Otto la 4-a (Sankta Romia Imperio)

Blazono de Otto la 4-a

Otto la 4-a kaj papo Inocenzo la 3-a etendas la manojn unu al la alia (el Heidelberg, Cod. Pal. germ. 19-23, ĉ. 1450)

La tombo de la gepatroj de Otto en la katedralo de Brunsvigo: Henriko la Leono maldekstre, Matilda dekstre, ĉe-piede la tombo de Otto

Otto la 4-a de Brunsvigo (naskiĝinta ĉ. 1175/76 en Brunsvigo; mortinta la 19-an de majo 1218 en kastelo Harzburg) el la dinastio Velfoj estis ekde 1198 – sendispute nur ekde 1208 – ĝis 1218 romia-germana reĝo kaj ekde 1209 ĝis 1218 imperiestro de la Sankta Romia Imperio. Lian turbulentan regadon karakterizis la konflikto inter Ŝtaŭfoj kaj Velfoj, kaj tiu inter Francio kaj Anglio.

Otto la 4-a estis la tria filo de duko Henriko la Leono kaj Matilda Plantaĝeneto, filino de Henriko la 2-a de Anglio. Naskiĝdato kaj -loko estas nekonataj. Liaj pli aĝaj fratoj estis "palatinata grafo" (Pfalzgraf) Henriko de Brunsvigo (1173/74–1227) kaj Lothar (1174/1175–1190), lia pli juna frato estis duko Vilhelmo de Lüneburg (1184–1213).

Antaŭe:	Romia-germana reĝo de la Sankta Romia Imperio	Poste:
Henriko la 6-a	1198–1218 ekde 1208 imperiestro	Frederiko la 2-a

Antaŭe:	Duko de Akvitanio	Poste:
Rikardo Leonkora	1196-1198	Rikardo Leonkora

Antaŭe:	Grafo de Poitou	Poste:
Rikardo Leonkora	1196-1198	Rikardo Leonkora