Organizaĵo de la Traktato por Kolektiva Sekureco
| Organizaĵo de la Traktato por Kolektiva Sekureco | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Организация Договора о коллективной безопасности | |||||
| |||||
| |||||
| |||||
| milita alianco • internacia organizaĵo | |||||
| kolektiva sekureco | |||||
| Komenco | 15-a de majo 1992 vd | ||||
| Geografia situo | 55° 47′ 47″ N, 37° 32′ 7″ O (mapo)55.796337.5354Koordinatoj: 55° 47′ 47″ N, 37° 32′ 7″ O (mapo) | ||||
| Sidejo | Moskvo | ||||
| |||||
 Organizaĵo de la Traktato por Kolektiva Sekureco | |||||
| Ĝenerala(j) Sekretario(j) |
Imangali Tasmagambetov vd | ||||
| Ĉefestro(j) | Aleksandro Lukaŝenko vd | ||||
| Membro de | Armenio • Belorusio • Kazaĥio • Kirgizio • Rusio • Taĝikio • Azerbajĝano • Kartvelio • Uzbekio vd | ||||
| Lingvoj | |||||
| |||||
| Retejo | Oficiala retejo | ||||
La Kolektiva Sekureco-Traktato (ruse Организация Negotiа о коллективной беспосности (akronime ОДКБ), angle Collective Security Treaty Organisation (akronime CSTO)) estas armea alianco inter Rusio, parto de Orienta Eŭropo (Belorusio) kaj Kaŭkazio. Ĝi estis fondita per traktato en 1992, kun organizaĵo establita en 2002. Rusio, Belorusio, Armenio, Kazaĥio, Kirgizio, Taĝikio kaj Uzbekio estas membroj de la alianco. La landoj entreprenas serĉi pacajn solvojn al konfliktoj, sed konsideras atakon kontraŭ unu el la membroŝtatoj kiel atakon kontraŭ ĉiuj membroŝtatoj [1][2][3].
La ĉefsidejo de la organizaĵo estas ĉe strato Verberka 7, Moskvo, Rusio.
Ukrainio, kiu estis membro de la Komunumo de Sendependaj Ŝtatoj, neniam estis parto de la organizaĵo.
Fono kaj disvolviĝo[redakti | redakti fonton]
La alianco estis establita post la dissolvo de Sovetunio. Ĝi estis kreita per la Traktato pri Kolektiva Sekureco subskribita la 15an de majo 1992 en Taŝkento fare de Rusio, Armenio, Kazaĥio, Kirgizio kaj Uzbekio. La traktato devis origine apliki por kvin jaroj, kun la ebleco de etendaĵo. Taĝikio poste aliĝis kaj en 1993 ankaŭ aliĝis Azerbajĝano, Belorusio kaj Kartvelio [4].
Pluraj el la membroŝtatoj malfidis la rolon de Rusio en najbaraj landoj kaj Azerbajĝano, Kartvelio kaj Uzbekio forlasis la organizaĵon kiam la traktato estis renovigota en 1999 [5].
En 2002, interkonsento estis atingita por establi konstantan internacian organizaĵon, CSTO, en kiu Rusio, Belorusio, Armenio, Kazaĥio, Kirgizio, Taĝikio aliĝis. La organizaĵo iĝis funkcia de septembro 2003. En 2006, Uzbekio realiĝis al la CSTO [6].
La organizaĵo havas konstantan statuson de observanto en la Ĝenerala Asembleo de UN [7].
Organizo[redakti | redakti fonton]
La organizaĵo estas regata de kolektiva sekureckonsilio konsistanta el la ŝtatestroj de la membrolandoj kaj kun konstanta konsilio de ambasadoroj. La organizaĵo ankaŭ havas konsilion de ministroj pri eksteraj aferoj, konsilio de ministroj pri defendo kaj konsilio de sekretarioj. La CSTO havas Ĝeneralan Sekretarion kaj Sekretariejon kun sidejo en Moskvo [8].
Milite, la CSTO estas organizita kun tri fortaj grupoj: Okcidenta grupo formita de Rusio kaj Belorusio, grupo en Kaŭkazo kun Rusio kaj Armenio kaj grupo en Mezazio kun Rusio, Kazaĥio, Kirgizio, Taĝikio kaj Uzbekio [9].
- La plej alta administra organizaĵo en la alianco estas la Komuna Sekureckonsilio kiu estas renkontiĝo de ĉiuj estroj de la membroŝtatoj de la organizaĵo kaj ĝi decidas ĉu lanĉi operacion aŭ armean intervenon en situacioj kiuj postulas ĝin.
