Leviathan

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Leviathan
skribita verko
Aŭtoroj
Aŭtoro Thomas Hobbes
Lingvoj
Lingvo angla lingvo
Eldonado
Eldondato 1651
Eldonejo Andrew Crooke
vdr

"Leviatano, aŭ la materialo, formo kaj forto de la ŝtatkomunumo eklezia kaj civila" (en la angla: Leviathan, or The Matter, Forme and Power of a Common Wealth Ecclesiastical and Civil, aliliterumado: Levjatano), estas eseo pri politika filozofio de Thomas Hobbes, publikigita en Londono en 1651.

La eseo estas nomita laŭ la mitologia figuro de la baleno kiu aperas en la Biblio, en la unua ĉapitro de la libro Genezo, por la rakonto pri la kreo de la mondo kaj tie signifante larĝan beston.

Tiu ĉi verkaĵo estas konsiderita unu el la plej influaj verkoj de politika filozofio iam verkitaj.

Libroenhavo[redakti | redakti fonton]

La libro traktas la socian strukturon kaj legitimecon de la registaro, kaj estas konsiderita unu el la plej fruaj kaj plej influaj ekzemploj de la ascendo de la centra administracio, klarigo kiu male al la pasinteco ne dependis de religio aŭ abstrakta filozofio, sed de raciismo.

En la libro, verkita dum la Angla enlanda milito, Hobbes argumentas por la bezono de socia kontrakto inter la civitanoj kaj la reganto por malhelpi staton de plena milito, t.e. ĉiuj kontraŭ ĉiuj. La ŝtato estas dezajnita por protekti la individuojn ene de ĝi kontraŭ la natura stato. Hobbes argumentis ke absoluta kaj potenca reganto povas establi ordon kaj malhelpi socian kaoson.

Tiu aserto de Hobbes pri homa naturo estas reflektita en pli postaj nuntempaj verkoj kiel ekzemple la libro The Process of Cultivation de Elias kaj The Good Angels of Our Nature de Pinker.

Kovrila ilustraĵo[redakti | redakti fonton]

La kovrilo de la libro estis ilustrita fare de la franca artisto Avraham Boss kaj estis farita laŭ peto de Hobbes. La ilustraĵo grafike ilustras la ideojn prezentitajn en la libro. En la centro staras la figuro la giganta suverena Reĝo, kiel unu konsistigita de amasoj da homoj kies dorsoj estas turnitaj al la observanto. La homoj estas tiuj, kiuj konsentis formi aliancon inter ili en ŝtaton. La suvereno tenas en siaj manoj kaj la glavon (armea potenco) kaj la sceptron (eklezia potenco) - signifante ke li havas absolutan kontrolon de ĉiuj institucioj de vivo. Malsupre de la bildo estas la iloj kaj rimedoj kontrolataj de la suvereno: la iloj de perforto kaj defendo (maldekstre) kaj la iloj de persvado kaj edukado rilataj al la eklezio kaj universitatoj (dekstre).