Júlia Báthory

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Júlia Báthory
Persona informo
Naskiĝo 31-an de decembro 1901 (1901-12-31)
en Budapeŝto
Morto 3-an de majo 2000 (2000-05-03) (98-jaraĝa)
en Pécsvárad
Ŝtataneco Hungario
Okupo
Okupo artisto
vdr

Júlia Báthory [bAtori], laŭ hungarlingve kutima nomordo Báthory Júlia, en Francio Juliette de Bathory estis hungara vitralisto, instruisto.

Júlia Báthory [1] naskiĝis la 31-an de decembro 1901 en Budapeŝto, ŝi mortis la 3-an de majo 2000 en Pécsvárad.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Júlia Báthory devenis el aristokrata familio. Ŝi lernis en sia naskiĝurbo kaj Debrecen, poste ŝi akiris diplomon en Munkeno en 1929. Ŝia plej grava instruisto estis en:Adelbert Niemeyer, ŝia plej grava samlernejano estis Margit Kovács. Post siaj studoj ŝi studvojaĝis en Germanio, poste ŝi okupiĝis pri artaj vitroobjektoj. En 1930 ŝi translokiĝis en Parizon, post 3 jaroj ŝi fondis studion. Ŝi eltrovis novajn teknologiojn pri la vitraĵoj. Post eksplodo de la 2-a mondmilito ŝi devis hejmenveni. Inter 1953 kaj 1970 ŝi instruis en arta gimnazio. Intertempe en 1959 ŝi edziniĝis kaj poste ŝi edukis 3 filojn de la edzo (unu el la filoj estis András Szilágyi (vitroartisto)). Ŝi ricevis plurajn premiojn.

El solaj ekspozicioj[redakti | redakti fonton]

  • 1930, 1933 Parizo
  • 1970, 1993 Budapeŝto
  • 2000 Dömsöd, konstanta ekspozicio

El grupaj ekspozicioj[redakti | redakti fonton]

Elektitaj vitroartaĵoj[redakti | redakti fonton]

  • 1938 Vadászat Parizo (vitroreliefo)
  • 1941–1942 Goldberger Zuriko (8 vitraj muraĵoj)
  • 1960 Budapeŝto (vitraj muraĵoj)

Fontoj[redakti | redakti fonton]