Histamino
Aspekto
Histamino | ||||
Alternativa(j) Nomo(j) | ||||
2-(1H-imidazol-4-ila)etanamino | ||||
Kemia formulo | C5H9N3 | |||
PubChem-kodo | 774 | |||
ChemSpider kodo | 753 | |||
CAS-numero-kodo | ||||
Karakterizaĵoj | ||||
Aspekto | senkoloraj kristaloj | |||
Molmaso | 111.15 g·mol−1 | |||
Smiles | CC(=CCCC(=C)C=C)C | |||
Vaporpremo | 2,68 hPa | |||
Denseco |
| |||
Refrakta indico | 1,57 (hipoteza) | |||
Fandopunkto | 83.5 °C (182.3 ℉; 356.6 K) | |||
Bolpunkto | ||||
Acideco (pKa) |
| |||
Solvebleco | ||||
Mortiga dozo (LD50) |
| |||
Sekurecaj Indikoj | ||||
Riskoj | R22 R36/37/38 R42/43 | |||
Sekureco | S22 S26 S36/37 | |||
Pridanĝeraj indikoj | ||||
Danĝero
| ||||
GHS etikedigo de kemiaĵoj[1] | ||||
GHS Damaĝo-piktogramo | ||||
GHS Signalvorto | Damaĝo | |||
GHS Deklaroj pri damaĝoj | H301, H315, H317, H319, H334, H335 | |||
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P261, P264, P270, P271, P272, P280, P301+310, P302+352, P304+340, P304+341, P305+351+338, P312, P321, P330, P332+313, P333+313, P337+313, P342+311, P362, P363, P403+233, P405, P501 | |||
(25 °C kaj 100 kPa) |
Histamino estas amino (C3N2H3)-CH2-CH2-NH2, devenanta el histidino, ĉeesta en diversaj animalaj histoj kaj en sekalergoto[2]. La nomo devena de la στός histos, tie: „histo“ kaj -amino por nitrogen-entenaj organikaj kombinaĵoj karakterizataj de aminogrupo. En vivo, la histamino devenas de la malkonstruo de histidino.
Historio
[redakti | redakti fonton]Unue Adolf Windaus sintezis ĝin en 1907. En 1910 Henry Dale kaj George Barger trovis ĝin en skleroto de ergotfungo.
Rolo
[redakti | redakti fonton]Histamino estas signalkemiaĵo, kiu dilatigas la sangvaskuletojn, pliigas la sekreciojn kaj grave rolas en alergioj kaj anafilaksio[2].