Paris Blues

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Paris Blues
filmo
Originala titolo Paris Blues
Originala lingvo angla lingvo
Kina aperdato 1961
Ĝenro filma dramo
Kameraado Christian Matras
Reĝisoro(j) Martin Ritt
Scenaro Walter Bernstein • Jack Sher
Filmita en Parizo • Studios de Boulogne
Loko de rakonto Parizo
Muziko de Duke Ellington
Rolantoj Paul Newman • Joanne Woodward • Sidney Poitier • Louis Armstrong • Diahann Carroll • Moustache • Aaron Bridgers • André Luguet • Barbara Laage • Claude Rollet • Guy Pedersen • Hélène Dieudonné • Marie Versini • Michel Portal • Roger Blin • Serge Reggiani • Dominique Zardi • Charles Bouillaud • René Hell • Franck Maurice
Produktinta firmao United Artists
IMDb
vdr

Pariza Blusmuziko (angle : Paris Blues) estas usona filmo de 1961 reĝisorita fare de Martin Ritt kun Paul Newman, Sidney Poitier, Joan Woodward kaj Diahann Carroll en la gvidroloj.

La scenaro baziĝas sur la samnoma de Harry Flander el 1957. La romano alportis supren la problemon de rasismo en usona socio kaj la scenaro traktas la problemon en pli "mildigita" maniero. La filmo estis filmita en nigrablanko en Parizo kaj la famaj lokoj de la grandurbo estas enigitaj en ĝi. Louis Armstrong aperas en la filmo kiel trumpetisto (sub la nomo Wild Man Moore) kun lia orkestro kaj interligas en la "ludado" de Newman kaj Poitier.

Duke Ellington komponis la muzikon por la filmo kaj estis nomumita al Oscar por la muziko por muzika filmo. La muziko estis publikigita en 1961 en disko kun la partopreno de Ellington kaj Armstrong kaj estis nomumita por Grammy Award.

Intriga resumo[redakti | redakti fonton]

Ram Bowen (Paul Newman) kaj Eddie Cook (Sidney Poitier) estas usonaj ĵazistoj kiuj loĝas kaj ludas en Parizo. Ram estas blankula trombonisto kaj Eddie estas nigrula saksofonisto, kiu elektis translokiĝi al Parizo pro la rasismo, kiun li spertis en Usono. Ram provas sian manon ĉe komponado sed Eddie ne estas imponita kun liaj verkoj. Ili ludas en ĵazbando kiu ankaŭ inkludas la talentan gitariston "Gypsy" (Serge Reggiani) kiun Ram provas malsukcese dekutimigi lin de malmolaj drogoj.

La fama ĵaztrumpetisto Wild Man Moore (Louis Armstrong) venas al Parizo kaj Ram venas renkonti lin ĉe la fervoja stacidomo kaj doni al li pecon kiun li komponis. Ĉe la stacio li ankaŭ renkontis du usonajn knabinojn kiuj venis al Parizo dum du semajnoj, Lillian Corning (Joan Woodward) kaj Connie Lampson (Diane Carroll). Lillian estas blankulino divorcita kun du infanoj kaj Carol estas nigrulina instruisto. Ram invitas ilin al la klubo kie li prezentas.

Lillian kaj Connie alvenas ĉe la koncerto ĉe la ĵazklubo kaj ekscitiĝas. Baldaŭ amikecaj rilatoj formiĝas inter la du knabinoj kaj la du muzikistoj kaj ili iras sur ekskursoj ĉirkaŭ Parizo. Lillian rilatas al Sam kies ludado kaptis ŝin senkonscie. Ŝi volas malfermi novan ĉapitron en ŝia vivo kun Sam en Usono sed Sam ne estas preta prirezigni lian muzikkarieron.

La rilato inter Connie kaj Eddie ankaŭ streĉiĝas kaj ŝi petas al li reveni al Usono kun ŝi kaj havi familion kune, sed li ne estas preta reveni al lando kiu diskriminacias kontraŭ li kiel nigrulo ĉar en Parizo li estas traktita kiel persono kaj artisto sendepende de la koloro de lia haŭto.

Ram renkontiĝas kun ĵazproduktanto nomita Bernard kiu ekzamenas liajn verkaĵojn kaj informas al li ke ili estas malpezaj, mankas profundo kaj enhavas neniun novecon. Ram estas deprimita per tiu kritiko kaj informas Lilian ke li estas preta reveni al Usono kun ŝi.

En la fervoja stacidomo Eddie adiaŭas Cooney kaj promesas veni al Usono en proksima estonteco. Lilian atendas Ram sed kiam li alvenas viziti ŝin li diras ke li decidis resti en Parizo kaj klopodi en muziko. La du knabinoj adiaŭas la du muzikistojn kaj tiel finas ilian intermezon en Parizo.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]