Charles Dana Gibson

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Charles Dana Gibson
Persona informo
Naskiĝo 14-an de septembro 1867 (1867-09-14)
en Roxbury
Morto 23-an de decembro 1944 (1944-12-23) (77-jaraĝa)
en Manhatano
Tombo tombejo Mount Auburn vd
Lingvoj angla vd
Ŝtataneco Usono vd
Alma mater Art Students League of New York vd
Subskribo Charles Dana Gibson
Familio
Patro Charles DeWolf Gibson vd
Patrino Josephine Elizabeth Lovett vd
Edz(in)o Irene Langhorne Gibson vd
Infanoj Irene Langhorne Gibson Emery • Langhorne Gibson vd
Profesio
Okupo ilustristo • pentristo • desegnisto • dezajnisto vd
Laborkampo ilustristo vd
Aktiva en Nov-Jorko vd
Verkado
Verkoj Gibson Girl vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Charles Dana Gibson (la 14an‏ de septembro 1867 - la 23-an de decembro 1944) estis usona grafika artisto, plej konata pro lia kreaĵo, The Gibson Girl - ikoneca reprezentado de la bela kaj sendependa usona virino ĉe la komenco de la 20-a jarcento.

Lia edzino, Irene Langhorne, kaj ŝiaj kvar fratinoj estis lia inspiro. Li publikigis siajn ilustraĵojn en revuo Life kaj aliaj gravaj naciaj publikaĵoj dum pli ol 30 jaroj, kaj estis dungita kiel redaktisto en 1918 kaj pli posta posedanto de la revuo.

Vivo[redakti | redakti fonton]

Gibson estis naskita en Roxbury, Masaĉuseco. Li estis filo de Josephine Elizabeth (née Lovett) kaj Charles DeWulf Gibson [1] kaj frato de Josephine Gibson. Unu el iliaj prapatroj estis usona senatano James Dowolf, kaj praavo estis usona senatano William Bradford. Lia fratino Josephine heredis Longfield (Bristol, Rod-Insulo) de ilia patroflanka avino, Abby DeWulf Gibson [2].

La gepatroj de Gibson, kiu montris intereson pri arto en juna aĝo, rekrutis lin en la Art Students League de New York, kie li studis dum du jaroj.

Kariero[redakti | redakti fonton]

"Ilia unua kverelo" (1914)

Gibson vendis siajn unuajn verkojn en 1886 al revuo Life, fondita fare de John Ames Mitchell kaj Andrew Miller. Ĝi inkluzivis faktajn fraptitolojn, humuron, ilustraĵojn kaj bildstriojn. Lia laboro aperis ĉiusemajne en la populara nacia revuo dum pli ol 30 jaroj. Li rapide konstruis pli larĝan reputacion kun siaj ilustraĵoj publikigitaj, elstare, en ĉiuj plej gravaj Novjorkaj revuoj, inkluzive de Harper's Weekly, Charles Scribner's Sons kaj Collier's.

Liaj ilustritaj verkaĵoj inkluzivas The Prisoner of Zenda de Anthony Hope de 1898 kaj liaj daŭrigoj de Rupert of Hentzau. La evoluo de la "Gibson Girl" de 1890 kaj ĝia nacia publikigo alportis al Gibson famon kaj riĉaĵon.

En 1895 li geedziĝis kun Irene Langhorne, naskita en Danville, Virginio. Unu el ŝiaj kvar fratinoj estis Lady Nancy Astor, la unua virino kiu funkciis kiel parlamentano en brita la ĉambro de komunuloj [3]. La elegantaj edzino kaj fratinoj de Langhorne ankaŭ inspiris liajn famajn Gibson Girl-desegnaĵojn, kiuj iĝis ikonecaj bildoj de la frua 20-a jarcento. Ilia dinamika kaj vigla patro, Chiswell Langhorne, perdis siajn aktivaĵojn en la Civita milito, sed en la malfrua 19-a jarcento rekonstruis sian riĉaĵon sur tabakaŭkcioj kaj la fervojindustrio [4][5].

Post la morto de John Ames Mitchell en 1918, Gibson iĝis la redaktisto de Life revuo kaj poste transprenis kaj iĝis la posedanto de la revuo. Ĉar la populareco de la Gibson Girl malkreskis kaj dissolviĝis post 1-a Mondmilito, Gibson komencis pentri en oleoj por plezuro. En 1918, li estis elektita "asocia membro" de la National Academy of Design (Nacia Akademio de Dezajno kaj iĝis plena akademia membro en 1932 [6].

Heredo[redakti | redakti fonton]

La skizoj en lia unika stilo aperis en preskaŭ senlima komerca maniero. Estas postulite ke Gibson- koktelo estis nomita laŭ li, sed li preferis mendi ĝinan martinion kun peklita cepo anstataŭe de la tradicia olivo aŭ citronŝelo.

Por parto de lia kariero, Gibson loĝis en New Rochelle, Nov-Jorkio, arta kolonio populara inter aktoroj, verkistoj kaj artistoj de sia tempo. La komunumo estis plej konata pro senprecedenca nombro da elstaraj usonaj ilustristoj [7].

Gibson posedis insulon de fronte al Isleboro, Majno, kiu iĝis konata kiel 700 Acre Island; kie li kaj lia edzino pasigis ilian tempon, pli kaj pli laŭ la paso de la jaroj [8].

Li demisiis en 1936, kaj la saman jaron lia biografio, eldonita fare de Scribner, "Period Portrait as Illustrated by Charles Dana Gibson: A Biography" de Fairfax Downey, estis publikigita.

Charles Dana Gibson mortis en 1944, en aĝo de 77, kaj estis entombigita en Mount Auburn Cemetery en Kembriĝo, Masaĉuseco.

Ĝeneralaj kaj cititaj fontoj[redakti | redakti fonton]

Galerio[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Rossiter Johnson, John Howard Brown (1904). The twentieth century biographical dictionary of notable Americans. The Biographical Society.
  2. Laura Barbeau (December 1979). "LONGFIELD (Gibson House) HABS No.RI-129" (PDF). Historic American Buildings Survey. National Park Service. Altirita la 29an de junio 2010.
  3. Langhorne House, 117 Broad Street, Danville, Va., virginia.org Arkivigite je 2009-01-15 per la retarkivo Wayback Machine Archived 2008-06-02 at the [Wayback Machine].
  4. "Charles Dana Gibson and his wife at their Islesboro, Maine, home", mainememory.net; altirita la 2an de septembro 2017.
  5. "Mrs. Gibson, the original Gibson girl", Maine Memory Network; altirita la 2an de septembro 2017.
  6. "National Academicians – Past Academicians Archived 2014-01-16 at the Wayback Machine.". National Academy. nationalacademy.org; retrieved March 19, 2017.
  7. Progressive Architecture – Volume 3, 1922, google.com; accessed September 2, 2017.
  8. 1299 Charles Dana Gibson at his Islesboro home, vintagemaineimages.com Archived March 6, 2009, at the Wayback Machine.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]