمد خامس, latinigite: Meḥmed-i ẖâmis; en turka: V. MehmedMehmed Reşad; 2a de Novembro 1844 – 3a de Julio 1918) regis kiel la 35a kaj antaŭlasta Ortomana Sultano (r. 1909–1918). Li estis la filo de la Sultano Abdulmeĝid la 1-a.[1] Li sukcedis sian duonfraton Abdulhamid la 2-a post la Incidento de la 31a de Marto. Li estis sukcedita de sia duonfrato Mehmed la 6-a.

Lia naŭjara regado estis markita de la redono de la nordafrikaj teritorioj de la Imperio kaj de la Dodekanesoj, inklude Rodoson, en la Ital-turka milito, la traŭmata perdo de preskaŭ ĉiuj el la eŭropaj teritorioj okcidente de Konstantinopolo (jam Istanbulo) en la Unua Balkana milito, kaj la eniro de la Otomana Imperio en la Unua Mondmilito en 1914, kio rezultos finfine en la fino de la Imperio.[2]

  1. Abdulmecid, Coskun Cakir, Encyclopedia of the Ottoman Empire, eld. Gábor Ágoston, Bruce Alan Masters, (Infobase Publishing, 2009), 9.
  2. "Rusya Fransa ve İngiltere devletleriyle hal-i harb ilanı hakkında irade-i seniyye [Imperial Decree Concerning the Declaration of a State of War with the States of Russia, France, and the United Kingdom,] Nov. 11, 1914 (29 Teşrin-i Evvel 1330), Takvim-i Vekayi, Nov. 12, 1914 (30 Teşrin-i Evvel 1330)" (PDF).

Bibliografio

[redakti | redakti fonton]
  • Uluçay, M. Çağatay (2011). Padişahların kadınları ve kızları. Ötüken. ISBN 978-9-754-37840-5.
  • Brookes, Douglas Scott (2010). The Concubine, the Princess, and the Teacher: Voices from the Ottoman Harem. University of Texas Press. ISBN 978-0-292-78335-5.
  • Brookes, Douglas S. (4a de Februaro 2020). On the Sultan's Service: Halid Ziya Uşaklıgil's Memoir of the Ottoman Palace, 1909–1912. Indiana University Press. ISBN 978-0-253-04553-9.
  • Monarchies and the Great War. Springer. 2018. ISBN 978-3-319-89515-4.