Lvivo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Saltu al: navigado, serĉo
Koordinatoj: 49°52′00″N 24°05′00″E  /  49.866667°N, 24.083333°O / 49.866667; 24.083333 (Lvivo)
Lvivo aŭ Lvovo
ukraine: Львів, ruse: Львов, pole: Lwów, germane: Lemberg
Urbo
Lwów - Widok z wieży ratuszowej 01.jpg
Vido al Malnova Urbo el urbodoma turo. Maldekstre kupolo de dominikana preĝejo.
Flag of Lviv.svg
Flago
Coat of arms of Lviv.svg
Blazono
Oficiala nomo: Львів
Lando Ukrainio Ukrainio
Provinco Lviva provinco
Historiaj regionoj
4
Montaro Roztoĉĉjo
Rivero Poltva
Situo Lvivo
 - alteco 289 m s. m.
 - koordinatoj 49°52′00″N 24°05′00″E  /  49.866667°N, 24.083333°O / 49.866667; 24.083333 (Lvivo)
Areo 171,00 km² (17 100 ha)
Loĝantaro 735 000 (2007)
Denseco 4 298,25 loĝ./km²
Fondo 1250
Primatoro Andrij Sadovyj
Horzono OET (UTC+2)
 - somera tempo OEST (UTC+3)
Poŝtkodo 79000
Telefona antaŭkodo +380-32
KOATUU 4610100000
Loko de Monda heredaĵo de UNESCO
Nomo L'viv – the Ensemble of the Historic Centre
Tipo de heredaĵo kultura heredaĵo
Jaro 1998 (#22)
Numero 865
Regiono Eŭropo
Kriterioj ii, v
Situo enkadre de Ukrainio
ButtonRed.svg
Situo enkadre de Ukrainio
Situo enkadre de Eŭropo
ButtonRed.svg
Situo enkadre de Eŭropo
Commons-logo.svg Vikimedia Komunejo: Lviv
Retpaĝo: www.city-adm.lviv.ua

Lvivo, Leopolo[1] aŭ ĝis 1990 laŭ la rusa kaj pola formoj Lvovo (ukraine: Львів - L'viv, ruse: Львов - L'vov, pole: Lwów, germane: Lemberg, latine: Leopolis, hungare: Ilyvó) estas urbo en okcidenta Ukrainio kun 830.000 loĝantoj. Ĝi estas la administra centro de Lviva provinco (oblasto), ĉefa kultura centro de Ukrainio kaj unu el plej grandaj centroj de la pola kulturo.

La urbo estas la sidejo de multaj industrioj, superaj lernejoj (Lviva Universitato nomita laŭ Ivan Franko, Lviva Nacia Politeknika Universitato "Lviva Politekniko"), filharmonia orkestro, kaj de Lviva teatro de opero kaj baleto. La historia urbocentro estas Monda Kulturheredaĵo de Unesko.

Historio[redakti | redakti fonton]

Tombejo de defendintoj de Lvovo
La preĝejo de dominikanoj
La vido al urboplaco
La Latina Katedralo en Lvovo
Lvovo nun Lvivo, la rotondo de la Panoramo pri Racławice kun la fama pentraĵo de pola pentristo Wojciech Kossak , ĉirkaŭ la jaro 1900. Post la dua mondmilito, oni portis la pentraĵon al Vroclavo kun parto de la kolekto de la Institucio Ossoliński

La urbo estis fondita en la 13-a jarcento fare de reĝo Danilo Halickij de la reghlando de la Rutenoj de Haliĉio-Volinio; li ĝin nomis laŭ sia filo, Lev (antaŭnomo, kiun oni povas traduki kiel Leono). Ĝi anstataŭis Haliĉ kiel ĉefa urbo de la regiono.

Kvankam la unua mencio en la kronikoj datiĝas de 1256, arkeologiaj serĉadoj montris, ke estis iaj barakaroj jam en la 6-a jarcento. Ĉe la komenco de la historio la regiono estis enkorpigita en Grandmoravion, poste ĝi fariĝis pridisputata loko inter du naskiĝantaj ŝtatoj: Pollando dum la reĝado de Mieŝko la 1-a, ĉefo de la Polanoj, kaj Kjevio. Oni opinias, ke Mieŝko estris la regionon inter 960 kaj 980. Laŭ la kroniko de Viktor, en 981 ĝi estis konkerita de Vladimir la Granda, grandprinco de Kievo.

