Claude Berri
| Claude Berri | |||||
|---|---|---|---|---|---|
Oskar-premiito 
| |||||
| Persona informo | |||||
| Claude Langmann | |||||
| Naskonomo | Claude Beri Langmann | ||||
| Naskiĝo | 1-an de julio 1934 en 10-a arondismento de Parizo, Parizo,  Francio
| ||||
| Morto | 12-an de januaro 2009 (74-jara) en 13-a arondismento de Parizo, Parizo,  Francio
| ||||
| Mortis pro | naturaj kialoj [#] | ||||
| Mortis per | apopleksio [#] | ||||
| Tombo | Pariza tombejo de Bagneux [#] | ||||
| Lingvoj | franca [#] | ||||
| Ŝtataneco | Francio [#] | ||||
| Alma mater | Cours Simon [#] | ||||
| Familio | |||||
| Gefratoj | Arlette Langmann [#] | ||||
| Edz(in)o | Anne-Marie Rassam [#] | ||||
| Amkunulo | Nathalie Rheims [#] | ||||
| Infanoj | Thomas Langmann • Julien Rassam [#] | ||||
| Profesio | |||||
| Alia nomo | Claude Berri [#] | ||||
| Okupo | filmreĝisoro • scenaristo • filmproduktoro • teatra aktoro • filmaktoro [#] | ||||
| Aktiva dum | 1953–2009 [#] | ||||
| Verkado | |||||
| Verkoj | Manon de la fontoj ❦ Jean de Florette [#] | ||||
| |||||
| [#] | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Claude BERRI, realnome Claude Berel Langmann (naskiĝis la 1-an de julio 1934 en Parizo, mortis la 12-an de januaro 2009[1] en Parizo) estis franca reĝisoro, aktoro, produktoro kaj scenaristo de kino[2].
Biografio[redakti | redakti fonton]
Naskita de judaj gepatroj, lia patro estis peltisto kaj lia patrino estis laboristino. Ili loĝis en n-ro 8 de "passage du Désir", en la 10-a arondismento de Parizo. Li nelonge faris la metion de sia patro sed paralele vizitis teatro-kursojn.
Claude Berri unuafoje ludis en teatro en la Mardoj de Teatro Caumartin, sub direktado de Jacques Pierre (poste fariĝinta reĝisoro de televido) kaj Jacques Ruisseau. Li interpretis «la filon» en teatraĵo Tchin-Tchin de, kaj kun François Billedoux en Teatro de Poche en Parizo.
Li gajnis konkurson «Naissance d'une Étoile» («Naskiĝo de Stelo»), en kategorio komediisto, antaŭ Jacques Ruisseau (felietono Le Temps des copains de Jean Canolle kaj Robert Guez, rolo de timema medicina studento «Étienne Chantournel»), kio havigis al li rolon kun Henri-Georges Clouzot, kune kun Brigitte Bardot kaj Jean Gabin, la juna komediistino Marie Laforêt gajnis siaflanke la unuan premion de tiu konkurso, kio havigis al ŝi unuan rolon en Plein soleil (de René Clément) kune kun Alain Delon.
Konsiderata kiel unu el la grandaj produktoroj kaj reĝisoroj de franca kino, Claude Berri ankaŭ estis amatoro de moderna kaj nuntempa arto, al kiu li dediĉis "Espace Claude Berri", kiu malfermis siajn pordojn en Parizo la 21-an de marto 2008.
En 2004, Claude Berri fariĝis prezidanto de Cinémathèque française. Li demisiis en 2007 pro personaj kialoj.
Li estis patro de aktoro Julien Rassam (1968-2002) kaj de aktoro kaj produktoro Thomas Langmann (naskiĝinta en 1972).
Unu el liaj lastaj publikaj aperoj estis ĉe la funebra ceremonio de Guillaume Depardieu, la 17-an de oktobro 2008 en Bougival.
En la nokto de sabato al dimanĉo 11-a de januaro 2009, li eniris reanimadon de urĝa neŭro-ĥirurgia servo de hospitalo de "la Salpêtrière" en Parizo. Suferante pro «interkrania hematono» laŭ precizigoj de hospitalo, li mortis en la mateno de la 12-a de januaro 2009 pro sekvoj de vaskulara cerba akcidento.
