Mĥitar Goŝ
| Mĥitar Goŝ | ||
|---|---|---|
| ||
| Persona informo | ||
| Մխիթար Գոշ | ||
| Naskiĝo | 1-an de januaro 1130 en Ganĝa | |
| Morto | 30-an de novembro 1212 (82-jaraĝa) en Monaĥejo Goŝavank | |
| Etno | armenoj vd | |
| Lingvoj | armena vd | |
| Ŝtataneco | Armenio vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | thinker • juristo • fablisto • instruisto • publika konato • monaĥo • poeto vd | |
| Laborkampo | historio • juro • procedo de leĝfarado • society and politics • literary activity vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Mĥitar GOŜ (armene: Մխիթար Գոշ) (1130-1213) estis armena akademiulo kaj pastro[1]. Li skribis kodon de leĝoj inkluzive de civila kaj kanona juro kiuj estis uzitaj kaj en Granda Armenio kaj en Armena reĝlando en Kilikio. Ĝi ankaŭ estis uzita en Pollando, sub la ordono de la reĝo Sigismondo la Maljuna, kiel la leĝo sub kiu la armenoj de Lvivo kaj Kamenec-Podolskij vivis de la jaro 1519 ĝis kiam la regiono falis sub aŭstria regado en 1772. Li ankaŭ verkis kelkajn popularajn fabelojn. Li fondis monaĥejon de Nor-Getik kiu post lia morto estis konata kiel monaĥejo Goŝavank.
Verkoj de Mĥitar Goŝ poste estis adaptitaj en la kodekso de Datastanagirk en meza armena lingvo, kiu estis preparita Smbat la Soldato, armena nobla komandanto kaj juĝisto en la 13-a jarcento.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Robert W. Thomson. The Lawcode (Datastanagirk') of Mxit'ar Goš. — Rodopi, 2000