Guillermo de Torre

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Guillermo de Torre
Persona informo
Naskonomo Guillermo
Naskiĝo 1-an de januaro 1900 (1900-01-01)
en Madrido
Morto 14-an de januaro 1971 (1971-01-14) (71-jaraĝa)
en Bonaero
Tombo Tombejo Rekoleta vd
Lingvoj hispana vd
Ŝtataneco Hispanio vd
Familio
Edz(in)o Norah Borges vd
Parencoj Luis Ballesteros Robles vd
Profesio
Okupo poeto • verkisto • tradukisto • literaturkritikisto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Guillermo de TORRE (Madrido, 1900 - Bonaero, 14a de januaro 1971) estis hispana eseisto, poeto kaj literatura kaj arta kritikisto apartenanta al la generacio de 1927. Li estis edzo de Norah Borges, fratino de Jorge Luis Borges.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Pli rekonata kiel grava literatura kaj arta kritikisto, estis tamen unu de la pioniroj de literatura ultraismo en ties komencoj. Li partoprenis en la vaganta babilrondo de Rafael Cansinos Asséns kaj, post la publikigo de sia ultraisma poezia libro Hélices (1923), li orientiĝis definitive al la kultivo de la literatura kaj arta esearo, per kiu li elstaris kiel erudicia kaj fakula komentisto de la estetika fenomeno de la Avangardo.

Li estis ofta kunlaboranto de la gazetoj Revista de Occidente, Sur kaj de la ĵurnalo El Sol, kaj fondis kun Ernesto Giménez Caballero la gazeton La Gaceta Literaria (1927), fundamenta organo de la nomita generacio de 1927, kaj, kun Pedro Salinas, Índice Literario (1932).[1]

En 1938, li fondis, kun Gonzalo Losada, Attilio Rossi, Amado Alonso, Pedro Henríquez Ureña, inter aliaj, la Eldonejon Losada, kiu konstituis mejloŝtonon en la eldona industrio de tuta Iberameriko.

El 1956 li estis profesoro de la Universitato de Bonaero kie, edziĝinta al la fratino de la argentina verkisto Jorge Luis Borges, nome la pentristino Norah Borges, fiksis sian loĝejon. Li mortis en Bonaero la 14an de Januaro 1971, kaj liaj restaĵoj kuŝas en la tombejo Rekoleta de Bonaero, kune kun tiuj de lia edzino, Norah, kaj de lia bopatrino, Leonor Acevedo Suárez.

Liaj plej gravaj verkoj estas Literaturas europeas de vanguardia (1925, reeldonita kaj ampleksigita en 1965); La aventura y el orden (1943), Problemática de la literatura (1951), ¿Qué es el superrealismo? (1955), La metamorfosis de Proteo (1956), El fiel de la balanza (1961) kaj Tres conceptos de la literatura hispanoamericana (1963).[1]

Verkoj[redakti | redakti fonton]

Poezio[redakti | redakti fonton]

  • Hélices. Madrid: Mundo Latino, 1923, poemas. Edición facsimilar: Málaga: Centro Cultural de la Generación del 27, 2000.

Kritiko[redakti | redakti fonton]

  • Manifiesto vertical. 1920. Literaturas europeas de vanguardia. Madrid: Caro Raggio, 1925.
  • Examen de conciencia. Problemas estéticos de la nueva generación española. Buenos Aires: Humanidades, 1928.
  • Itinerario de la nueva pintura española. Montevideo: 1931.
  • Torres García. Madrid: Graphia, 1934. [kunlabore kun Roberto J. Payro].
  • Picasso. Noticias de su vida y de su arte. Madrid: ADLAN, 1936.
  • Attilio Rossi. Estudio preliminar al álbum 10 dibujos. Buenos Aires: Editorial Nova, 1943.
  • Menéndez Pelayo y las dos Españas. Buenos Aires: Patronato Hispanoargentino de Cultura - Editorial Losada, 1943.
  • La aventura y el orden. Buenos Aires: Editorial Losada, 1943. dua eldono: Losada, 1948. (Biblioteca Contemporánea; 208); eseoj.
  • Guillaume Apollinaire: su vida, su obra y las teorías del cubismo. Buenos Aires: Editorial Poseidón, 1946. Reeldonita kiel: Apollinaire y las teorías del cubismo. Barcelona: EDHASA, 1967.
  • Tríptico del sacrificio. Buenos Aires: Editorial Losada, 1948. (Biblioteca Contemporánea; 209); eseoj.
  • Valoración literaria del existencialismo. Buenos Aires: Editorial Ollantay, 1948.
  • Problemática de la literatura. 1951.
  • ¿Qué es el superrealismo?. Buenos Aires: Columba, 1955.
  • La metamorfosis de Proteo. 1956, ensayos. Reeldonita: 1967.
  • Claves de literatura hispanoamericana. 1959.
  • El fiel de la balanza. Madrid: Editorial Taurus, 1961. Reeldonita: Losada, 1970.
  • La aventura estética de nuestra edad. Barcelona: Editorial Seix Barral, 1962.
  • Minorías y masas en la cultura y el arte contemporáneo. 1963.
  • Tres conceptos de la literatura hispanoamericana. 1963.
  • Historia de las literaturas de vanguardia. Madrid: Guadarrama, 1965.
  • Al pie de las letras. 1967.
  • Ultraísmo, Existencialismo y Objetivismo en Literatura. Madrid: Guadarrama, 1968.
  • El espejo y el camino. 1968, eseoj.
  • Del 98 al Barroco. Madrid: Editorial Gredos, 1969.
  • Nueva direcciones de la crítica literaria. 1970.
  • Doctrina y estética literaria. 1970.
  • Correspondencia Rafael Cansinos Assens-Guillermo de Torre: 1916-1955. Carlos García (eld.). Madrid: Iberoamericana; Frankfurt: Vervuert, 2004.
  • Correspondencia Juan Ramón Jiménez-Guillermo de Torre 1920-1956. Madrid: Iberoamericana; Frankfurt: Vervuert, 2006.
  • Escribidores y náufragos: correspondencia Ramón Gómez de la Serna-Guillermo de Torre 1916-1963. Carlos García kaj Martín Greco (eld.). Madrid: Iberoamericana; Frankfurt: Vervuert, 2007.
  • Correspondencia y amistad: Federico García Lorca, Guillermo de Torre. Eldono de Carlos García. Madrid: Iberoamericana; Frankfurt: Vervuert, 2009.
  • Gacetas y meridianos: correspondencia Ernesto Giménez Caballero-Guillermo de Torre (1925-1968). Carlos García kaj María Paz Sanz Álvarez (eld.). Madrid: Iberoamericana; Frankfurt: Vervuert, 2012.

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. ↑ 1,0 1,1 Biografías y Vidas. «Guillermo de Torre». [1] Konsultita la 5an de Januaro 2018.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Juan Manuel Bonet, Diccionario de las Vanguardias en España 1907-1936. Madrid: Alianza Editorial, 1995.
  • Miguel de Torre Borges, "Appunti su mio padre"', en Eliche, edición de Daniele Corsi, Arezzo, Biblioteca Aretina, 2005.
Bibliotekoj
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=Guillermo_de_Torre&oldid=8539875"