Ministerio pri ekologio, daŭriva evoluigo kaj energio (Francio)
| Ministerio pri ekologio, daŭriva evoluigo kaj energio | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Ministre de l'Écologie, du Développement durable et de l'Énergie | |||||
| |||||
| ministerio de Francio • ministerio pri loĝado • registara organizaĵo | |||||
| Komenco | 1830 : ministerio pri publikaj konstruoj 1966 : ministerio pri transporto 1978 : ministerio pri medio 18-a de majo 2007 : ministerio pri ekologio kaj daŭriva evoluigo | ||||
| Geografia situo | 48° 51′ 26″ N, 2° 19′ 29″ O (mapo)48.8573012.324836Koordinatoj: 48° 51′ 26″ N, 2° 19′ 29″ O (mapo) | ||||
| Lando(j) | Francio vd | ||||
| Sidejo | Hôtel de Roquelaure 246, Bulvardo Saint-Germain Parizo, 7-a arondismento | ||||
| |||||
 Ministerio pri ekologio, daŭriva evoluigo kaj energio | |||||
| Tipo | Franca ministerio | ||||
| Agareo | |||||
| Ĉefestro(j) | Christophe Béchu vd | ||||
| Membro de | Euro NCAP vd | ||||
| Estr(ar)o | Philippe Martin | ||||
| Delegitaj ministroj | Frédéric Cuvillier (transporto, maro kaj fiŝkaptado) | ||||
| elstaruloj | Brice Lalonde Corinne Lepage Dominique Voynet Roselyne Bachelot Jean-Louis Borloo Nathalie Kosciusko-Morizet | ||||
| Buĝeto | 20,204 miliardoj da eŭroj (en 2009) | ||||
| Dungitaro | 38 198 (2013)[1] | ||||
| Filioj | Scientific and Technical Centre for Building • Centre d'études et d'expertise sur les risques, l'environnement, la mobilité et l'aménagement • French National Agency for Water and Aquatic Environments • Institut national de l'environnement industriel et des risques (France) • National Agency for Radioactive Waste Management • Q60614743 • Q60999016 • Q60614747 • Q24930522 • Directorate General for Civil Aviation • France. Direction générale de la prévention des risques vd | ||||
| |||||
| Retejo | TTT-ejo de la ministerio | ||||
| Jura formo | ministerio de Francio | ||||
Ministerio pri ekologio, daŭriva evoluigo kaj energio (MEDDE) la ministeria servo de la franca registaro komisiita pri medio ka energio, sed ankaŭ pri daŭriva evoluigo, konstruado kaj transporto.
La ministro kaj ties asistantaro sidas en hôtel de Roquelaure, 246 Bulvardo Saint-Germain en Parizo.
De la 2-a de julio 2013, la ministro pri ekologio, daŭriva evoluigo kaj energio estas Philippe Martin. Li disponas pri delegita ministro : Frédéric Cuvillier komisiita pri transporto, maro kaj fiŝkaptado.
Historio[redakti | redakti fonton]
Ministerio pri daŭriva evoluigo[redakti | redakti fonton]
Ministerio pri medio estis kreita en januaro 1971, kiam Robert Poujade, en registaro Chaban-Delmas estis nomumita ministro delegita al la ĉefministro, komisiita pri naturprotekto kaj medio. En 2002, ministerio pri medio fariĝis ministerio pri ekologio kaj daŭriva evoluigo, ĝia unua estro estis Roselyne Bachelot en 1-a registaro Raffarin.
Ministerio pri konstruado[redakti | redakti fonton]
En la 1960-aj jaroj, la prezidanto Charles de Gaulle modernigis la ŝtaton, por atingi la objektivojn en rekonstruado de France. En la 3-a registaro Georges Pompidou, Edgard Pisani estis nomumita ministro pri konstruado.
Ministro kaj ties asistantaro[redakti | redakti fonton]
.jpg)
Notoj kaj referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ (PDF) Dungitaro en 2013 de la ministerio sur la retpaĝo "www.performance-publique.gouv.fr"
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Tekstoj
- Dekreto n°2008-680 de la 9-a de julio 2008 pri organizado de ministerio pri ekologio, energio, daŭriva evoluigo kaj teritoria aranĝo
- Dekreto n°2012-772 de la 24-a de majo 2012 pri atribuoj al ministerio pri ekologio, daŭriva evoluigo kaj energio
- Dekreto n°2012-805 de la 9-a de junio 2012 pri atribuoj de ministerio pri ekologio, daŭriva evoluigo kaj energio, komisiita pri transportoj kaj mara ekonomio
- Libroj
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
| ||||||||||||||||