Saltu al enhavo

Caminreal

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Caminreal
municipo en Hispanio Redakti la valoron en Wikidata vd

Flago

Blazono

Flago Blazono
Administrado
Poŝtkodo 44350
En TTT Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro 617  (2023) [+]
Loĝdenso 14 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 40° 50′ N, 1° 19′ U (mapo)40.8386362-1.3207586Koordinatoj: 40° 50′ N, 1° 19′ U (mapo) [+]
Alto 920 m [+]
Areo 44,391011 km² ( 443 9.1 011 ha) [+]
Caminreal (Provinco Teruelo)
Caminreal (Provinco Teruelo)
DEC
Situo de Caminreal
Caminreal (Hispanio)
Caminreal (Hispanio)
DEC
Situo de Caminreal

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Caminreal [+]
vdr

Caminreal [kaminreAL] estas vilaĝo kaj municipo de la provinco Teruelo (nordorienta Hispanio), nome en la nordokcidenta komarko Jiloca [ĥiLOka], kies komarka ĉefurbo estas Calamocha. La loknomo Caminreal estas etimologie komprenebla kiel "Reĝa Vojo" alude al krucejo inter iamaj vojoj kiuj nun estas la aŭtoŝoseo A-23 kaj la nacia ŝoseo N-234 de nordo suden kaj la N-211 inter Torralba de los Sisones okcidente kaj Bañón oriente.

Geografio

[redakti | redakti fonton]

Ĝi estas je 67 km de Teruelo, provinca ĉefurbo. Krom la ĉefa urbokerno Caminreal estas submunicipo Villalba de los Morales. La urba kerno staras je 920 m super marnivelo.

Ĝi estas atingebla ĉefa laŭ la aŭtoŝoseo A-23 kaj la nacia ŝoseo N-234, sude de Calamocha kaj Fuentes Claras kaj nur iomete norde de Torrijo del Campo kaj Monreal del Campo.

Nordokcidente: Torralba de los Sisones Norde: Fuentes Claras Nordoriente: Fuentes Claras kaj Bañón
Okcidente: Torralba de los Sisones Oriente: Bañón
Sudokcidente: Blancas Sude: Torrijo del Campo Sudoriente: Rubielos de la Cérida

La zono venis al posedo de kristanoj post la venko de Alfonso la 1-a la Batalema, sed tiu loĝloko estis de malfrua kreado. Jam ekzistis en la 13-a jarcento, sed la preĝejoj estis konstruitaj en la 18-a jarcento.

Preskaŭ ĉiuj loĝlokoj de la areo perdis loĝantaron laŭlonge de la 20-a jarcento kaj same en Caminreal oni malsupreniris en pli ol milo da loĝantoj el la mezo de la jarcento ĝis nunaj 600.

Bazo de ekonomio estis agrikulturo (cerealoj, betoj), forstado, kaj brutobredado. Nune rura turismo.

Estas altiraĵoj en la urbo, nome la preĝejo, ermitejoj, arkeologia kuŝejo, trajnstacio, piedirado tra proksimaj naturaj lokoj ktp.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]