James Beard
| James Beard | ||
|---|---|---|
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 5-an de majo 1903 en Portlando | |
| Morto | 21-an de januaro 1985 (81-jaraĝa) en Nov-Jorko | |
| Mortis per | kora malsufiĉo vd | |
| Ŝtataneco | Usono vd | |
| Alma mater | kolegio Reed • Washington High School vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | ĉefkuiristo • verkisto vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
James Andrew BEARD (naskiĝis la 5-an de majo 1903 en Portlando, Oregono - mortis la 21-an de januaro 1985 en Novjorko, Nov-Jorkio) estis usona ĉefkuiristo kaj aŭtoro de kuirlibroj [1].
Li estis la centra figuro en la kreado kaj instituciigo de la identeco de la alta (gourmet) usona kuirarto. Lia heredaĵo postvivas en dudek verkaĵoj, multaj publikaĵoj, la fondaĵo kiu li establis, kaj la James Beard Foundation-premioj kiuj estas aljuĝitaj ĉiujare en larĝa gamo da kuirartaj specialaĵoj.
Vivo[redakti | redakti fonton]
Li estas konsiderita, kune kun MFK Fisher, Craig Claiborne kaj Julia Child, kiel unu el la personecoj kiuj signife influis usonan kuirarton kaj manĝkulturon inter la 1930-aj kaj la 1970-aj jaroj. James Beard estas konsiderita la persono kiu enkondukis la usonajn mezajn kaj superajn klasojn al franca kuirarto, precipe en la 1950-aj jaroj. Lia vivoverko inkluzivas dudek librojn kaj multajn artikolojn pri manĝkulturo. La Fondaĵo James Beard estis fondita en lia memoro en 1986, kaj ĝiaj ĉiujaraj premioj estas konsiderataj la Oskar-premioj de kuirarto [2].
Male al MFK Fisher, Craig Claiborne kaj Julia Child, James Beard ne havis siajn unuajn formajn kuirartajn spertojn eksterlande. Lia patrino, kiu estis talenta kuiristo, prizorgis hotelon en Portlando kiu dungis, inter aliaj, ĉinan kuiriston nomitan Let. Tre junaĝe, Beard iĝis litmalsana kun severa kazo de malario. Tiu ĉi malsano donis al li tempon por manĝi kaj ĝui manĝaĵojn preparitajn de lia patrino kaj ŝia ĉina helpanto de kiuj li akiris pasion por la ĉina kulturo [3]. Tiel James Beard kreskis sub la influo de du tre malsamaj kuirartaj tradicioj. Kaj lia patrino kaj Let povis aliri tre larĝan gamon da freŝaj manĝaĵoj en Portlando [4].
Inter la jaroj 1923 kaj 1927 James Beard vivis en Eŭropo, kie li ĉefe konatiĝis kun franca bistroa kuirarto. Li revenis al Usono en 1927. Li komence laboris kiel aktoro kaj ankaŭ aperis en radioprogramoj. Li kompletigis sian neregulan salajron kiel aktoro kiel kuiristo kaj poste starigis sian propran manĝoservon kun amikoj en Novjorko. La firmao malfermiĝis dum periodo kiam kokteloj estis popularaj. Estis kutime servi malgrandajn mordojn kaj kanapojn kun la trinkaĵoj. La firmao faris nomon por si ĉefe per oferto kiu deviis multe de la konkurado.
En ŝia mallonga biografio de Beards, Betty Fussel priskribas tiujn kiel He-man aĵojn : artiŝokbazoj plenigitaj kun kaviaro, salmruloj, kiuj estis eĉ pli nekutimaj tiutempe, cepringoj en brioĉpasto kaj similaj produktoj de luksa kuirarto. Sekve, la unua kuirlibro de James Beard, Hors d'œuvres & Canapés, publikigita en 1940, traktis ekskluzive pladojn kiuj povus esti servitaj ĉe tiaj sociaj festoj. Cook It Outdoors (Kuiru ĝin ekstere), publikigita du jarojn poste, ankaŭ okupis niĉon en la usona kuirlibromerkato kaj estas konsiderita la unua usona kuirlibro se temas pri serioze esplori kuiradon kiu okazis ekster normala kuirejo. Post la fino de Dua Mondmilito, li aperis en la unua komerca kuirspektaklo produktita por la usona merkato. Lia plej konata kuirlibro, James Beard kuirlibro, estis publikigita en 1959.
