Aleksandr Mikulin

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Aleksandr Mikulin
Persona informo
Naskiĝo 2-an de februaro 1895 (1895-02-02)
en Vladimir
Morto 13-an de majo 1985 (1985-05-13) (90-jaraĝa)
en Moskvo
Tombo Novodeviĉje tombejo vd
Ŝtataneco Rusia ImperioSovetunio vd
Alma mater Moskva Ŝtata Teknika Universitato • Nacia Teknika Universitato de Ukrainio «Kieva Politeknika Instituto Igor Sikorskij» vd
Partio Komunista Partio de Sovetunio vd
Profesio
Okupo aeronautical engineer • inĝeniero vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Aleksandr Aleksandroviĉ MIKULIN (n. 14-an de februaro 1895 en Vladimir; m. 13-an de majo 1985 en Moskvo; ruse Александр Александрович Микулин) estis fama rusia kaj soveta motorkonstrukciisto.

Mikulin komencis sian laboron en 1915 en NAMI (Scienca Instituto por Aŭtomotoroj) sub gvido de Boris Steĉkin. Tie oni kreis en 1916 la unuan rusan aviadilan motoron AMBS-1 kun 300 ĈP ĉe 1800 U/min.

Poste Mikulin perfektigis en 19251928 sur bazo de aviadiloj de Hugo Junkers AM-13, V-12-an motoron kun 880 ĈP ĉe 2150 min−1. Per tiuj spertoj Mikulin partoprenis en Centra Instituto pri Aviomotoroj (ZIAM) je konstruado kaj evoluigo de la unua rusa aviomotoro kun akvomalvarmigo (Mikulin AM-34), kiu havis la povumon kun kompresoro ĝis 920 kW. La motoro estis uzata ĉe distanc-fluga Tupolev ANT-25. Lia plej konata kontruaĵo estas Mikulin AM-38 kun 1300 kW, uzita en Iluŝin Il-2.

Post la dua mondmilito, Mikulin okupiĝis pri projektado de gasturbinoj por la aviado. En la 1950-aj jaroj, Mikulin kaj Sergej Tumanski evoluigis la plej fortan por tiu tempo reagmotoron de la mondo, Mikulin AM-3M kun 9500 kg ŝovforto, kiu estis serie produktita ekde 1952 kaj uzata en la unua pasaĝera reagaviadilo de Sovetunio, Tupolev Tu-104.

Aviomotoroj[redakti | redakti fonton]

  • Mikulin AM-34 por Tupolev ANT-25
  • Mikulin AM-35
  • Mikulin AM-38 por Iluŝin Il-2
  • Mikulin AM-39
  • Mikulin AM-42

Reagmotoroj[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligioj[redakti | redakti fonton]