Bartolommeo Scala
| Bartolommeo Scala (1430-1497) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
.png) historicus Italicus
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 17-a de majo1430 en Colle di Val d'Elsa,  Italio
| ||||
| Morto | 24-a de julio 1497 en Florenco, Italio
| ||||
| Lingvoj | latina vd | ||||
| Alma mater | Novplatona akademio | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | historiisto • politikisto vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Giuliano di Bartolommeo Scala (1430-1497) estis itala historiisto, kanceliero, beletristo, politikisto kaj persono tre grava kiu nur ĵuse estis aprezita. Li okupis la postenon kiel kanceliero de Florenco dum dekkvin jaroj kaj la konado pri lia vivo estas kontribuado por la disvastigado de la itala renesanco kaj la studo pri la kontrastoj inter teorio kaj praktiko dum la regado de la Mediĉoj.
Lia palaco en Borgo Pinti, konstruita surbaze de la klasikaj modeloj, estis emblemo de liaj konkeroj kiel humanisto kaj publika oficisto. Kune kun siaj profesiaj skribaĵoj kiel kanceliero, la traktaĵoj, fabloj kaj dialogoj de Scala - vaste legitaj kaj admirataj de liaj samtempuloj - estis profunde ligitaj al la klasikaj fontoj.[1]
Vivo[redakti | redakti fonton]
Filo de la muelisto Giovanfrancesco Scala, Bartolomeo ĝuis la protekton de Kosimo de Mediĉo (1389-1464) kaj Piero di Cosimo de' Medici (1416-1469) kaj dank'al ilia amikeco li povis studi -- li havis kiel kunulon la kardinalon kaj humaniston Giacomo Ammannati Piccolomini (1422-1479) -- kaj konkeri la plej altajn postenojn en la Florenca respubliko. Verdire, li estis Sekretario de la dek el la Milito, ofico antaŭe okupita de Pietro Aretino (1492-1556) kaj kun merito regita de Skala tiel ke li estis akceptita kiel Civitano en 1457. En 1472 li iĝis prioro, en 1464 Kanceliero kaj Sekretario de la Respubliko kaj en 1486 gonfaloniero pri justico. En 1484 li iĝis ambasadoro de la papo Inocento la 8-a kaj poste Kavaliero de la Ora Sprono[2] kaj Apostola Sekretario.
Li verkis nekompletan "Historion pri Florenco", kiun li lasis en la "Palaco de la Luno"[3], en San Domenico de Fiezolo. Kiel beletristo kaj historiisto, li partoprenis en la "Novplatona Akademio" kiu periode kunvenis en la Palaco Venturi Ginori. Inter 1472 kaj 1480, li konstruigis la palacon della Gherardesca, en Borgo Pinti, kiu tamen iĝis tia nur dum la sekvaj jaroj. Sur lia palaco kuŝas lia blazono kaj lia slogano Gradatim. La palaco apartenis poste al la ĉefepiskopo de Florenco, Alessandro de' Mediĉi (estonta papo Leono la 11-a), kaj pli malfrue al la familio Gherardesca.
Verkaro[redakti | redakti fonton]
- Oratio Bartholomei Scale Flore[n]tini oratoris ad summu[m] po[n]tifice[m] Innoce[n]tiu[m] viii, 1488
- Vita beati Petri Petroni Senensis Cartusiani: auctore D. Bartholomaeo ..., 1619
- Vita beati Petri, 1619 Petroni Senensis Cartusiani: auctore D. Bartholomaeo ...
- De historia Florentinorum apologi centum, 1677
- "Historia Florentinorum" aŭ "Storia di Firenze", 1677
- Bartholomaei Scalae Vita Vitaliani Borrhomaei Ex Bibliotheca Medicaea, 1677
- Bartholomæi Scalæ Vita Vitaliani Borrhomæi ex bibliotheca Medicæa, edita ..., 1677, Bartolomeo Scala, Holger Jacobaeus
- Bartholomaei Scalae Equitis Florentini De Historia Florentinorum Quae extant ..., 1677
- Thesaurus antiquitatum et historiarum Italiae quo continentur optimi quique scriptores qui regionis Transpadanae et Alpibus vicinae... res antiquas prodiderunt..., 1722, Guillaume Postel, Francesco Dini, Bartolomeo Scala
- Apologi centum, 1896, Bartolomeo Scala, Karl Müllner
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Internet Archive
- Dizionario Biografico degli Italiani
- Bartolomeo Scala, 1430-1497, Chancellor of Florence: The Humanist As Bureaucrat, Alison Brown
- Biblioteca enciclopedica italiana
- Essays and Dialogues, Bartolomeo Scala, 2002
- The Return of Lucretius to Renaissance Florence, Alison Brown
- The Life of Lorenzo de Medici, Called the Magnificent, William Roscoe
- The Development of Florentine Humanist Historiography in the Fifteenth Century, Donald J. Wilcox
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Poggio Bracciolini (1380-1459)
- Francesco Filelfo (1389-1481)
- Kosimo de Mediĉo (1389-1464)
- Benedetto Accolti la maljuna (1415-1464)
- Piero di Cosimo de' Medici (1416-1469)
- Giacomo Ammannati Piccolomini (1422-1479)
- Demetrios Chalkokondyles (1423-1511)
- Kristoforo Landino (1424-1498)
- Inocento la 8-a (1432-1492)
- Lorenzo de Mediĉo (1449-1492)
- Poliziano (1454-1494)
- Filippo Beroaldo la juna (1472-1518)
- Pietro Aretino (1492-1556)
- Guillaume Postel (1510-1581)
- Leono la 11-a (1535-1605)
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Universitato de Havard
- ↑ La Ordeno de la Ora Sprono estis fondita en la 14-a jarcento kaj estis kavaliera ordeno kreita de la papo kaj oferita al tiuj kiuj plenumis kelkajn servojn por la disvastigado de la katolika fido, aŭ kontribuis por la gloro de la eklezio, kaj per la talento de la armiloj, kaj per aliaj brilaj servoj.
- ↑ itale: Villa della Luna