Antal Pálinkás-Pallavicini

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Antal Pálinkás-Pallavicini
Antal Pálinkás-Pallavicini
Antal Pálinkás-Pallavicini
Persona informo
Naskiĝo 30-an de julio 1922 (1922-07-30)
en Budapeŝto
Morto 10-an de decembro 1957 (1957-12-10) (35-jaraĝa)
en Budapeŝto
Mortokialo pendumo
Tombo Nova tombejo de Budapeŝto
Ŝtataneco Hungario
Alma mater Ludovica Military Academy
Memorigilo Antal Pálinkás-Pallavicini
Familio
Patro György Pallavicini
Patrino Borbála Andrássy
Frat(in)o György Pallavicini
Okupo
Okupo soldato
vdr

Margrafo Antal Pálinkás-Pallavicini [pAlinkAŝ-palaviĉini], laŭ la hungarlingve kutima nomordo Pálinkás-Pallavicini Antal estis hungara oficiro, aristokrato, martiro de la hungara revolucio de 1956. Lia origina kaj plena nomo estis Pallavicini Antal Lajos. Lia familia nomo ŝanĝiĝis al Pálinkás en 1951. Liaj gepatroj estis György Pallavicini kaj Borbála Andrássy.

Antal Pálinkás-Pallavicini[1] naskiĝis la  30-an de julio 1922(nun 1922-07-30) en Budapeŝto, li mortis la 10-an de decembro 1957 en Budapeŝto.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Antal Pálinkás-Pallavicini maturiĝis en gimnazio, poste li eklaboris en granda fabriko en Csepel (distrikto). En 1940 li iĝis libervola soldato. Li akiris diplomon en militakademio en 1943. Dum la nazia erao (1944) li aliĝis al la rezista movado sub Endre Bajcsy-Zsilinszky. La nova reĝimo en 1945 akceptis liajn agojn kaj restis plu en la armeo, eĉ li estis membro de la komunistoj inter 1947-1954. Dum la revolucio li kunlaboris la revoluciulojn, lia tutlanda ago estis tio, ke li liberigis el la prizono primason József Mindszenty. Post fiasko de la revolucio li estis kondamnita al morto. Li edziĝis dufoje en 1947 kaj 1953. Ambaŭ edzinoj naskis unufoje. Li ricevis ŝtatan premion en 1948. Li estis rehabilita en 1989 kaj levita kolonelo.

Memorigiloj[redakti | redakti fonton]

Fontoj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]