James Beard estis foje kritikita por sia proksima asocio kun la nutraĵa industrio. Interalie, li laboris proksime kun la firmao Omaha Steaks, kiu surmerkatigas viandon kaj marmanĝaĵon.
En 1981, kune kun lia amiko Gail Green, Byrd fondis la iniciaton Citymeals-on-Wheels (urbaj pladoj sur radoj), kiu helpis nutri la maljunulojn kiuj estis limigitaj al iliaj hejmoj en Novjorko.
Verkaro[redakti | redakti fonton]
- Hors d'Oeuvre and Canapés 1940 (M. Barrows & Co.), reverkita en 1963 kaj 1985
- Cook It Outdoors 1941 (M. Barrows & Co.)
- Fowl and Game Cookery 1944 (M. Barrows & Co.)
- The Fireside Cook Book: A Complete Guide to Fine Cooking for Beginner kaj Expert 1949 (Simon and Schuster), reeldonita en 1982 kiel The Fireside Cookbook
- Paris Cuisine 1952 (Little, Brown) Beard co-wrote Paris Cuisine with British journalist Alexander Watt.
- The Complete Book of Barbecue & Rotisserie Cooking 1954 (Maco Magazine Corp.), reeldonita en 1958 kiel New Barbecue Cookbook kaj refoje en 1966 kiel Jim Beard's Barbecue Cookbook
- Complete Cookbook for Entertaining 1954 (Maco Magazine Corp.)
- How to Eat Better for Less Money 1954 (Simon and Schuster)
- James Beard's Fish Cookery 1954 (Little, Brown), reeldonita en 1976 kaj 1987 en poŝlibro kiel James Beard's New Fish Cookery
- Casserole Cookbook 1955 (Maco Magazine Corp.)
- The Complete Book of Outdoor Cookery 1955 (Doubleday)
- The James Beard Cookbook 1959 (Dell Publishing Co.), reverkita en 1961, 1970, 1987 (paperback) kaj 1996
- Treasury of Outdoor Cooking 1960 (Golden Press)
- Delights & Prejudices: A Memoir with Recipes 1964 (Atheneum), reverkita en 1981 kaj 1990
- James Beard's Menus for Entertaining 1965 (Delacorte Press)
- How to Eat (and Drink) Your Way through a French (or Italian) Menu 1971 (Atheneum)
- James Beard's American Cookery 1972 (Little, Brown)
- Beard on Bread 1973 (Knopf), reverkita en 1995 (poŝlibro)
- James Beard Cooks with Corning 1973
- Beard on Food 1974 (Knopf)
- New Recipes for the Cuisinart Food Processor 1976
- James Beard's Theory & Practice of Good Cooking 1977 (Knopf), reverkita en 1978, 1986, kaj 1990
- The New James Beard 1981 (Knopf), reverkita en 1989
- Beard on Pasta 1983 (Knopf)
- The Grand Grand Marnier Cookbook
- Benson & Hedges 100's Presents: 100 of the World's Greatest Recipes by James Beard 1976
- The James Beard Cookbook on CuisineVu 1987
- James Beard's Simple Foods 1993 (Macmillan)
- Love and Kisses and a Halo of Truffles 1994 (Arcade), redaktita fare de John Ferrone
- The James Beard Cookbooks 1997 (Thames and Hudson), redaktita fare de John Ferrone
- The Armchair James Beard 1999 (The Lyons Press), redaktita fare de John Ferrone
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Betty Fussel: Masters of American Cookery: MFK Fisher, James Beard, Craig Claiborne, Julia Child, Universitato de Nebraska Press, 2005, ISBN 0-8032-6920-X.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Clark, Robert. (1993) James Beard: A Biography. HarperCollins, p. [htt://archive.org/details/jamesbeardbiogra00clar/e/326 326]. ISBN 978-0060167639.
- ↑ James Beard Foundation, About Us. Alirita 19 June 2014.
- ↑ Beard, A James Beard Memoir, pg. 20
- ↑ Baker-Clark, Charles. Profiles from the kitchen: What great cooks have taught us about ourselves and our food, p. 13. ISBN 9781283232586.