Filmaro[redakti | redakti fonton]
Filmaro kiel reĝisoro[redakti | redakti fonton]
- 1962: Le Poulet (+ produktoro), kun ununura komediisto Jacques Marin.
- 1964: Les Baisers, skeĉa filmo (parto «Baiser de 16 ans»)
- 1964: La Chance et l'amour, skeĉa filmo (parto «La Chance du guerrie »)
- 1966: Le Vieil homme et l'enfant (+ scenaristo). Parte aŭtobiografia filmo.
- 1968: Mazel Tov ou le Mariage (+ scenaristo, aktoro, produktoro)
- 1969: Le Pistonné (+ scenaristo, produktoro). Unua film kun Coluche kiel komediisto.
- 1970: Le Cinéma de papa (+ scenaristo, aktoro). Parte aŭtobiografia filmo.
- 1972: Sex-shop (+ scenaristo, aktoro)
- 1975: Le Mâle du siècle (+ scenaristo, aktoro, produktoro)
- 1976: La Première Fois (+ scenaristo)
- 1977: Un moment d'égarement (+ scenaristo)
- 1980: Je vous aime (+ scenaristo). Filmo bazita sur la sentimentalaj spertoj de Catherine Deneuve.
- 1981: Le Maître d'école (+ scenaristo)
- 1983: Tchao Pantin (+ scenaristo). César por plej bona aktoro al Coluche.
- 1986: Jean de Florette (+ adaptado)
- 1986: Manon des sources (+ adaptado)
- 1990: Uranus (+ scenaristo)
- 1993: Germinal (+ scenaristo, produktoro)
- 1996: Lucie Aubrac (+ scenaristo)
- 1999: La Débandade (+ scenaristo) (+ aktoro, sub la reala nomo de Claude Langmann)
- 2001: Une femme de ménage (+ scenaristo, produktoro)
- 2004: L'un reste, l'autre part (+ scenaristo, produktoro)
- 2006: Ensemble, c'est tout (+ scenaristo, produktoro)
Filmaro kiel scenaristo aŭ adaptisto[redakti | redakti fonton]
- 1961: Janine kurt-filmo de Maurice Pialat (scenaristo + dialogisto + aktoro)
- 1972: L'Œuf de Jean Herman (adaptisto)
- 1985: Le Fou de guerre de Dino Risi (franca adaptado + produktoro)
Dokumentaraj aperoj[redakti | redakti fonton]
- 1995: L'Univers de Jacques Demy, dokumenta filmo en kino
- 2003: Claude Berri, le dernier nabab, dokumenta filmo en televido
Filmaro kiel komediisto[redakti | redakti fonton]
Etaj roloj (ne kredititaj)[redakti | redakti fonton]
- 1953: Le Bon Dieu sans confession de Claude Autant-Lara
- 1954: Le Blé en herbe de Claude Autant-Lara
- 1955: French Cancan de Jean Renoir
- 1965: Compartiment tueurs de Costa-Gavras
- 1966: La Ligne de démarcation de Claude Chabrol
- 2001: Les Rois mages de Didier Bourdon kaj Bernard Campan - (+ produktoro)
Aliaj roloj[redakti | redakti fonton]
- 1953: Le Bon Dieu sans confession de Claude Autant-Lara
- 1958: Les Jeux dangereux, de Pierre Chenal
- 1958: Les Cinq Dernières Minutes: Réactions en chaîne de Claude Loursais
- 1959: J'irai cracher sur vos tombes de Michel Gast
- 1960: Les Bonnes Femmes de Claude Chabrol
- 1960: La Vérité de Henri-Georges Clouzot
- 1961: La Bride sur le cou de Jean Aurel
- 1961: Les lâches vivent d'espoir de Claude Bernard-Aubert
- 1962: Les Sept Péchés capitaux skeĉa filmo (parto «L'Avarice», reĝisorita de Claude Chabrol)
- 1964: Et vint le jour de la vengeance (Behold a Pale Horse) de Fred Zinnemann
- 1964: Les Cinq Dernières Minutes: 45 tours et puis s'en vont de Claude Loursais
