Lajos Vető

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Lajos Vető
Persona informo
Naskiĝo 17-an de oktobro 1904 (1904-10-17)
en Kondoros
Morto 22-an de septembro 1989 (1989-09-22) (84-jaraĝa)
en Budapeŝto
Religio luteranismo vd
Lingvoj hungara vd
Ŝtataneco Hungario vd
Partio senpartia vd
Profesio
Okupo luterana pastoro • Präses • politikistoverkisto vd
Aktiva en Budapeŝto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Lajos Vető [lajoŝ vetO], laŭ hungarlingve kutima nomordo Vető Lajos estis hungara pastro, luterana episkopo.

Lajos Vető [1] naskiĝis la 17-an de oktobro 1904 en Kondoros. Li mortis la 22-an de septembro 1989 en Budapeŝto.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Lajos Vető lernis teologion en Sopron, Berlino, Tartu. Li pastriĝis-diplomoĝis en 1928, li doktoriĝis en Pécs en 1935. Li komencis sian pastran karieron laŭvice jam ekde 1928 en Medgyesegyháza, Szolnok, Diósgyőr. En 1948j li estis elektita episkopo por episkopejo Tiso, sed samtempe li iĝis pastro en Nyíregyháza. En 1951 li ricevis komunistan premion. Dum la Hungara revolucio de 1956 li abdikis, sed post falo de la revolucio li denove episkopiĝis. En 1967 li pensiuliĝis, sed inter 1953-1971 li estis parlamenta deputito.

Elektitaj publikaĵoj[redakti | redakti fonton]

  • ’’A modern pszichoterápia főirányai’’ (1933)
  • ’’Inwiefern ist der Rechtfertigungsglaube noch lebendig in den evangelischen Gemeinden?’’ (1936)
  • ’’A gyermek lelke’’ (Animo de la infano), (1943)
  • ’’Tapasztalati valláslélektan’’ (1966)

Fontoj[redakti | redakti fonton]