Histamino

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Histamino
Molekula strukturo
Molekula strukturo
Alternativa(j) Nomo(j)
2-(1H-imidazol-4-ila)etanamino
Kemia formulo C5H9N3
PubChem-kodo 774
ChemSpider kodo 753
CAS-numero-kodo
Karakterizaĵoj
Aspekto senkoloraj kristaloj
Molmaso 111.15 g·mol−1
Smiles CC(=CCCC(=C)C=C)C
Vaporpremo 2,68 hPa
Denseco
  • 1.1 g/cm3 (20 °C)
    (hipoteza)
Refrakta indico  1,57 (hipoteza)
Fandopunkto 83.5 °C (182.3 ; 356.6 K)
Bolpunkto
  • 209.5 °C
    (409.1 ; 482.6 K)
    (malkomponiĝo)
Acideco (pKa)
Solvebleco
  • Akvo: tre solvebla
    en varma kaj malvarma akvo
  • Etanolo: tre solvebla
  • Metanolo: tre solvebla
  • Etero: tre malmulte solvebla
Mortiga dozo (LD50)
  • 5 mg·kg−1
    (buŝe, muso)
  • 220 mg kg−1
Sekurecaj Indikoj
Riskoj R22 R36/37/38 R42/43
Sekureco S22 S26 S36/37
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS etikedigo de kemiaĵoj[1]
GHS Damaĝo-piktogramo
06 – Venena substanco 07 – Toksa substanco
08 – Risko al sano
GHS Signalvorto Damaĝo
GHS Deklaroj pri damaĝoj H301, H315, H317, H319, H334, H335
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P261, P264, P270, P271, P272, P280, P301+310, P302+352, P304+340, P304+341, P305+351+338, P312, P321, P330, P332+313, P333+313, P337+313, P342+311, P362, P363, P403+233, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Histamino estas amino (C3N2H3)-CH2-CH2-NH2, devenanta el histidino, ĉeesta en diversaj animalaj histoj kaj en sekalergoto[2]. La nomo devena de la στός histos, tie: „histo“ kaj -amino por nitrogen-entenaj organikaj kombinaĵoj karakterizataj de aminogrupo. En vivo, la histamino devenas de la malkonstruo de histidino.

Historio[redakti | redakti fonton]

Unue Adolf Windaus sintezis ĝin en 1907. En 1910 Henry Dale kaj George Barger trovis ĝin en skleroto de ergotfungo.

Rolo[redakti | redakti fonton]

Histamino estas signalkemiaĵo, kiu dilatigas la sangvaskuletojn, pliigas la sekreciojn kaj grave rolas en alergioj kaj anafilaksio[2].

Notoj kaj referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. PubChem
  2. 2,0 2,1 PIV 2005

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]