Fosto

Reviziita versio de ĉi tiu paĝo, aprobita je 4 apr. 2024, estis bazita sur ĉi tiu versio.

Fosto estas vertikala longa aĵo, fortigita je la malsupra parto, kutime de alto ĉirkaŭ de 5 ĝis 15 metroj, staranta surstrate aŭ en iu alia loko.

Priskribo

Fostoj kutime estas uzataj por subteni ion -

elpendaĵon,
lanternon,
barilon,
palafiton,
diversajn konduktilojn:
- supertrakan kontaktan lineon,
- trolebusan kontaktan lineon,
- linion de traigado de elektra energio.

Fostoj ankaŭ estas uzataj por marki ion, ekzemple limon de ŝtato.

Laŭ Francisko Azorín fosto estas Starigita trabo servanta kiel subtenilo.^[1] Li indikas etimologion el latina postis el ponere (starigi, meti),^[2] kaj li aldonas terminojn Deŝarĝa poŝto kaj telefona poŝto.^[3]

Bildaro

Fosto kun lanternoj en Koŝice, Slovakio, 2002.
Fosto kun lanterno en Samara, Rusio, 2004.
Fosto kun lanterno en Samara, Rusio, 2004.

Referencoj

↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 76.
↑ Azorín, samloke.
↑ Azorín, samloke.

Kategorio Fosto en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Vidu ankaŭ

la artikolojn pri

tombofosto kaj
paliso

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri trafiko.

Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).

[1] Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 76.

[2] Azorín, samloke.

[3] Azorín, samloke.

[1]

[2]

[3]