Michel Colucci
Coluche | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Naskonomo | Michel Gérard Joseph Colucci | ||||
Naskiĝo | la 28-an de oktobro 1944 en Parizo | ||||
Morto | la 19-an de junio 1986 en Grasse | ||||
Mortis pro | Akcidenta morto vd | ||||
Mortis per | Trafikakcidento vd | ||||
Tombo | Cimetière de Montrouge (en) vd | ||||
Lingvoj | franca vd | ||||
Ŝtataneco | Francio vd | ||||
Subskribo | |||||
Familio | |||||
Edz(in)o | Fred Romano (en) (1982–1985) Véronique Colucci (1975–1982) vd | ||||
Parencoj | René Metge (en) (edzo de fratino) vd | ||||
Profesio | |||||
Alia nomo | Coluche de Montmorency vd | ||||
Okupo | radio-prezentisto politikisto aktoro scenaristo filmaktoro filmreĝisoro komikisto vd | ||||
Laborkampo | Aktorado, humuro kaj comic (en) vd | ||||
Aktiva dum | 1969–1986 vd | ||||
| |||||
| |||||
| |||||
En TTT | Oficiala retejo vd | ||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Michel COLUCCI, plennome Michel Gérard Joseph Colucci, konata sub la artistnomo Coluche, (naskiĝis la 28-an de oktobro 1944 en Parizo; mortis la 19-an de junio 1986 en Grasse) estis franca filmaktoro, komediisto kaj aŭtoro.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Li famiĝis per filmoj kiel "L'aile ou la cuisse" (Flugilo aŭ femuro) kun Louis de Funès. En 1984 li ricevis César-premion kiel plej bona vira ĉefaktoro pro sia rolo de "Lambert" en la filmo "Tchao pantin" (Ĝis, marioneto) de Claude Berri.
Coluche kandidatiĝis kiel franca prezidento, por protesti kontraŭ la politika situacio en la lando.
Li estis iniciatinto de la restoracioj de l' koro (vidu sube).
Coluche mortis pro motorcikla akcidento la 28-an de junio 1986. La kantisto Renaud dediĉis la kanton Putain de camion.
Helpo al malriĉuloj
[redakti | redakti fonton]Coluche estis la iniciatinto, kun subteno de Abbé Pierre, de Les Restos du Cœur (Restoracioj de l' koro), kiuj helpas malriĉulojn kaj senhejmulojn. Ili daŭre funkcias nuntempe.
Lian faman ŝelkpantalonon li ricevis de la kunuloj de Emaus, interŝanĝe post kiam li riĉiĝis li donis altsuman ĉekon al Abbé Pierre.
Oni povas uzi pri Coluche kaj Abbé Pierre, frazon de Jacques Brel:
|
Honoroj
[redakti | redakti fonton]- - Place Coluche en la 13-a kaj 14-a arondismento de Parizo
- - Place Coluche en Blotzheim
- - Place Michel-Colucci en Chenôve
- - Square Coluche en Besançon...
- Statuo de lia fama ŝelkpantalono estis inaŭgurita la 14-a de junio 2011 en Montrouge[1],
- Rozo estis kreita honore al li,
- La asteroido 170906 Coluche ricevis lian nomon.
Filmografio
[redakti | redakti fonton]- 1970: Le Pistonné de Claude Berri: Marquand
- 1970: Peau d'Âne de Jacques Demy: Insultema kamparano (ne kreditita)
- 1971: Laisse aller, c'est une valse de Georges Lautner: Kafejestro
- 1971: Madame, êtes-vous libre ? (TV): Georges
- 1973: Elle court, elle court la banlieue de Gérard Pirès: Bouboule
- 1973: L'An 01 de Jacques Doillon: Oficejestro
- 1973: Themroc de Claude Faraldo: Juna najbaro/laboristo/policano
- 1973: Le Grand Bazar de Claude Zidi: Vizitanto de apartamento
- 1973: La ligne de démarcation (TV) de Jacques Ertaud: Forfuĝinto # 1 epizodo
- 1975: Salavin de André Michel (TV): Tastard
- 1975: La Cloche tibétaine (TV) de Serge Frydman, Michel Wyn: Cécillon
- 1976: L'ordinateur des pompes funèbres de Gérard Pirès: Apero
- 1976: Les vécés étaient fermés de l'intérieur de Patrice Leconte: Inspektoro Charbonnier
- 1976: L'Aile ou la Cuisse de Claude Zidi: Gérard Duchemin
- 1977: Drôles de zèbres de Guy Lux: Kuirejestro
- 1977: Vous n'aurez pas l'Alsace et la Lorraine de (kaj kun) Coluche kaj Marc Monnet: Reĝo Gros Pif
- 1980: Inspecteur la Bavure de Claude Zidi: Michel Clément
- 1980: Reporters de Raymond Depardon: Li mem
- 1981: Signé Furax de Marc Simenon: Duobla spiono 098/099
- 1981: Le Maître d'école de Claude Berri: Gérard Barbier
- 1982: Elle voit des nains partout ! de Jean-Claude Sussfeld: Halebardisto
- 1982: Deux heures moins le quart avant Jésus-Christ de Jean Yanne: Ben-Hur Marcel /Aminemephet
- 1983: Banzaï de Claude Zidi: Michel Bernardin
- 1983: La Femme de mon pote de Bertrand Blier: Micky
- 1983: Tchao pantin de Claude Berri: Lambert
- 1984: Le Bon Roi Dagobert de Dino Risi: Dagobert 1-a
- 1984: La Vengeance du serpent à plumes de Gérard Oury: Loulou Dupin
- 1984: Les Rois du gag de Claude Zidi: Georges
- 1985: Sac de nœuds de Josiane Balasko: Coyotte
- 1985: Le Fou de guerre de Dino Risi: Oscar Pilli
Fotogalerio
[redakti | redakti fonton]-
Rozujo Coluche
-
Promocia aŭteto uzata dum lia kampanjo
-
Placo Coluche en Parizo
Kanzonoj
[redakti | redakti fonton]- Soleil immonde verkita de Coluche por Renaud. Aperinta en albumo Le retour de Gérard Lambert en 1981
- Misère verkita de Coluche
- Sois fainéant
- J'y ai dit viens
Notoj kaj referencoj
[redakti | redakti fonton]Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Videoj, Svisa Romanĉa Televido