- La Konsilio de Ministroj pri Eksteraj Aferoj estas konsilio por kunlaboro inter la membroŝtatoj de la organizaĵo kiu traktas la eksteran politikon de la organizaĵo.
- La Konsilio de Militministroj - konsila administra brako por kunordigo en armeaj temoj, defendaj industrioj kaj armeaj teknologiaj eksportaĵoj
- La Komitato de Sekretarioj de la Sekureckonsilioj - konsila kunordiga organo pri naciaj sekurecaj aferoj
- La Unuiĝinta Ĉefsidejo de la Komuna Sekureco-Traktato-Organizaĵo estas konsiderita la ĝenerala ĉefsidejo de la organizaĵo kiu organizas kaj kunordigas inter la armeaj branĉoj de la organizaĵo.
Historio de gravaj armeaj operacioj de la alianco[redakti | redakti fonton]
Protestoj en Kazaĥio[redakti | redakti fonton]
Vidu Protestoj en Kazaĥio (2022)
En januaro 2022, protestoj eksplodis kontraŭ la reĝimo en Kazaĥio . Laŭ peto de la gvidantaro de la lando, la Komuna Sekureca Traktato-Organizaĵo sendis la komunajn fortojn al la lando por rapida respondo .
Azerbajĝana-Armenia konflikto (2022)[redakti | redakti fonton]
Vidu Armenia-Azerbajĝana Konflikto de la Septembro de 2022
La 13-an de septembro 2022, batalo rekomencis inter Azerbajĝano, la antaŭa membro, kaj Armenio, proksimume du jarojn post la fino de la dua Montara Karabaĥa milito . Post la komenco de malamikecoj, Armenio serĉis alvoki klaŭzon en la Alianco-Ĉarto, kiu devigas membroŝtatojn agi en defendo de aliancano sub atako. La alianca delegacio, gvidata de la ĝenerala sekretario de la alianco, Stanislav Zass, estis sendita por kontroli la situacion laŭ la landlimo inter la militantaj landoj.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ NUPI-raporto (norvege)
- ↑ «Collective Security Treaty Organisation (CSTO)», International Relations and Security Network, ETH Zurich.
- ↑ Møller, Karsten Jakob: «Collective Security Treaty Organisation: An Entangling Alliance» (el Retarkivo 20130126173124), i Peter Dahl Thruelsen (red.): International Organisations: Their Role in Conflict Management, København: Royal Danish Defence College, 2009, s. 203–223.
- ↑ Møller, s. 205.
- ↑ Møller, s. 206.
- ↑ Møller, s. 207.
- ↑ «Intergovernmental Organizations» (el Retarkivo 20121201004149), De forente nasjoner.
- ↑ Møller, s. 211.
- ↑ Møller, s. 209.
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Møller, Karsten Jakob: «Collective Security Treaty Organisation: An Entangling Alliance», i Peter Dahl Thruelsen (red.): International Organisations: Their Role in Conflict Management, København: Royal Danish Defence College, 2009, s. 203-223
- Rozanov, Anatoliy og Elena F. Dovgan: Collective Security Treaty Organisation: 2002–2009, Geneva Centre for the Democratic Control of Armed Forces, 2010
- (14 February 2018) The Military Balance 2018. London: Routledge. ISBN 9781857439557.
- "Collective Security Treaty Organisation 2002 – 2012", Geneva Centre for the Democratic Control of Armed Forces, 2013.
- "COLLECTIVE SECURITY TREATY ORGANIZATION AND CONTINGENCY PLANNING AFTER 2014", Geneva Centre for the Democratic Control of Armed Forces, 2016.
- "ASSESSING THE COLLECTIVE SECURITY TREATY ORGANIZATION: CAPABILITIES AND VULNERABILITIES", United States Army War College Press, October 2018.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- CSTO Oficiala retejo (ruse)
- CSTO Oficiala retejo (angle)
- Oficiala retejo de la Parlamenta Asembleo de la CSTO Arkivigite je 2018-02-22 per la retarkivo Wayback Machine (ruse)
- La Ĉarto de la CSTO
- 37° E
- 55° N
- Observantoj de Ĝenerala Asembleo de Unuiĝintaj Nacioj
- Organizaĵoj fonditaj en 1994
- Post-sovetaj ŝtatoj
- Plurflankaj rilatoj de Rusio
- Armitaj fortoj de Taĝikio
- Armitaj fortoj de Rusio
- Armitaj fortoj de Kirgizio
- Armitaj fortoj de Kazaĥio
- Armitaj fortoj de Belorusio
- Armitaj fortoj de Armenio
- Internaciaj militaj organizaĵoj