En 1323 finiĝis la Romanoviĉa dinastio, loka branĉo de la Rjurika dinastio. La urbo ekapartenis al la heredinto de la Romanoviĉ dinastio (per lia patrino), Boleslaso de Mazovio (same per sia patro heredinto de la Piasta dinastio). Li sin nomis Jurij kaj adoptis la grekan ortodoksan religion de la Kievianoj, sed li ne ricevis la subtenon de la nobeluloj, kiuj lin venenis. Lvovo estiĝis pola kaj en 1356 jaro Kazimiro la Granda, pola reĝo donis al ĝi urborajtojn laŭ la Magdeburga juro. En 1722 jaro, post la unua dispartigo de Pollando okupanta Aŭstrio ŝanĝis la nomon de Lvovo al Lemberg kaj estigis ĝin la ĉefurbo de la Galicia Reĝlando. Lvovanoj partoprenis en polaj ribeloj (novembra kaj januara). En 1914 la cara armeo okupiĝis ĝin, tamen en 1915 ĝi denove estis okupita de la aŭstra armeo. Dum la falo de Aŭstrio-Hungario komencis la batalo inter poloj kaj ukrainoj. En 1918 Lvivo fariĝis urbo de Pollando. La defendantoj de Lvivo en la pola estas nomataj Orlęta Lwowskie - "Lvovaj Agloj". Ĝi restis pola urbo ĝis 1939. Poste ĝi estis prenita de sovetanoj. En 1970 sovetanoj detruis la tombejon de Lvovaj Agloj. Post sendependiĝo de Ukrainio en 1991 ĝi komencis aparteni al tiu lando. Lvovo estas hodiaŭ unu el plej grandaj centroj de poloj. En jaro 2012 urbo gastigas Eŭropan Futbal-Ĉampionadon 2012. Dum la t.n. "Revolucio 2013" au "Ukrainia Printemo" ankau en Lvovo aperis Eŭromajdano (vidu la foton).

La manifestacioj en la Eŭromajdano (Eŭrop-placo) en Lvivo / Lvovo sur la Placo de Taras Ŝevĉenko la 24an de novembro 2013

Transporto[redakti | redakti fonton]

Fervoja transporto[redakti | redakti fonton]

Lvov estas grava urbo en fervoja transporto, ĉar tra la urbo veturas direktaj trajnoj interalie al Kievo, Uĵhorodo kaj al Pollando.

Tramtransporto[redakti | redakti fonton]

Loupe.svg Pli detalaj informoj troveblas en la artikolo Tramtransporto en Lvivo.

Hodiaŭ, la tramvojo de Lvivo trairas 10 liniojn sur 75 kilometroj da trakoj kun proksimume 220 veturiloj. Antaŭe en malbona stato, multaj trakoj estis rekonstruitaj en 2006, kaj eĉ pli estas rekonstruotaj en la sekvaj jaroj. La plej multaj tramoj estas de tipo Tatra "KT4", produktitaj de ĉeĥa fabriko ČKD. Pli malnovaj tramoj Tatra "T4" veturas nur sur la dua linio. Antaŭmilitaj veturiloj de Gothaer Waggonfabrik, kiuj estis konstruitaj post 1910, estas uzataj nur por vivtenado kaj utilecaj celoj. Lastatempe Lvivo akiris 20 reviziitajn kaj modernigitajn tramojn "KT4" antaŭe uzitajn en germanaj urboj Erfurto kaj Gera, temas pri la unua aĉetado de novaj tramoj ekde la sendependeco de Ukrainio.

Gravaj personoj[redakti | redakti fonton]

Panoramo de Lvivo de la Kastelo
La ĉefa fervoja stacidomo de Lvivo, konstruita dum la aŭstria epoko de Władysław Sadłowski en 1903.
La palaco de la familio Potocki en Lvivo / Lvovo

Aŭstra-hungara komponisto Franz Doppler naskiĝis en la iama Lemberg.

Ĝemelurboj[redakti | redakti fonton]

Esperanto en Lvivo[redakti | redakti fonton]

En 1906, ekestis en Lvivo, tiuepoke kiel Lembergo apartenanta al Aŭstrio-Hungario, la unua Esperanto-Grupo de pollingvanoj. Pliajn detalojn vd. en la artikolo "Esperanto en Ukrainio.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. ↑ Societo Esperanto en Leopolo; Pola Esperantisto, februaro 1907, p. 1
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=Lvivo&oldid=6246152"