Malgranda Trianon
| Malgranda Trianon | |||||
|---|---|---|---|---|---|
|
| |||||
| Plezurkastelo | |||||
| Geografiaj informoj | |||||
| Lando |  Francio
| ||||
| Geografia situo | 48° 48′ 56″ N, 2° 6′ 35″ O (mapo)48.815692.10972Koordinatoj: 48° 48′ 56″ N, 2° 6′ 35″ O (mapo) | ||||
| |||||
| |||||
| Konstruita | 1762 | ||||
| Retadreso | http://en.chateauversailles.fr/discover/estate/estate-trianon/petit-trianon | ||||
.jpg)
La Malgranda Trianon (france Petit Trianon) estas plezurkastelo en Francio. Ĝi apartenas al la teritorio de la urbo Versailles en la franca departemento Yvelines en la regiono Francilio.
La palaco estas najbara al la parkkomplekso ĉe la Palaco de Versailles, en la sama parko kiel la Granda Trianon. Ĝi estis komisiita de Ludoviko la 15-a de Jacques-Ange Gabriel kaj konstruita en la jaroj 1762-68. La Petit Trianon estis planita por servi kiel la rezidejo de Madame de Pompadour, sed ŝi mortis antaŭ ol ĝi estis finita kaj do ŝi neniam uzis ĝin. Aliflanke, ĝi estis uzita kiel rezidejo de Madame du Barry.
En 1774, la kastelo ricevis kiel donaco fare de Ludoviko la 16-a al Marie-Antoinette kaj iĝis ŝia privata retiriĝo de kortegetiketo, kie ŝi amuziĝis kun siaj privataj amikoj.
Arkitekturo
[redakti | redakti fonton]La Palaco Petit Trianon estas bonega ekzemplo de la transiro de la rokoka stilo de la unua duono de la 18-a jarcento al la pli modera, sed ne malpli eleganta novklasikismo, kiu disvolviĝis de la 1760-aj jaroj. Ekstere, la palaco estas simpla kaj eleganta, arkitekture konsekvenca, ekzistas neniuj kompleksaj ornamadoj de la baroka periodo. Ĉi tio estas kompakta, simetria volumeno kun klaraj dividoj de la fasadoj. Proporcio baziĝas sur simplaj multoblaj proporcioj: 1:2. La konstruaĵo estas okulfrapa ekzemplo de raciismo en arkitekturo. La longo de la konstruaĵo estas duoble la alteco, la alteco de la pordo kaj fenestraj aperturoj estas duoble de ilia larĝo, la alteco de la dua etaĝo estas duono de la alteco de la unua.
Interna strukturo
[redakti | redakti fonton]La konstruaĵo estis dezajnita por minimumigi kontakton inter gastoj kaj kunlaborantaro kiam ajn ebla. Estis planite aranĝi moveblajn manĝotablojn. La servistoj servus ilin en la servejoj, kaj tiam la tabloj estus levitaj per mekanika lifto al la manĝoĉambro. Sed ĉi tiuj tabloj neniam estis faritaj.
En la kameroj de la reĝino, ŝia karaktero estas videbla. Ŝia buduaro montras grandan inĝeniecon: per la turno de simpla tenilo, plenlongaj speguloj estas malrapide levitaj de la planko kaj metitaj antaŭ la fenestroj. Ŝia dormoĉambro, malgraŭ ĝia simpleco, ankaŭ estas eleganta kaj meblita per mebloj de francaj majstroj Georges Jacob kaj Jean-Henri Riesener.
La parko de la Petit Trianon
[redakti | redakti fonton]La Petit Trianon estas ĉirkaŭita de sia propra kastelparko, kiu estas dividita en plurajn individuajn areojn kiuj fluas unu en la alian. La areo inter la Granda kaj Malgranda Trianon estas nomita la Franca Ĝardeno, ĝi estas formale dezajnita kun gazonoj kaj heĝoj kaj inkludas kelkajn el la kromkonstruaĵoj, kiel ekzemple la tielnomita Franca Pavilono, la Pavillon frais kaj la teatro.
En la nordo de la Petit Trianon situas la Angla Ĝardeno komisiita fare de Marie-Antoinette. Ĉi tiu areo de la parko estas karakterizita de pejzaĝo, kiu ŝajnas esti kreskinta. Individuaj grupoj de arboj, malgranda rivereto kaj senŝirmaj konstruaĵoj kiel ekzemple la muzika salono nomita "Belvedere" kaj la Templo de Kupido ornamas la ĝardenon. La kulminaĵo de ĉi tiu "natura" pejzaĝo estas la Hameau de la Reine, la Vilaĝeto de la Reĝino. Temas pri pluraj farmdomoj aranĝitaj ĉirkaŭ lageto, kiuj estas modeligitaj laŭ la domoj de la Pays de Caux, sed kies internoj estis indaj je reĝino.
La "vilaĝo" konsistas el laktofarmo, muelejo kaj 12 pajlotegmentaj domoj kun vegetaĵaj bedoj apud ili [1]. Tiu ĉi vilaĝo celis kontentigi la sopiron de Marie-Antoinette al kampara idilio kaj kompreneble ne similis al reala kampara vivo en la 18-a jarcento.
Galerio
[redakti | redakti fonton]- Facadoj
-
Okcidenta facado -
Norda facado -
Orienta facado -
Suda facado
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ А. Дачник (09.2015) Somera loĝanto. La bieno de reĝino Marie-Antoinette en Versailles (ruse).. Dacha kaj Domo. Arkivita el la originalo je 2015-12-22. Alirita 2015-09-20 .