- 1981: Le Roi des cons de Claude Confortès
- 1983: L'Homme blessé de Patrice Chéreau - (+ produktoro)
- 1990: Stan the Flasher de Serge Gainsbourg
- 1994: La Machine de François Dupeyron
- 1995: Les Trois Frères de Didier Bourdon kaj Bernard Campan - (+ produktoro)
- 1998: Un grand cri d'amour de Josiane Balasko - sub la reala nomo de Claude Langmann
- 2001: Va savoir de Jacques Rivette
- 2002: Astérix & Obélix : Mission Cléopâtre de Alain Chabat - (+ produktoro)
- 2003: Les Clefs de bagnole de Laurent Baffie
- 2004: Ils se marièrent et eurent beaucoup d'enfants, de Yvan Attal - (+ produktoro)
Filmaro kiel produktoro[redakti | redakti fonton]
- 1967: Marie pour mémoire,de Philippe Garrel - asocia produktoro
- 1968: Oratorio for Prague dokumenta kurt-filmo de Jan Nemec
- 1970: L'Enfance nue de Maurice Pialat
- 1973: Pleure pas la bouche pleine de Pascal Thomas
- 1976: Je t'aime... moi non plus de Serge Gainsbourg - (kun-produktoro)
- 1979: Tess de Roman Polański
- 1980: Inspecteur la Bavure de Claude Zidi
- 1982: Deux heures moins le quart avant Jésus-Christ de Jean Yanne
- 1983: L'Africain de Philippe de Broca
- 1983: Banzaï de Claude Zidi
- 1983: La Femme de mon pote de Bertrand Blier
- 1983: Garçon ! de Claude Sautet
- 1985: Les Enragés de Pierre-William Glenn
- 1987: Hôtel de France de Patrice Chéreau
- 1988: À gauche en sortant de l'ascenseur de Édouard Molinaro
- 1988: L'Ours de Jean-Jacques Annaud
- 1988: Trois places pour le 26 de Jacques Demy
- 1988: La Petite Voleuse de Claude Miller
- 1992: L'amant de Jean-Jacques Annaud
- 1993: Une journée chez ma mère de Dominique Cheminal
- 1994: La Reine Margot de Patrice Chéreau
- 1994: La Séparation de Christian Vincent
- 1995: Gazon maudit de Josiane Balasko - (ekzekutiva produktoro)
- 1996: Le Roi des aulnes (Der Unhold) de Volker Schlöndorff - (ekzekutiva produktoro)
- 1997: Didier de Alain Chabat
- 1997: Arlette de Claude Zidi
- 1997: Le Pari de Didier Bourdon kaj Bernard Campan
- 1998: Mookie de Hervé Palud - (asocia produktoro)
- 1999: Astérix et Obélix contre César de Claude Zidi
- 1999: Mauvaise passe de Michel Blanc
- 2001: La Boîte de Claude Zidi
- 2001: Ma femme est une actrice de Yvan Attal
- 2002: Amen. de Costa-Gavras
- 2003: Le Bison (et sa voisine Dorine) de Isabelle Nanty
- 2003: Les Sentiments de Noémie Lvovsky
- 2004: San-Antonio de Frederic Auburtin
- 2005: La Maison du bonheur de Dany Boon
- 2007: La Graine et le Mulet de Abdellatif Kechiche
- 2008: Bienvenue chez les Ch'tis de Dany Boon
Teatro[redakti | redakti fonton]
- 1959: Tchin-Tchin de François Billetdoux, reĝisoris François Darbon, Poche Montparnasse
- 1963: Les Petits Renards de Lillian Hellman, reĝisoris Pierre Mondy, Théâtre Sarah Bernardt
Notoj kaj referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2009-01-29. Alirita 2009-01-12.
- ↑ Claude Berri, Auto-Portrait, Léo Scheer, Paris, 2005
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Nathalie Rheims, kunulino kaj kunlaborantino de Claude Berri
