Camille Flammarion

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Camille Flammarion
Camille Flammarion by Eugène Pirou.jpg
Persona informo
Camille Flammarion
Naskonomo Nicolas Camille Flammarion
Naskiĝo 26-an de februaro 1842 (1842-02-26)
en Val-de-Meuse, Flag of France (1794–1815, 1830–1974, 2020–present).svg Julia monarkio
Morto 3-an de junio 1925 (1925-06-03) (83-jara)
en Juvisy-sur-Orge
Tombo Q102234371 [#]
Etno Francoj [#]
Lingvoj franca [#]
Ŝtataneco Francio [#]
Alma mater seminary of Langres • Association polytechnique [#]
Familio
Patro Jules Flammarion [#]
Patrino Françoise Lomon [#]
Gefratoj Berthe Flammarion • Ernest Flammarion • Anne-Marie Flammarion [#]
Edz(in)o Gabrielle Renaudot Flammarion • Sylvie Pétiaux [#]
Parencoj Jean Vaillant (relieur) [#]
Profesio
Okupo astronomoverkisto • balonisto • sciencfikcia verkisto [#]
Laborkampo astronomio [#]
Verkado
Verkoj Koprník a soustava světová [#]
[#] Fonto: Vikidatumoj
Wikidata-logo.svg
Information icon.svg
vdr

Camille Flammarion, aŭ Nicolas Camille Flammarion, (Montigny-le-Roi, la 26-an de februaro 1842Juvisy-sur-Orge, la 3-an de junio 1925), estis franca astronomo, scienca esploristo kaj sciencpopulariganto.

La plej aĝa inter kvar gefratoj, li tre frue jam scipovis legi, skribi kaj kalkuli. Edukita en Langres, li eklaboris 16-jara en la Observatorio de Parizo, en kalkul-fako de Le Verrier. En 1862, per la publikigo de sia libro La pluralité des mondes habités (La plureco de loĝataj mondoj) li disiĝis de la oficialaj astronomiaj instancoj.

Li verkis furorajn librojn pri astronomio, kiuj tradukiĝis en plurajn lingvojn. Unu el la verkoj plej konataj estas "Popola Astronomio" (1880). Li publikigis artikolojn en sciencaj kaj astronomiaj revuoj. Li verkis ankaŭ pri fizikaj esploroj. En 1883, li kreis la Observatorion de Juvisy-sur-Orge, kiun li estris ĝis la morto. Li instigis la laboron de amatoraj astronomoj.

Li fondis la Astronomian Societon de Francio en 1887. Pro multjaraj servoj, en 1912 li ricevis la Honoran Legion.

Camille Flammarion estas konata kiel esploristo de fenomenoj spiritaj, kun vasta produktado. En diskurso ĉe la parapsikologia asocio Society for Psychical Research en 1923 li asertis, ke post 60 jaroj de propra esplorado, li kredis je telepatio kaj mediumaj manifestiĝoj. Li ankaŭ membris ĉe la Pariza Societo de Spiritismaj Studoj kaj Teozofia Societo.

Flammarion ĉe sia teleskopo Bardou en la Observatorio de Juvisy (1880-aj jaroj)

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

CARNEIRO, Victor Ribas. ABC do Espiritismo (5a. ed.). Curitiba (PR): Federação Espírita do Paraná, 1996. 223p. ISBN 85-7365-001-X p. 51-54.

GODOY, Paulo Alves; LUCENA, Antônio. Personagens do Espiritismo (2ª ed.). São Paulo: Edições FEESP, 1990

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

La Nacia Franca Biblioteko (Bibliothèque Nationale de France) havas la plejmultajn verkojn (en la franca) de Flammarion, en formato PDF.