António Lobo Antunes

António Lobo Antunes
Persona informo
Naskiĝo	1-an de septembro 1942 (1942-09-01) (82-jaraĝa) en Lisbono
Lingvoj	portugala vd
Loĝloko	Lisbono vd
Ŝtataneco	Portugalio vd
Alma mater	Universitato de Lisbono - medicino vd
Familio
Patro	João Alfredo Lobo Antunes (en) vd
Gefratoj	João Lobo Antunes (en) , Manuel Lobo Antunes (en) kaj Nuno Lobo Antunes (en) vd
Profesio
Okupo	kuracisto verkisto vd
Verkado
Verkoj	Q6172461 ❦ The Inquisitors' Manual ❦ Fado Alexandrino ❦ Q15714740 ❦ Warning to the Crocodiles ❦ The Land at the End of the World vd
Honorigoj Honorigoj (6-a de oktobro 2014)  honorary doctor of Babeș-Bolyai University (en) (2014)  International Nonino Prize (en) (18-a de novembro 2008)  Komandoro de la Artoj kaj la Leteroj (6-a de julio 2008)  honorary doctor of the University of Trás-os-Montes and Alto Douro (en) (2008)  FIL Award (en) (2007)  Premio Camões (2006)  Premio Iberoamericano de Letras José Donoso (en) (2005)  Jerusalema premio (15-a de novembro 2004)  Grand Cross of the Military Order of Saint James of the Sword (en) (2000)  Premio Aŭstrio por eŭropa literaturo (1998)  Premio Rosalía de Castro en lingua portuguesa (gl)  Grand Cross of the Order of Liberty (en)  Prémio Autores (en) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

António Lobo Antunes [ɐ̃ˈtɔniu ˈloβu ɐ̃ˈtunɨʃ] (naskita la 1an de septembro 1942) estas portugala verkisto.

Li estis nomita kiel konkuranto por la Nobel-premio pri literaturo . Li estis premiita la 2000 Premio Aŭstrio por eŭropa literaturo, la 2003 Premio Ovid, la 2005 Jerusalem Premio, la 2007 Premio Camões kaj la 2008 Premio Juan Rulfo.

Antunes kompletigis siajn studojn ĉe medicina fakultato kaj specialiĝis pri psikiatrio. Li aliĝis en la portugala armeo kaj partoprenis dum pluraj jaroj en la kolonia milito en Angolo kiel kuracisto kaj psikiatro. Antunes revenis al Eŭropo en 1973 kaj en 1979 publikigis sian debutan romanon: Memória de Elefante (Memoro de Elefanto), kiu priskribas la rompon de lia unua geedziĝo. Sekvante la sukceson de la libro, li iom post iom forlasis psikiatrion kaj dediĉis sin pli al verkado.

La sendependecmilito de Angolo estas revenanta temo en la verkaĵoj de Antunes kaj li estas precipe influita fare de William Faulkner kaj Louis-Ferdinand Céline. Ofte citas la klasikajn poetojn inkluzive de Vergilio kaj Ovidio.

Verkaro

• Memória de Elefante (1979). Memoro de Elefanto
• Os Cus de Judas (1979).
• Conhecimento do Inferno (1980).
• Explicação dos Pássaros (1981).
• Fado Alexandrino (1983).
• Auto dos Danados (1985).
• As Naus (1988).
• Tratado das Paixões da Alma (1990).
• A Ordem Natural das Coisas (1992).
• A Morte de Carlos Gardel (1994).
• O Manual dos Inquisidores (1996).
• O Esplendor de Portugal (1997)
• Exortação aos Crocodilos (1999).
• Não Entres Tão Depressa Nessa Noite Escura (2000)
• Que Farei Quando Tudo Arde? (2001).
• Boa Tarde às Coisas Aqui em Baixo (2003).
• Eu Hei-de Amar uma Pedra (2004).
• Ontem Não te vi em Babilónia (2006).
• O Meu Nome é Legião (2007).
• O Arquipélago da Insónia (2008).
• Que Cavalos São Aqueles Que Fazem Sombra no Mar? (2009).
• Sôbolos Rios Que Vão (2010).
• Comissão das Lágrimas (2011).
• Não é Meia-Noite quem quer (2012).
• Caminha Como Numa Casa em Chamas (2014).
• Da Natureza dos Deuses (2015).
• Para Aquela que Está Sentada no Escuro à Minha Espera (2016).
• Até Que as Pedras Se Tornem Mais Leves Que a Água (2016).

• Livro de Crónicas (1998)

Libroj de kronikoj

• Segundo Livro de Crónicas (2002)
• Terceiro Livro de Crónicas (2006)
• Quarto Livro de Crónicas (2011)
• Quinto Livro de Crónicas (2013)

Eksteraj ligiloj

• António Lobo Antunes, oficiala retejo
• Biografio de la Berlina Internacia Literatura Festo Arkivigite je 2017-03-02 per la retarkivo Wayback Machine