2,5-Dukloroanilino

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Anilino-2,5-Duklorido
Kemia formulo
C6H5Cl2N
2,5-Dukloroanilino
Bastona kemia strukturo de la
2,5-Dukloroanilino
2,5-Dukloroanilino
Tridimensia kemia strukturo de la 2,5-Dukloroanilino
CAS-numero-kodo 95-82-9
ChemSpider kodo 13869655
PubChem-kodo 7262
Fizikaj proprecoj
Aspekto blanka aŭ flava, lumsensiva solidaĵo[1]
Molmaso 162,01784 g mol−1
Denseco 1,401 g/cm−3[2]
Fandpunkto 49,1°C [3]
Bolpunkto 251°C [4]
Refrakta indico  1,6147
Ekflama temperaturo 100,4°C [5]
Solvebleco Akvo:<5,6 x 10-1 g/L[6]
Mortiga dozo (LD50) 1600 mg/kg (buŝe) [7]
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo Piktogramo
06 – Venena substanco 08 – Risko al sano
09 – Noca por vivmedio
GHS Signalvorto Damaĝa substanco
GHS Deklaroj pri damaĝoj H301, H311, H315, H330, H331, H373, H400, H410
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P260, P261, P262, P264, P270, P271, P273, P280, P284, P301+316, P302+352, P304+340, P316, P319, P320, P321, P330, P332+317, P361+364, P362+364, P391, P403+233, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

2,5-DukloroanilinoAnilino-2,5-duklorido estas organika kombinaĵo rezultanta per traktado de 1,2,5-triklorobenzeno kaj sodamido. Ĝi estas blanka aŭ flava, lumsensiva solidaĵo, nesolvebla en akvo. 2,5-Dukloroanilino posedas 6 karbonatomojn, 5 hidrogenatomojn, 2 kloratomojn kaj 1 nitrogenatomon.

2,5-dukloroanilino estas organika kombinaĵo kun la kemia formulo C6H3Cl2NH2. Ĝi estas senkolora ĝis palflava solidaĵo kun akra odoro. Ĝi estas uzata kiel peraĵo en la produktado de larĝa gamo de kemiaĵoj, inkluzive de tinkturfarboj, farmaciaĵoj kaj insekticidoj. Ĝi ankaŭ estas uzata kiel solvanto por farboj, rezinoj kaj aliaj organikaj kombinaĵoj. 2,5-Dukloroanilino havas diversajn aplikojn en la laboratorio, inkluzive de sintezo de aliaj kombinaĵoj, reakcioj kaj analizoj.

Sciencesploraj aplikoj[redakti | redakti fonton]

Kristalstruktura Analizo: studo de Sakurai, Sundaralingam, kaj Jeffrey (1963) fokusiĝis sur la kristalstrukturo de 2,5-dukloroanilino uzante nuklean kvarpolan resonancon kaj Ikso-radian difrakton. Ili eltrovis ke la molekulo estas plejparte ebena, kun iu devio en la nitrogenatomo, kaj notis la foreston de hidrogena ligo en la strukturo (Sakurai, Sundaralingam, & Jeffrey, 1963).

Media Monitorado: Bester et al. (1998) raportis la ĉeeston de 2,5-dukloroanilino en estuaraj kaj maraj akvoj, priskribante metodon por ĝia kvantigo kaj disponigante koncentriĝdatenojn de Norda Maro por la jaroj 1990 kaj 1995 (Bester et al., 1998).

Biomedicinaj uzoj: Kuhn kaj Suflata (1989) malkovris ke kloroanilinoj, inkluzive de 2,5-dukloroanilino, povas esti biologie senhalogenigitaj en poluitaj akvoj sub metanogenaj kondiĉoj. Tiu procezo, implicanta mikroorganismojn, sinsekve anstataŭigas halogenojn kun protonoj kaj sugestas novajn alirojn por biologiaj uzoj en poluitaj medioj (Kuhn & Suflita, 1989).

Toksologiaj Studoj: La tokseco de kloroanilinoj, inkluzive de 2,5-dukloroanilino, estas studata fare de Lo, Valentovic, Rankin, kaj Brown (1994). Ili ekzamenis la efikon de kemia formo, vojo de administrado, kaj vetoro sur la induktata nefrotokseco en ratoj, provizante sciojn pri la sekureco kaj riskoj asociitaj kun eksponiĝo al ĉi tiuj kunmetaĵoj (Lo, Valentovic, Rankin, & Brown, 1994).

Sintezo kaj Kemiaj Aplikoj: Zhu Xing-yi (2014) priskribis metodon por sintezi 2,5-duklorofenolon el 2,5-dukloroanilino, elstarigante ĝiajn aplikojn en kemia sintezo (Zhu Xing-yi, 2014).

Studoj pri Vibraj Spektroskopioj: Rai, Kumar, kaj Rai (2006) faris studojn pri kloro-anstataŭigitaj anilinoj, inkluzive de 2,5-dukloroanilino, uzante infraruĝan kaj Raman-spektroskopion, kune kun kalkuloj pri la funkcia teorio de la denseco. Ĉi tiu esplorado kontribuas al pli profunda kompreno de la vibraj trajtoj de tiaj kunmetaĵoj (Rai, Kumar, & Rai, 2006).[8]

Sintezoj[redakti | redakti fonton]

Sintezo 1[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de la sodamido per traktado de 1,2,5-triklorobenzeno kaj sodamido:

1,2,5-Triklorobenzeno +sodamido 2,5-Dukloroanilino +natria klorido

Sintezo 2[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de la 2,5-dukloroanilino per traktado de 1,2,5-triaminobenzeno kaj kloro:

1,2,5-Triaminobenzeno +kloro 2,5-Dukloroanilino +hidrazino

Sintezo 3[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de la 2,5-dukloroanilino per traktado de 2,5-duklorofenolo kaj sodamido:

2,5-Duklorofenolo +sodamido 2,5-Dukloroanilino +natria hidroksido

Sintezo 4[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de la 2,5-dukloroanilino per traktado de 2,5-dukloronitrobenzeno kaj kloramino:

2,5-Dukloronitrobenzeno +kloramino 2,5-Dukloroanilino +nitrila klorido

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]