Klorala hidrato

Klorala hidrato
	struktura formulo ne jam verkiĝis struktura formulo ne jam verkiĝis
speco de kemia ento
aldehido • Geminal diol • klorkarbonhidrogeno
Ĝeneralaĵoj
Nomo	Klorala hidrato
Kemia formulo	C₂H₃Cl₃O₂
CAS-numero-kodo	302-17-0
PubChem-kodo	2707
ChemSpider-kodo	2606
Karakterizaĵoj
Sekurecaj indikoj
Pridanĝeraj indikoj	; nekonata
	; nekonata
GHS etikedigo de kemiaĵoj	R:
	S:
Se eble, uziĝu unuoj de la Sistemo Internacia de Unuoj. Escepte de la notoj alie indikitaj, la datumoj rilatas al materialoj laŭ la ordinaraj normoj pri temperaturo kaj premo (25o kaj premo je 1 atmosfero aŭ 760 mm de Hg).
	v • d • r

Vidu ankaŭ: DDT kaj Kloralo

Klorala hidrato estas sedativo kaj hipnota same kiel kemia reakciilo kaj antaŭulo al organikaj sintezoj . La nomo klorala hidrato indikas ke ĝi estas formita de kloralo (trikloroacetaldehido) per aldono de molekulo de akvo. Ĝia kemia formulo estas C ₂ H ₃ Cl ₃ O ₂ .

Ĝi estis malkovrita per klorumado de etanolo en 1832 fare de Justus von Liebig en Gießen. La sedativaj trajtoj unue estis publikigitaj en 1869 kaj poste pro ĝia facila sintezo ĝi havis larĝan disvastiĝon de sia uzo.

Ĝi estis plejparte trouzita kaj preskribita fine de la 19-a jarcento. Klorala hidrato estas solvebla en akvo kaj etanolo, facile formante koncentritajn solvaĵojn. Solvaĵo de klora hidrato en etanolo populare konata kiel "gota knockout " estis uzata por prepari " Mickey Finn ", kiel ĝi estis nomita en la pasinteco, en Usono, aŭ kiel ĝi estas nomata en Brazilo, " bonan nokton Cindrulino ", aŭ dormigilo verŝata en trinkaĵon por krimaj celoj.

Klorala hidrato ankaŭ estas uzata por prepari lumbildojn por mikroskopio en Hoyers-medio. Ĉi tiu medio estas unu el la plej vaste uzataj en la konservado de akaroj en zoologiaj kolektoj.^[1] Tamen, pro sia sedativa efiko, klorala hidrato estas strikte kontrolita en Brazilo, kio malfaciligas ĝian uzadon por ĉi tiu celo.

Klorala hidrato, kune kun kloroformo, estas kromprodukto de la klorumado de akvo por publika provizado, se organikaj restaĵoj ĉeestas, kun koncentriĝoj malofte superantaj 5 mikrogramojn je litro (µg/l).